Άρδευση τριανταφυλλιάς

Τις πρώτες τρεις εβδομάδες μετά τη φύτευση στο θερμοκήπιο, θα πρέπει να γίνονται συχνά ποτίσματα και η σχετική υγρασία στο χώρο του θερμοκηπίου να είναι αυτό το διάστημα 90%. Αφού περάσει το χρονικό διάστημα των τριών πρώτων εβδομάδων , μειώνονται τα ποτίσματα , αυξάνεται η θερμοκρασία και η σχετική υγρασία διατηρείται στο 70%. Το φυτό έχει ανάγκη από 15-50 m³ νερό / στρέμμα / εβδομάδα ανάλογα με την ποικιλία και την εποχή του έτους. Τους καλοκαιρινούς μήνες ( Ιούνιο-Ιούλιο ) για να γίνει έκπλυση του εδάφους από τα άλατα, μεγιστοποιείται η δόση άρδευσης (60 m³ στρέμμα).

Ο τύπος του εδάφους καθορίζει το εύρος της δόσης άρδευσης. Έτσι σε ένα αμμώδες έδαφος, χορηγούνται οι ίδιες ποσότητες νερού που δίνονται και σε ένα αργιλώδες έδαφος, όμως τα ποτίσματα γίνονται συχνότερα και σε μικρότερες δόσεις. Θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα η συχνότητα των αρδεύσεων και η δόση εφαρμογής ώστε το έδαφος να έχει την απαιτούμενη ποσότητα νερού χωρίς αυτό να κλείνει τους πόρους και να πλημμυρίζει την επιφάνεια του εδάφους.

Για την άρδευση χρησιμοποιούνται κυρίως οι μικροεκτοξευτήρες μεγάλης παροχής (120 It / h και άνω). Επειδή το έδαφος έχει πολύ καλή στράγγιση , η άρδευση με σταγόνες δεν ενδείκνυται λόγω της απώλειας του νερού από βαθιά διήθηση. Η ποιότητα του νερού θα πρέπει να είναι καλή. Η ηλεκτρική αγωγιμότητα θα πρέπει να είναι μικρότερη από 250x10⁶ mmhoos / cm στους 25⁰C , ο βαθμός αλκαλίωσης μικρότερος από 10 (σχέση SAR) και περιεκτικότητα σε χλώριο όσο το δυνατόν μικρότερη (<50 ppm) λόγω ευαισθησίας της καλλιέργειας στα χλωροϊόντα. Επίσης η καλλιέργεια είναι ευαίσθητη και στα διττανθρακικά άλατα (<3 meq/I). Μερική και εποχιακή λύση του προβλήματος μπορεί να γίνει με τη χρήση του βρόχινου νερού των υδρορροών, όταν το νερό βρίσκεται στα όρια καταλληλότητας.