Βοτανικά χαρακτηριστικά ανανά

Ο ανανάς ανήκει στην οικογένεια Bromeliaceae και το επιστημονικό όνομα του είναι Ananas comosus (L) Merr. Είναι μονοκαρπικό ποώδες φυτό (κάθε στέλεχος καρποφορεί μια φορά μετά αποθνήσκει και η καρποφορία συνεχίζεται από κάποιο πλάγιο βλαστό), ύψους 1m και πλάτους 1,5m. Τα φύλλα είναι μακριά και στενά, διατεταγμένα σπειροειδώς σ' ένα κοντό στέλεχος, σχηματίζοντας <<ροζέτα>>. Σχηματίζει 70 - 80 φύλλα και στη μασχάλη κάθε φύλλου σχηματίζεται ένας οφθαλμός. Μερικοί οφθαλμοί εξελίσσονται σε βλαστούς ή παραφυάδες. Οι βλαστοί εκπτύσσονται στη μασχάλη των φύλλων και οι παραφυάδες στη βάση του φυτού, μέσα ή έξω από το έδαφος και φέρουν ρίζες. Στο επάκριο, αυξανόμενο τμήμα του φυτού, αναπτύσσεται ο ανθικός άξονας με 100 - 200 άνθη, διατεταγμένα ελικοειδώς και ανά ένα στη μασχάλη κάθε βράκτιου φύλλου. Ο ανθικός αυτός άξονας καταλήγει σε μια στεφάνη, που αποτελείται από μικρά φύλλα, υπό μορφή <<ροζέτας>>. Κάθε άνθος αποτελείται από τον κάλυκα με τρία βιολετί σέπαλα ενωμένα στη βάση, τρία βυσσινί πέταλα, 6 στήμονες και τον ύπερο με τρεις στύλους και τρία καρπόφυλλα. Όλα τα μέρη κάθε άνθους, μαζί με τα βράκτια φύλλα εξελίσσονται σε καρπίδια. Καθώς αυτά αναπτύσσονται, ολόκληρη η ταξιανθία μετατρέπεται σ' ένα μονήρη καρπό ανανά. Τα άνθη είναι ερμαφρότιδα και εκκρίνον νέκταρ. Κάθε ημέρα ανοίγουν 5-10 άνθη από τη βάση προς την κορυφή και η άνθιση όλων συμπληρώνεται σε χρονικό διάστημα 10-20 ημερών. Τόσο η γύρη όσο και οι σπερματικές βλάστες είναι μέρη λειτουργικά, αλλά οι σπόροι δεν σχηματίζονται εκτός και αν τα άνθη σταυρεπικονιαστούν.

Το ριζικό σύστημα του ανανά βρίσκεται επιφανειακά και είναι περιορισμένο. Ακόμα και στα καλύτερα υποστρώματα ανάπτυξης δεν πηγαίνει βαθύτερα των 50cm, στα δε εδάφη σπάνια εκτείνεται βαθύτερα των 30cm. Αυτό κάνει δυνατή και την πολύ πυκνή φύτευση των φυτών. Ο καρπός του ανανά είναι σύνθετος και σχηματίζεται από την συγχώνευση των παρθενοκαρπικών καρπιδίων με τα βράκτια φύλλα και τον κεντρικό ανθικό άξονα της ταξιανθίας. Στη κορυφή του καρπού σχηματίζεται μια στεφάνη από φύλλα, τα οποία συνεχίζουν να αναπτύσσονται μέχρι που να ωριμάσει ο καρπός και μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως πολλαπλασιαστικό υλικό. Κάθε καρπός μπορεί να περιέχει πάνω από 3.000 σκληρούς σπόρους.