Ασθένειες σκόρδου
Περιεχόμενα
Περονόσπορος
Ο µύκητας (Peronospora destructor) προσβάλλει τα φύλλα, τα ανθικά στελέχη και τους βολβούς. Στα φύλλα προκαλεί διάσπαρτες χλωρωτικές τεφροπράσινες ή υπόλευκες κηλιδώσεις, που αργότερα καλύπτονται από τεφροϊώδη εξανθήµατα (σποριάγγεια). Τα σποριάγγεια µεταφέρονται µε τον αέρα σε διπλανά φυτά και µπορεί να µεταδώσουν την προσβολή. Τα φύλλα σιγά-σιγά µαραίνονται και καταστρέφονται. Στα ανθικά στελέχη ο µύκητας προκαλεί τα ίδια συµπτώµατα, επίσης προσβάλλονται και οι βολβοί. Η προσβολή ευνοείται από σχετικά µέτρια θερµοκρασία (13oC) και από υψηλή υγρασία και το πότισµα µε καταιονισµό βοηθά στη διάδοση της ασθένειας.
Συνιστάται η χηµική καταπολέµηση µε µυκητοκτόνα, προστατευτικά, επαφής και διασυστηµατικά, όπως: οξυχλωριούχο χαλκό, adracol, captan, zineb, Ridomil, κ.λπ. Για τον έλεγχο της ασθένειας µπορούν να εφαρµοστούν και καλλιεργητικά µέτρα, δηλαδή καλλιέργεια σε χωράφι που στραγγίζει καλά, πρόβλεψη για στέγνωµα των φυτών µετά από πότισµα µε καταιονισµό (πότισµα το πρωί), εφαρµογή πολυετούς αµειψισποράς, χρησιµοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού και καταστροφή των υπολειµµάτων της καλλιέργειας.
Σκληρωτίαση
Τα φυτά προσβάλλονται από τον μύκητα (Sclerotium cepivorum) σε όλα τα στάδια ανάπτυξής τους. Αρχικά προσβάλλονται τα παλαιότερα φύλλα, με το έλασμα να κιτρινίζει και στη συνέχεια να ξηραίνεται από την κορυφή προς τη βάση του. Τα προσβεβλημένα φύλλα παρουσιάζουν σήψη στη βάση τους. Παρόμοια σήψη παρουσιάζεται και στους προσβεβλημένους βολβούς και στις ρίζες. Πάνω σε όλους τους προσβεβλημένους ιστούς σχηματίζεται πλούσιο λευκό μυκήλιο.
Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και για αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Ακόμη, το χρησιμοποιούμενο κοκκάρι πρέπει να είναι απολυμασμένο και η ηλιοαπολύμανση κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών μπορεί να μειώσει αισθητά πιθανά την εκδήλωση της ασθένειας.
Σκληρωτίνια
Ο μύκητας (Sclerotinia sclerotiorum) προκαλείται σάπισμα στη περιοχή του λαιμού του φυτού. Στα σημεία προσβολής και κάτω από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας σχηματίζεται περιοχή λευκού χρώματος (μικκύλιο) με μαύρα στίγματα (σπόρια του μύκητα). Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι΄ αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν αρκετά την πιθάνοτητα εμφάνισης της ασθένειας.
Ανθράκωση
Ο μύκητας (Colletotrichum circinans) προσβάλλει κυρίως τις ποικιλίες με βολβούς με λευκούς εξωτερικούς χιτώνες. Προσβάλλει κυρίως τους βολβούς και τις βάσεις των παλιών φύλλων. Στα προσβεβλημένα σημεία σχηματίζονται κηλίδες σκούρου χρώματος και κάτω από συνθήκες υψηλής υγρασίας σχηματίζονται λευκού χρώματος σπόρια. Ο μύκητας υπάρχει στο έδαφος και συνθήκες υψηλής υγρασίας στο έδαφος ή η βροχή συντελούν στη διασπορά της ασθένειας. Άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξη της ασθένειας είναι 13-25oC. Οι ποικιλίες με κίτρινους ή κόκκινους χιτώνες παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα από τις ποικιλίες με λευκούς εξωτερικούς χιτώνες. Συνθήκες υψηλής υγρασίας πρέπει να αποφεύγονται μετά τη συγκομιδή των βολβών.
Σκωρίαση
Προσβάλλονται τα φύλλα και το ψευδοστέλεχος του σκόρδου. Η προσβολή εκδηλώνεται με την παρουσία ανοικτού καστανού και στη συνέχεια σκουρότερου χρωματισμού στίγματα ή κηλίδες. Η καταστροφή των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας κρίνεται σημαντικός παράγοντας μείωσης της πιθανότητας εμφάνισης της ασθένειας. Στα πλαίσια της βιολογικής καταπολέμησης του μύκητα, έχει χρησιμοποιηθεί και ο μύκητας Bacillus cereus, καθώς παρεμποδίζει πλήρως τη βλάστηση των σπορίων του μύκητα.
Βοτρύτης
Ο μύκητας (Botrytis cinerea) προκαλεί ζημιές κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών, αλλά και κατά την αποθήκευση των βολβών (μετασυλλεκτικές προσβολές). Κυρίως προσβάλλονται τα νεαρά φυτάρια στην περιοχή του λαιμού και λίγο μετά από την έξοδο τους από το έδαφος. Σε φυτά μεγαλύτερης ηλικίας προκαλεί το σχηματισμό μαύρων στιγμάτων στην επιφάνεια των φύλλων και στη συνέχεια κηλιδώσεις ή ξηράνσεις στις κορυφές. Στην περίπτωση των μετασυλλεκτικών ζημιών, οι προσβολές εκδηλώνονται αρκετές εβδομάδες μετά από την αποθήκευση. Οι προσβεβλημένοι αποθηκευμένοι βολβοί σαπίζουν από την κορυφή προς τη βάση και εμφανίζονται συρρικνωμένοι.
Η πρόληψη στηρίζεται στην εφαρμογή μέτρων που θα μειώνουν την υπερβολική υγρασία του εδάφους, όπως την αραιή φύτευση και την προσανατολισμό των γραμμών φύτευσης από βορρά προς νότο. Επιπλέον προληπτικό μέτρο είναι η καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών. Ακόμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν ψεκασμοί με το βιολογικό σκεύασμα Trichodex 20 wp και με έναρξη ψεκασμού με την εμφάνιση της προσβολής.
Κηρώδης βλάβη
Εμφανίζεται κυρίως στις αποθηκευμένες σκελίδες και λιγότερο σε αυτές στο χωράφι. Αρχικά οι σκελίδες εμφανίζουν μικρές κοιλότητες κίτρινου χρωματισμού, ενώ στη συνέχεια συρρικνώνονται. Το κύριο αίτιο που προκαλεί αυτή την υποβάθμιση των σκελίδων είναι ο ελλιπής αερισμός στο χώρο αποθήκευσης και κυρίως η μείωση της περιεκτικότητας του αέρα σε οξυγόνο.
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα βολβώδη λαχανικά του Ολύμπιου Χρήστου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- ↑ Τεχνικές βιολογικής καλλιέργειας βολβώδων λαχανικών.