Άρδευση κρεμμυδιού

Η µέθοδος καταιονισµού θεωρείται η πλέον κατάλληλη και εφαρµόζεται µε µετακινούµενους σωλήνες είτε µε «κανόνια». Η µέθοδος ποτίσµατος του κρεµµυδιού µε καταιονισµό έχει αρκετά πλεονεκτήµατα όπως: εφαρµογή µικρών ποσοτήτων νερού σε συχνά χρονικά διαστήµατα ώστε να διατηρείται υγρή η περιοχή που βρίσκεται ο σπόρος αµέσως µετά τη σπορά, ελαφρό ξέπλυµα ώστε να εµποδίζεται η συγκέντρωση αλάτων στο επιφανειακό έδαφος, αποφυγή σχηµατισµού επιφανειακής κρούστας. Το νερό κατανέµεται οµοιόµορφα σε όλη την επιφάνεια και έτσι επιτρέπει πιο οµοιόµορφη τυχόν, εφαρµοζοµένων ζιζανιοκτόνων όπως και των επιφανειακών αζωτούχων ή άλλων λιπασµάτων και τέλος το κόστος των εργατικών είναι περιορισµένο.

Υπάρχουν όµως και µειονεκτήµατα µε την άρδευση µε καταιονισµό, όπως: το µεγάλο αρχικό κόστος για την αγορά µηχανηµάτων, σωλήνων, «κανονιών» , κλπ, αυξηµένη πιθανότητα προσβολής από σήψη του βολβού, γιατί το νερό µπορεί να περάσει µέσα στο λαιµό του φυτού και από εκεί στο βολβό. Επίσης αυξάνεται η πιθανότητα προσβολής του φυλλώµατος από µυκητολογικές ασθένειες οι οποίες ευνοούνται από τα αυξηµένα επίπεδα υγρασίας πάνω στο φυτό όσο και στην ατµόσφαιρα. Τέλος αυξάνει τις πιθανότητες βλάστησης και ανάπτυξης ζιζανίων. Η συχνότητα των ποτισµάτων και η ποσότητα του νερού που εφαρµόζεται σε κάθε πότισµα ποικίλλουν ανάλογα µε την µέθοδο εφαρµογής του νερού, τον τύπο του εδάφους, το στάδιο ανάπτυξης του φυτού και τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες κατά τη συγκεκριµένη στιγµή της καλλιεργητικής περιόδου. Χρειάζεται καλή διαχείριση νερού αφενός για να εξασφαλιστεί η απαραίτητη υγρασία, αφετέρου για να υπάρξει οικονοµική αξιοποίηση του νερού. Ο παραγωγός στην αρχή, αµέσως µετά την σπορά και για 30-60 ηµέρες θα πρέπει να εφαρµόζει συχνά ποτίσµατα για να βοηθείται η βλάστηση του σπόρου και η ανάπτυξη του ριζικού συστήµατος.

Είναι γνωστό ότι το κρεµµύδι 60-90 ηµέρες µετά την σπορά αναπτύσσεται µε µεγάλη ταχύτητα. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου πρέπει να ποτίζεται συχνά ώστε να εµποδίζεται η σκλήρυνση του εδάφους γύρω από τον βολβό και για να αποφεύγεται ο κακός σχηµατισµός του. Τέλος όταν το κρεµµύδι πλησιάζει την ωρίµανση και το υπέργειο µέρος αρχίζει να πέφτει, θα πρέπει να σταµατούν τα ποτίσµατα ώστε να σταµατήσει η ανάπτυξη ριζικού συστήµατος και οι εξωτερικοί χιτώνες του βολβού να ξηραθούν και να σκληρυνθούν. Πρέπει να σηµειωθεί ότι το άρωµα και η καυστικότητα του κρεµµυδιού επηρεάζονται από τη συχνότητα και ποσότητα του νερού ποτίσµατος. Αραιά ποτίσµατα και λίγο νερό, αυξάνουν το άρωµα και την καυστικότητα του βολβού.

Οι ολικές ανάγκες σε νερό στην Κύπρο µιας ανοιξιάτικης καλλιέργειας κρεµµυδιού, ανέρχονται σε 360m³/στρέµµα ενώ στην Καλιφόρνια σε 300-700³/στρέµµα.