Διατροφή αιγών

Οι βελτιωμένες αίγες λόγω

• της ζωηρής τους ιδιοσυγκρασίας
• της μεγαλύτερης πολυδυμίας και
• της υψηλότερης γαλακτοπαραγωγής έχουν σε όλες τις φάσεις του ετήσιου αναπαραγωγικού τους κύκλου υψηλότερες ανάγκες, αλλά και μεγαλύτερη δυνατότητα κατανάλωσης ΞΟ έναντι των προβατίνων του ιδίου ΣΒ. Κατά την περιγεννητική όμως περίοδο, λόγω της αυξημένης πολυδυμίας και του περιορισμού του κοιλιακού χώρου απ' αυτήν, η κατανάλωση ΞΟ είναι μικρότερη από εκείνη των προβατίνων.

Για τους λόγους αυτούς η ισόρροπη διατροφή των υψιπαραγωγών αιγών, ιδιαίτερα αμέσως μετά τον τοκετό είναι δύσκολη όπως και στις υψιπαραγωγές αγελάδες, γι' αυτό και τα μέτρα που συνιστώνται και λαμβάνονται είναι ίδια με εκείνα που αναφέρθηκαν για τις υψιπαραγωγές αγελάδες. Επιπλέον στις αίγες επιδιώκεται η δημιουργία αποθεμάτων ενδοκοιλιακού και περινεφρικού λίπους, κατά τους 3-4 πρωτους μήνες της κυοφορίας, η αποδόμηση των οποίων μετά τον τοκετό εφοδιάζει τα ζώα με τα αναγκαία ποσά ενέργειας. Στόχος είναι η αύξηση του βάρους των αιγών κατά 1 Kg μηνιαίως και 4 Kg συνολικά, με την προϋπόθεση ότι τα αποθέματα αυτά δεν θα αποδομηθούν κατά την τελευταία φάση της κυοφορίας. Εφόσον τα αποθέματα δεν υπερβαίνουν το αναφερθέν ύψος, η αποδόμηση των αποθεμάτων λίπους δεν δημιουργεί προβλήματα υγείας στα ζώα. Αν όμως η εναπόθεση λίπους είναι υπερβολική, τότε μπορεί να εκδηλωθούν μεταβολικές νόσοι (σύνδρομο παχυσαρκίας, υπερκετοναιμία) με δυσμενή αντίκτυπο στη γαλακτοπαραγωγή και τη γονιμότητα των ζώων.

Η κατανάλωση ΞΟ και πεπτής ΞΟ ΧΖ από τις αίγες είναι μεγαλύτερη από εκείνη των προβάτων ενώ η πεπτικότητα των XZ είναι μικρότερη στις αίγες. Η μάσηση των ΧΖ είναι καλύτερη στις αίγες, ενώ τα πρόβατα παρουσιάζονται περισσότερο επιλεκτικά έναντι των αιγών ως προς την ποιότητα των ΧΖ. Όταν και τα δύο είδη έχουν τη δυνατότητα επιλογής σ' ένα βοσκότοπο, τότε τα μεν πρόβατα προτιμούν την ποώδη βλάστηση, οι δε αίγες τη θαμνώδη.

Το μείγμα γαλακτοπαραγωγής των αιγών καταρτίζεται με τις ίδιες προδιαγραφές και χορηγείται στις ίδιες αναλογίες με το αντίστοιχο των αγελάδων.

Στις αίγες δεν εφαρμόζεται συνήθως η μέθοδος της τόνωσης, γιατί την εποχή των οχειών η σωματική τους κατάσταση είναι καλή.