Ανταλλαγή ανιόντων

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η ικανότητα ανταλλαγής ανιόντων (ΙΑΑ) είναι πολύ μικρότερη από την ικανότητα ανταλλαγής κατιόντων (ΙΑΚ). Υπάρχουν όμως μερικά ορυκτά του εδάφους, όπως διάφορα οξείδια/υπεροξείδια του σιδήρου και του αργιλίου και οργανικά σύμπλοκα με τα κατιόντα αυτά που προσροφούν πολύ ισχυρά ανιόντα. Αυτός είναι και ο λόγος, που σε εδάφη με σημαντικά ποσά υδροξειδίων (και καολινίτη) όπως στις τροπικές περιοχές, η ΙΑΑ έχει τιμές περίπου 20meq/100gr εδάφους, ενώ σε εδάφη εύκρατης ζώνης έχει τιμές μεταξύ 0,5 - 2meq/100gr. Το φαινόμενο της ανταλλαγής ανιόντων είναι πολύ σημαντικό για τη θρέψη των φυτών. Χρήσιμα θρεπτικά στοιχεία, για την ανάπτυξη και την καλύτερη απόδοση των καλλιεργειών, αποτελούν πέρα από τα κατιόντα και κάποια ανιόντα, όπως NO3-, PO4-3 και SO4-2. Εκτός από τα φωσφορικά ανιόντα, όλα τα υπόλοιπα δεν δημιουργούν προβλήματα στη θρέψη, επειδή ακριβώς η προσρόφησή τους είναι μικρή και μετακινούνται εύκολα προς το εδαφικό διάλυμα.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Εδαφολογία και κρασί - Αξιολόγηση εδαφών και τοποκλιματικές συνθήκες, του καθηγητή Εδαφολογίας Γ.Π.Α, Δρ, Διονυσίου Καλύβα.