Ασθένεια αζαλέας έλκος από βοτρυοσφαίρια

Η ασθένεια που είναι γνωστή ως έλκος ή ξήρανση βλαστών από βοτρυοσφαίρια (Botryosphaeria canker, Botryosphaeria dieback) είναι γνωστή από το 1929. Οφείλεται στους ασκομύκητες Botryosphaeria dothidea, Dothiorella mali Ellis & Everh., κ.α. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι ο σχηματισμός ανώμαλων, βυθισμένων, σκοτεινών καστανών περιοχών γύρω από πληγές (π.χ. πληγές κλαδέματος) ή φυσικά ανοίγματα (ουλές φύλλων) στο φλοιό των βλαστών. Οι περιοχές αυτές εξελίσσονται σε έλκη. Το ξύλο κάτω από τον προσβεβλημένο φλοιό γίνεται καστανό. Οι προσβεβλημένοι βλαστοί και κλαδίσκοι μαραίνονται και αποξηραίνονται. Τα φύλλα τους γίνονται ελαφρώς χλωρωτικά, μαραίνονται, ξηραίνονται και παραμένουν κρεμασμένα στους βλαστούς.

Στην επιφάνεια των ελκών σχηματίζονται τα υπερυψωμένα μαύρα πυκνίδια (τύπου Fusicoccum) του παθογόνου (διαμέτρου 163-353μm). Τα πυκνιδιοσπόρια είναι διαστάσεων 22,4-30,8 x 4,2-7,6μm, υαλώδη και μονοκύτταρα. Η τέλεια μορφή του παθογόνου (περιθήκια) σχηματίζεται την άνοιξη. Τα συμπτώματα της ασθένειας, ιδίως τα έλκη, μοιάζουν με εκείνα της προσβολής από Phytophthora και γι' αυτό η εργαστηριακή διάγνωση της προσβολής είναι απαραίτητη. Τα φυτά είναι περισσότερο ευπαθή σε περιόδους καταπονήσεως από ξηρασία, χειμερινό παγετό ή άλλη αιτία.

Εναντίον της ασθένειας συνιστώνται τα εξής: Αφαίρεση των προσβεβλημένων κλάδων κάτω από την μολυσμένη περιοχή. Απολύμανση των εργαλείων κλαδέματος. Κανονικό πότισμα των φυτών για την αποφυγή της καταπονήσεως από την ξηρασία.