Πολλαπλασιασμός μελισσόχορτου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο πολλαπλασιασμός του μελισσόχορτου γίνεται με σπόρους, με μοσχεύματα και με παραφυαδές.

Σπόρος: Σπέρνεται σε σπόρειο όπως ο καπνός. Οι σπόροι είναι πολύ μικροί γι' αυτό πρέπει να καλύπτονται με λεπτό στρώμα εδάφους και άχυρο. Όταν τα φυτά βρίσκονται στο σπορείο χρειάζονται 2 ποτισματα ημερησίως μέχρι να φυτρώσει ο σπόρος και μετά 1 πότισμα την ημέρα. Η δημιουργία σπορείου γίνεται στις αρχές Αυγούστου.

Μοσχεύματα: Τα μοσχεύματα είναι δυσκολότερος και δαπανηρότερος τρόπος εγκατάστασης της καλλιέργειας του μελισσόχορτου. Η εγκατάσταση των μοσχευμάτων πρέπει να γίνεται αρχές φθινοπώρου για να αποφευχθούν οι χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Κόβουμε μικρά τμήματα βλαστών (8-10cm) και τα τοποθετούμε σε μίγμα τύρφης και περλίτη (1:3). Χρήση ορμόνης ριζοβολίας ΙΒΑ συγκέντρωσης 2000ppm δίνει ομοιόμορφα ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα και συγχρονισμό ριζοβολίας. Η διατήρηση των μοσχευμάτων γίνεται σε υδρονέφωση (90% σχετική υγρασία) για τουλάχιστον 14 ημέρες. Ο εγκλιματισμός των ριζοβολημένων μοσχευμάτων γίνεται με σταδιακή μείωση της σχετικής υγρασίας σε διάστημα 15 ημερών.[1]

Παραφυάδες: Από κάθε φυτό ξεριζώνουμε 50 ή και περισσότερες παραφυάδες και τις μεταφέρουμε απευθείας στο χωράφι. Κατά την εγκατάσταση των φυτών οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών πρέπει να είναι τουλάχιστον 60-70cm, ενώ μεταξύ των φυτών 40-50cm.[2]

Βιβλιογραφία

  1. Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013.
  2. Άρωμα ποιότητας - Επιχειρηματικός οδηγός, Δίκτυο διατοπικής συνεργασίας αναπτυξιακών εταιριών Κιλκίς, Ημαθίας, Ξάνθης, Σερρών, Χαλκιδικής.