Εχθροί σόγιας
Σιδηροσκώληκες
Ο εχθρός αυτός συνήθως είναι μικρής τοπικής σημασίας. Τα τέλεια έντομα είναι μακρόστενα κολεόπτερα, μήκους 6-17mm ανάλογα με το είδος, Οι προνύμφες με το χαρακτηριστικό κιτρινοκαφέ χρώμα προσβάλλουν τους σπόρους στο στάδιο του φυτρώματος και τα μικρά φυτά σόγιας κοντά στο λαιμό.
Τα εντομοκτόνα εδάφους πρέπει να διασκορπίζονται σε όλη την επιφάνεια, πριν από τη σπορά. Πρέπει να αποφεύγονται κοκκώδη σκευάσματα στη γραμμή σποράς, γιατί εμποδίζεται η δραστηριότητα των αζωτοδεσμευτικών βακτηρίων.
Βρωμούσες
Απ' τον εχθρό αυτό το κυριότερο είδος είναι το Nezara viridula. Οι βρωμούσες κατατάσσονται μεταξύ των κυριότερων εχθρών παγκοσμίως. Το θηλυκό είναι ένα ετερόπτερο έντομο και γεννάει περισσότερα από 300 αυγά, κολλημένα σε ομάδες των 40-60. Οι νύμφες και τα ακμαία του εντόμου μυζούν χυμούς από τους λοβούς και τους σπόρους. Η προσβολή των νεαρών λοβών προκαλεί ατροφία στους σπόρους. Έντονη, πρώιμη προσβολή μπορεί να καταστρέψει τελείως την παραγωγή. Επηρεάζεται δε σημαντικά και η ποιότητα των σπόρων. Μειώνεται το μέγεθός τους, η περιεκτικότητά τους σε λάδι και η βλαστική τους ικανότητα. Προσβεβλημένος σπόρος δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως σπόρος σποράς.
Ο εχθρός αυτός της σόγιας αντιμετωπίζεται με ψεκασμούς με εντομοκτόνα.
Τετράνυχος
Ο εχθρός αυτός (με κυριότερο είδος το Tetranychus urticae) θεωρείται από τους πιο σημαντικούς εχθρούς της σόγιας παγκοσμίως. Την περίοδο που καλλιεργήθηκε η σόγια στη χώρα μας ήταν ο πιο επικίνδυνος εχθρός. Ζει στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και κάτω από τον ιστό που σχηματίζει. Σε προχωρημένη προσβολή τα φύλλα κιτρινίζουν, γίνονται κστανά και πέφτουν. Έχει πολλές γενεές το έτος και πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα. Η προσβολή συνήθως αρχίζει από την άκρη των αγρών και επεκτείνεται στο εσωτερικό τους.
Αντιμετωπίζεται με ψεκασμούς με διάφορα ακαρεοκτόνα. Η καταπολέμησή του όμως είναι δύσκολη, επειδή την εποχή που συνήθως γίνεται η προσβολή έχουν κλείσει οι γραμμές σποράς.
