Λίπανση κεχριού
Από μία συγκριτική μελέτη στα πέντε είδη κεχριού, προέκυψε ότι οι απορροφούμενες ποσότητες αζώτου κυμαίνονταν μεταξύ 7,2 (κοινό κεχρί) και 24,3 kg/στρ. (μαργαριτώδες κεχρί).
Στον πιο κάτω πίνακα φαίνεται επίσης η κατανομή του αζώτου μεταξύ βλαστητικών και αναπαραγωγικών οργάνων.
| Συνολικές ποσότητες απορροφηθέντος αζώτου (kg/στρ.) σε πέντε είδη κεχριού 13 εβδομάδες μετά τη σπορά | |||
|---|---|---|---|
| N (Kg/στρ.) | |||
| Είδος | Βλαστ. όργανα | Ταξιανθίες | Σύνολο |
| Κοινό | 4,7 | 2,5 | 7,2 |
| Ιταλικό | 6,4 | 6,2 | 12,6 |
| Μαργαριτώδες | 16,1 | 8,2 | 24,3 |
| Ιαπωνικό | 12,1 | 3,4 | 15,5 |
| Δακτυλοειδές | 22,8 | 22,8 | |
Τα δεδομένα του πιο πάνω πίνακα για το κοινό κεχρί είναι πολύ μικρότερα από εκείνα που προκύπτουν από μία άλλη εργασία στο Colorado των Η.Π.Α., όπου το συνολικό ποσό αζώτου που συσσωρεύθηκε στα φυτά κατά την ωρίμανση έφθασε τα 32kg/στρ. Τα αντίστοιχα ποσά ήταν για τον φωσφόρο 3kg/στρ., το κάλι 37kg/στρ., το ασβέστιο 5kg/στρ., το μαγνήσιο 8,5kg/στρ., το θείο 4kg/στρ. και τον σίδηρο 0,23kg/στρ. Από τις πορείες συσσώρευσης των τριών κύριων μακροστοιχείων προκύπτει ότι οι υψηλότεροι ρυθμοί απορρόφησης εντοπίζονται μεταξύ άνθησης και φυσιολογικής ωρίμανσης.
Για το άζωτο και το φωσφόρο διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σημαντική εσωτερική διακίνηση κυρίως από τα φύλλα προς τις αναπτυσσόμενες καρποταξίες, παράλληλα προς την απορρόφηση από το έδαφος μέσω των ριζών. Για το κάλι μόνο το 25% εντοπίσθηκε στις καρποταξίες (σε αντίθεση με το 73% του αζώτου και το 91% του φωσφόρου), ενώ το μέγιστο ποσοστό βρισκόταν στα στελέχη. Δεν υπήρχε ένδειξη για εσωτερική διακίνηση καλίου προς τις καρποταξίες.
Παρά το γεγονός ότι τα είδη του κεχριού αποδίδουν σε εδάφη χαμηλής γονιμότητας καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο φυτό, η προσθήκη λιπασμάτων αυξάνει σημαντικά τις τελικές αποδόσεις. Εφαρμογή αζωτούχου λιπάσματος σε δόσεις 7,5 και 15kg/στρ. αύξησε σημαντικά (κατά 40-50%) τις αποδόσεις σε βιομάζα ιταλικού και μαργαριτώδους κεχριού συγκριτικά με μη λιπανθέντα αγροτεμάχια στο Tennessee των Η.Π.Α. Ανάλογα αποτελέσματα έχουν αναφερθεί για το μαργαριτώδες κεχρί σε περιοχές της Αφρικής. Εν τούτοις το κεχρί αντιδρά λιγότερο θεαματικά στη λίπανση συγκριτικά με τον αραβόσιτο και το σόργο. Οι συνιστώμενες δόσεις σε εδάφη μέτριας έως χαμηλής γονιμότητας κυμαίνονται μεταξύ 10-15kg/στρ. αζώτου, 3-8kg/στρ. P2O5 και 5-10kg/στρ. K2O. Απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα της λίπανσης είναι η διασφάλιση ικανοποιητικής εδαφικής υγρασίας.
