Καλλιέργεια μελισσόχορτου
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Με την προετοιμασία του εδάφους επιδιώκεται σπάσιμο τυχόν αδιαπέραστων από το νερό βαθύτερων στρωμάτων του εδάφους, δημιουργία καλού πορώδους με την αύξηση του όγκου του χώματος, να αυξηθεί η οργανική ουσία, να γίνει ισοπέδωση της επιφάνειας και για να καταπολεμηθούν τα ζιζάνια. H εγκατάσταση της φυτείας γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη με το κατάλληλο πολλαπλασιαστικό υλικό. Όταν η άρδευση είναι με σταγόνες, η εγκατάσταση μπορεί να γίνει και το καλοκαίρι.[1]
Φύτευση
Η φύτευση μπορεί να γίνει με το χέρι αν οι εκτάσεις είναι μικρές, με φυτευτικές μηχανές αν έχουμε μεγάλες εκτάσεις για φύτευση. Οι αποστάσεις φύτευσης είναι συνήθως 30-40cm επί της γραμμής και 70-80cm μεταξύ των γραμμών σε μονές σειρές. Μπορούν όμως να γίνουν και διπλές σειρές με απόσταση των γραμμών πάνω στη διπλή σειρά 50cm και μεταξύ των διπλών σειρών 90cm.[1]
Καταπολέμηση
Βασική καλλιεργητική φροντίδα είναι η καταπολέμηση των ζιζανίων, η οποία γίνεται με σκαλίσματα, βοτανίσματα και με τη χρήση ζιζανιοκτόνων. Προφυτρωτικά, χρησιμοποιείται το lenasil και μεταφυτρωτικά το bentazon.[1]
Λίπανση
Σε περίπτωση συμβατικής καλλιέργειας, απαιτείται βασική λίπανση (50 kg/στρ) με λίπασμα σύστασης σε άζωτο-φώσφορος-κάλιο, 11-15-15. Για βιολογικές καλλιέργειες μπορεί να χρησιμοποιηθεί καλά χωνεμένη κοπριά ή σκευάσματα εγκεκριμένα για βιολογικές καλλιέργειες. Ψιλοχωμάτισμα θα πρέπει να προηγηθεί της φύτευσης.
Στη συνέχεια απαιτείται επιφανειακή αζωτούχος λίπανση σε δύο δόσεις (περίπου 10-15 μονάδες), μια τον Φεβρουάριο πριν την έναρξη της βλάστησης και μια μετά τηναι ανάλογα σκευάσματα εγκεκριμένα γι πρώτη κοπή. Η λίπανση καλύτερα να εφαρμόζεται με το νερό της άρδευσης. Σε περίπτωση βιολογικής καλλιέργειας χρησιμοποιούντα βιολογική καλλιέργεια.[2]
Άρδευση
Εξαρτάται από την περιοχή καλλιέργειας (γενικά έχει αυξημένες ανάγκες νερού). Συνίσταται η φύτευση σε ποτιστικά αγροτεμάχια και η άρδευση με σταλακτοφόρους σωλήνες. Άρδευση θα πρέπει να ακολουθήσει οπωσδήποτε μετά την πρώτη συγκομιδή. Σε πρακτική βάση, από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο απαιτεί 2-3 ποτίσματα ανά 20 ημέρες, σε περίπτωση ανομβρίας.[2]
Συγκομιδή
Η συγκομιδή γίνεται λίγο πριν την έναρξη της άνθισης, εποχή στην οποία η σύσταση των αιθέριων ελαίων βρίσκεται στην καλύτερη αναλογία. Μετά την έναρξη της άνθισης η σύσταση των αιθέριων ελαίων μεταβάλλεται και η ποιότητα υποβαθμίζεται. Μπορούν να γίνουν μέχρι τρεις συγκομιδές το χρόνο: η 1η στα τέλη Μαΐου, η 2η τέλος Ιουλίου–αρχές Αυγούστου και η 3η τέλος Σεπτεμβρίου, σε περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Η ξήρανση απαιτεί μεγάλη προσοχή. Συνθήκες ξήρανσης υψηλών θερμοκρασιών (>35oC) και υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας μπορούν να οδηγήσουν σε πλήρη καταστροφή της συγκομιδής.
Tον 1ο χρόνο, σε περίπτωση φθινοπωρινής φύτευσης, η στρεμματική απόδοση είναι έως 1.000 kg/στρ. νωπής βιομάζας, σε δύο συγκομιδές. Από τον 2ο χρόνο η απόδοση είναι 1.300-1.500 kg/στρ., με σχέση ξηρού και νωπού βάρους 1:3,5. Συνεπώς, η απόδοση σε ξηρή δρόγη φτάνει έως 500 kg/στρ. ετησίως. Η διάρκεια της καλλιέργειας ανέρχεται στα 6-8 χρόνια.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Καλλιέργεια μελισσόχορτου, του γεωπόνου Παντελή Ιορδανίδη, Κιλκίς 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013.
