Συμπτώματα τροφοπενίας αζώτου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Γενικά τα συμπτώματα έλλειψης αζώτου εμφανίζονται στα μεγάλα, κατ' αρχήν φύλλα, σαν μια γενικευμένη χλώρωση. Καθώς οξύνεται η έλλειψη, η χλώρωση επεκτείνεται και στα μικρότερα φύλλα, ενώ στα μεγαλύτερα εμφανίζονται νεκρωτικές περιοχές οι οποίες, προϊόντος του χρόνου, γενικεύονται και σε πολύ σοβαρές ελλείψεις ξηραίνεται όλο το έλασμα. Το γεγονός ότι τα συμπτώματα τροφοπενίας εμφανίζονται πρώτα στα μεγάλα φύλλα, οφείλεται στην υψηλή κινητικότητα που έχει το στοιχείο αυτό στο φυτό. Έτσι, σε περιπτώσεις έλλειψης του αζώτου, τούτο από τα μεγαλύτερα φύλλα κινείται προς τα μικρότερα, τα οποία εμφανίζουν υψηλό βαθμό αύξησης (μεταβολισμού) με συνέπεια να έχουν υψηλότερες απαιτήσεις σε άζωτο. Γενικά τα επί μέρους συμπτώματα της έλλειψης αζώτου έχουν ως εξής:

Τα φύλλα είναι μικρού μεγέθους, ενώ ο χρωματισμός τους είναι πρασινωπός προς ωχρό (χλώρωση). Η ανάπτυξη του φυτού πραγματοποιείται με μειωμένους ρυθμούς και γενικά εμφανίζει μια απίσχνανση. Επί πλεόν, παρατηρείται μια πρώϊμη πτώση των φύλλων. Σε περίπτωση προχωρημένης τροφοπενίας εμφανίζονται νεκρωτικές περιοχές. Επίσης διαπιστώνεται μια αναστολή στην ανάπτυξη των ριζών και ο σχηματισμός νέων βλαστών και κλαδίσκων περιορίζεται σημαντικά. Οι αποδόσεις μειώνονται και η ποιότητα υποβαθμίζεται. Η συσσώρευση στα φύλλα υψηλών συγκεντρώσεων ΝΗ4+ δημιουργεί στα ελάσματα τοξικά συμπτώματα, όπως νεκρώσεις, οι οποίες βέβαια δεν θα πρέπει να συγχέονται με την έλλειψη. Όσον αφορά τις υψηλές συγκεντρώσεις των ΝΟ3- στα φύλλα, σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, δεν φαίνεται να δημιουργούν συμπτώματα τοξικότητας, γεγονός που δείχνει ότι τα φυτά είναι πιο ανθεκτικά στη συσσώρευση των ΝΟ3-.[1]


Βιβλιογραφία

  1. Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.