Γενικά στοιχεία μελιτζάνας θερμοκηπίου
Άγρια μορφή μελιτζάνας αναφέρεται ότι έχει βρεθεί στην Ινδία. Το φυτό φέρει άκανθες και ο καρπός είναι πικρός. Στους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους ήταν άγνωστη, ενώ στην Κίνα εντοπίζεται από τους πρώτους προχριστιανικούς αιώνες ή αργότερα (5o π.Χ. αιώνα). Στην Ευρώπη (Ισπανία, Ιταλία) και στην Αφρική εισήχθη από τους εμπόρους περί τον 13o και κατά άλλους τον 16o αιώνα. Αναφέρεται ότι παλαιότερα, από το φυτό κατασκεύαζαν αλοιφές που χρησιμοποιούντο σαν καταπραϋντικές ουσίες για φλεγμονές. Τα φύλλα επίσης του φυτού χρησιμοποιούντο σαν υποκατάστατο του καπνού σε περιόδους έλλειψης του τελευταίου. Αναφέρεται επίσης, ότι τα φύλλα της μελιτζάνας χρησιμοποιούντο ως κατάπλασμα κατά των σπυριών και των αιμορροΐδων παρόλο που προκαλεί δυσκοιλιότητα. Στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης η μελιτζάνα δεν είναι τόσο ευρείας κατανάλωσης όσο στις παραμεσόγειες περιοχές, όμως μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυξημένης εξαγωγής και προς τις χώρες αυτές ιδιαίτερα μάλιστα προς εκείνες στις οποίες οι μετανάστες από τις χώρες της Μεσογείου αποτελούν ένα αξιόλογο καταναλωτικό κοινό. Το ενδιαφέρον για καλλιέργεια της μελιτζάνας σε θερμοκήπιο παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια πολύ αυξημένο. Επιπλέον πληροφορίες στον παρακάτω σύνδεσμο:
