Τσιντσιλά
Προέλευση: Ως χώρα προέλευσης της φυλής αυτής θεωρείται η Γαλλία και ως δημιουργός της ο Dybowsky, που την πρωτοπαρουσίασε επίσημα το 1913 σε σχετική έκθεση.
Μορφολογικά χαρακτηριστικά: Εμφανίζει την κλασική σωματική διάπλαση των φυλών μικρού Σ.Β. Τα αυτιά φέρονται όρθια, τα μάτια εμφανίζουν σκούρο φαιό χρωματισμό της ίριδας και η λαμυρίδα λείπει εντελώς από το αρσενικό, ενώ στο θηλυκό είναι πολύ περιορισμένη.
Χρωματισμός: Θυμίζει το χρωματισμό του γνωστού μικρόσωμου τρωκτικού γουνοφόρου ζώου Τσιντσιλά (Chincilla Lanigera), από το οποίο φαίνεται ότι πήραν και την ονομασία τους τα κουνέλια της φυλής αυτής. Ο χρωματισμός του τριχώματος που φαίνεται εξωτερικά στην περιοχή του καλύμματος είναι ο φαιός (γκρι) του σχιστόλιθου (ασημί) με μελανά στίγματα (μελανόστικτος) και διαμορφώνεται από τις κορυφές των ενδιάμεσων και στηρικτικών τριχών σε δύο ζώνες. Όσον αφορά στον εσωτερικό χρωματισμό του τριχώματος, διαμορφώνεται και από τους τρεις τύπους των τριχών και παρουσιάζει έναν ιδιότυπο ζωνωτό χρωματισμό, όπου διακρίνονται ύστερα από ισχυρό φύσημα, τρεις ομόκεντροι κύκλοι σαν ροδέλες από τρεις ζώνες διαφορετικού χρωματισμού.
Αποδόσεις: Το Σ.Β. του ενήλικου κουνελιού κυμαίνεται από 2-3Kg με ιδανικά τα 2,5Kg για το αρσενικό και τα 2,75Kg για το θηλυκό. Η φυλή αυτή όταν πρωτοδημιουργήθηκε εκτρεφόταν κυρίως για την παραγωγή καλών γουνοδερμάτων, από μίμηση των παραγόμενων πολύτιμων γουναρικών από το μικρό γουνοφόρο ζώο Τσιντσιλά. Στη συνέχεια μετά την πτώση της τιμής των κονικλοδερμάτων για την παραγωγή γουναρικών, περιορίστηκε πολύ η εκτροφή του. Στις μέρες μας όμως άρχισε πάλι να χρησιμοποιείται σε διάφορα σχήματα διασταυρώσεων για την αξιοποίηση και των άλλων παραγωγικών ιδιοτήτων που διαθέτει, όπως την υψηλή γονιμότητα, πολυδυμία, καθώς και την καλή ποιότητα των παραγόμενων σφάγιων.
