Αναπαραγωγή στρουθοκάμηλου
Υπάρχουν δύο μέθοδοι αναπαραγωγής στρουθοκαμήλου:
- Η καθαρόαιμη, όπου οι δύο γεννήτορες ανήκουν στην ίδια φυλή. Μπορεί να έχουν, αλλά και να μην έχουν μεταξύ τους άμεση συγγένεια. Στην πράξη αυτό είναι το αναπαραγωγικό είδος που χρησιμοποιείται.
- Η διασταύρωση, όπου χρησιμοποιούνται δύο διαφορετικές φυλές του ίδιου υποείδους. Η αναπαραγωγή με διασταύρωση αποβλέπει στη βελτίωση κάποιου προϊόντος της στρουθοκαμήλου, την ταχύτητα ανάπτυξης, το δείκτη μετατρεψιμότητας κ.λπ.
Αναπαραγωγικό σύστημα αρσενικού
Αποτελείται από τους δύο όρχεις, τις επιδιδυμίδες, τους δύο σπερματικούς πόρους (τα οποία όλα μαζί συμβάλλουν στο σχηματισμό του σπέρματος) και το φαλλό, ο οποίος είναι αρκετά ανεπτυγμένος και έχει τη μορφή ψευδοπέους, το οποίο φέρει εξωτερικά μια επιμήκη αύλακα, τη σπερματική, για την εκροή του σπέρματος κατά την εκσπερμάτιση.
Αναπαραγωγικό σύστημα θηλυκού
Αποτελείται από μια ωοθήκη, που αναπτύσσεται από τα αριστερά, από έναν ωαγωγό, ο οποίος επίσης αναπτύσσεται από αριστερά και το «θηλυκό» φαλλό ο οποίος βρίσκεται στην αμάρα και σχηματίζει ένα αρκετά αναπτυγμένο έπαρμα, πολύ μικρότερο όμως από το αρσενικό ψευδοπέος. Η ωοθήκη περιλαμβάνει 200.000 περίπου άωρα ωοθυλάκια, τα οποία αναπτύσσονται αργά. Το κάθε ώριμο ωοθυλάκιο εγκλείει το ωάριο που αποτελείται από το βλαστικό δίσκο (πυρήνας) και τη λέκιθο με το λεκιθικό υμένα. Ο ωαγωγός περιλαμβάνει τον κώδωνα, όπου γίνεται η γονιμοποίηση, τη λευκωματογόνα μοίρα, όπου σχηματίζεται το λεύκωμα του αυγού, τον ισθμό, όπου προσθέτονται τα δύο πέταλα του λεκιθικού υμένα, την κελυφογόνα μοίρα, όπου σχηματίζεται το κέλυφος του αυγού και τέλος τον κολεό που συντελεί στην εξώθηση του αυγού κατά τη γέννηση του.
Ζευγάρωμα
Στην Ελλάδα η περίοδος ζευγαρώματος στρουθοκαμήλων ειδικά στις νότιες περιοχές διαρκεί σχεδόν όλο το έτος. Συνήθως αρχίζει από τις αρχές της άνοιξης και τελειώνει τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο. Η ερωτική συμπεριφορά του αρσενικού είναι πολύπλοκη. Κάθεται στο έδαφος με τις κνήμες, κουνάει τα φτερά του ανοιγοκλείνοντάς τα, γυρίζει το κεφάλι του γέρνοντας από τη μια πλευρά στην άλλη και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, φουσκώνει ο λαιμός του και ακούγεται ένας δυνατός ήχος της φωνής και εν συνεχεία ένα δυνατό σκούξιμο. Το θηλυκό που ανταποκρίνεται στο ερωτικό κάλεσμα, περπατά με το κεφάλι κάτω κάνοντας με τις σιαγόνες του ράμφους της ένα ξηρό κροτάλισμα και κουνάει τα φτερά της. Όταν την πλησιάσει το αρσενικό, αυτή κάθεται στις κνήμες της επιτρέποντας στο αρσενικό την επίβαση, ανασηκώνοντας συγχρόνως προς τα πάνω τα φτερά της ουράς. Το αρσενικό μπορεί να κάνει και τέσσερις επιβάσεις την ημέρα, όπως επίσης είναι και πολυγαμικό. Τέλος να σημειώσουμε πως όποιες προσπάθειες έχουν γίνει για τεχνητή σπερματέγχυση δεν έχουν τύχει μέχρι σήμερα επιτυχούς εφαρμογής, οπότε καταλαβαίνουμε πως το ζευγάρωμα γίνεται με φυσική επίβαση από το αρσενικό.
Ωοτοκία
Λίγο μετά το ζευγάρωμα το θηλυκό αρχίζει να γεννά τα αυγά. Ο ρυθμός ωοτοκίας είναι κάθε 48 ώρες και συνεχίζεται για 2-3 εβδομάδες. Σταματά για ένα άλλο τόσο διάστημα και ξαναρχίζει δεύτερος κύκλος ωοτοκίας. Ετησίως είναι 5-7 κύκλοι ωοτοκίας, με σύνολο κατά μέσο όρο ετησίως 50-80 αυγά το μέγιστο. Η παραγωγή αυγών για μια στρουθοκάμηλο εκτροφής κρατά 15-20 χρόνια.
Παράγοντες που επηρεάζουν θετικά την ωοτοκία και τη γονιμότητα των αυγών
- Το κλίμα. Το εύκρατο κλίμα της Ελλάδας είναι ιδανικό.
- Ο γενότυπος των γεννητόρων.
- Η καλή και σωστή διατροφή.
- Το καλό management.
- Το μήκος της φωτεινότητας της ημέρας.
- Ο ήπιος και μαλακός χαρακτήρας των γεννητόρων.
- Οι καλές και υγιεινές εγκαταστάσεις.
- Η πρόληψη των νόσων και των ατυχημάτων.
Αναπαραγωγική ικανότητα
Αναπαραγωγική ικανότητα αρσενικού
Εκτιμάται εξετάζοντας τη γενετήσια συμπεριφορά και το σπέρμα τους σε συνδυασμό πάντα με τον αριθμό των αυγών που γεννιούνται με γονιμοποιημένο ωοκύτταρο.
Αναπαραγωγική ικανότητα θηλυκού
Εκτιμάται από:
- Την ηλικία έναρξης πρώτης αναπαραγωγικής περιόδου,
- τη διάρκεια γόνιμου παραγωγικού βίου,
- τον αριθμό αυγών/θηλυκό πτηνό/έτος,
- τη γονιμότητα των αυγών,
- την εκκολαπτικότητα των νεοσσών,
- τον αριθμό νεοσσών/θηλυκό πτηνό/έτος και
- τη θνησιμότητα ή βιωσιμότητα των νεοσσών.