Εγκαταστάσεις στρουθοκάμηλου
Κατάλυµα Νεοσσών
Από 9-12 µηνών, οι στρουθοκάµηλοι θα πρέπει να προστατεύονται από πολύ άσχηµο καιρό και δριµύ ψύχος. Η περίοδος του χρόνου και η ηλικία της στρουθοκαµήλου, θα καθορίσουν το βαθµό προστασίας που χρειάζονται. Οι νεοεκκολαπτόµενοι νεοσσοί είναι πολύ ευαίσθητοι και χρειάζονται κατά κανόνα άπλετο φυσικό φως. Οι νεοσσοί µέχρι τις 6 εβδοµάδες θα πρέπει να ζουν σε θερµοκρασία 70-75oF µε ελεύθερη πρόσβαση σε θερµά σηµεία, ενώ από 6-12 εβδοµάδων, σε θερµοκρασία 65-70oF µε ελεύθερη πρόσβαση σε θερµά σηµεία.
Αν χρησιµοποιούνται λάµπες φθορίου, θα πρέπει να λειτουργούν συνεχώς µε 100 Hertz κι όχι µε το βασικό των 50-60 Hertz, καθώς το τρεµόσβηµα το αντιλαµβάνονται, ενώ οι άνθρωποι όχι, κι αυτό µπορεί να προκαλέσει παράγοντα άγχους στους νεοσσούς.
Επειδή στις στρουθοκαμήλους αρέσει το άπλετο φυσικό φως, θα ήταν ιδανικό να ζουν σε κατάλυµα µε πολύ φυσικό φως, όπως θερµοκήπια, γυάλινες οροφές, κ.λπ.
Οι νεοσσοί ευηµερούν µε αρκετό καθαρό αέρα και ζώντας στην ύπαιθρο. Γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να ασκούνται όσο το δυνατόν περισσότερο κατά την διάρκεια της ηµέρας για την αποφυγή προβληµάτων στα πόδια και το πεπτικό σύστηµα, αλλά δεν πρέπει να µένουν στην βροχή. Οι νεοεκκολαπτόµενοι στρουθοκάµηλοι είναι πολύ ευαίσθητοι στον θόρυβο, ο οποίος τους δηµιουργεί στρες. Οι στρουθοκάµηλοι συνεχίζουν να διατηρούν την οξύτατη ακοή τους σ' όλη τους τη ζωή. Είναι απαραίτητο να κοιµούνται καλά το βράδυ σε σκοτεινό και ήρεµο περιβάλλον. Στις έρηµους οι νεοσσοί κοιµούνται 10-12 ώρες κάθε βράδυ. Οι θερµαινόµενες λάµπες δεν θα πρέπει να φωτίζουν την νύχτα.
Τα νεαρά πουλιά χρειάζονται ένα θάλαµο παρόµοιας κατασκευής µε εκείνου των ορνίθων. Έτσι απαιτούνται απλοί και κλειστοί χώροι, οι οποίοι εσωτερικά χωρίζονται σε µικρότερα τµήµατα, µε ενσωµατωµένη θερµοµάνα. Το δάπεδο θα πρέπει να είναι σχαρωτό και καλυµµένο µε πλαστικό κατά τις πρώτες ηµέρες. Οι ταΐστρες και οι ποτίστρες θα πρέπει να είναι απλής κατασκευής για την εύκολη λήψη νερού από τα πουλιά. Η ιδανική αναλογία ταΐστρων είναι: 2 με 3 ταΐστρες για κάθε 10 νεοσσούς.
Κατάλυµα για τη στρουθοκάμηλο (από 3 μηνών έως την ενηλικίωσή της)
Μια ενήλικη στρουθοκάµηλος (12 µηνών και πάνω) είναι αρκετά ανθεκτική σε ακραίες θερµοκρασίες και υγρασία. Σε αντίθεση µε τα περισσότερα πουλιά, οι στρουθοκάµηλοι είναι πολύ ανθεκτικές σε πολύ χαµηλές θερµοκρασίες, ακόµα και αν παραµένουν έξω στο χιόνι και σε θερµοκρασίες κάτω του µηδενός.
Προς το αντίθετο άκρο, η στρουθοκάµηλος µπορεί να αντέξει σε πολύ υψηλές θερµοκρασίες και είναι χαρακτηριστικά συνυφασµένη µε τις καυτές πεδιάδες και έρηµους της Αφρικής. Τα πουλιά που εισάγονται από την Αφρική µπορεί να χρειαστούν κατάλυµα στο εσωτερικό για να προστατευτούν από τον χειµωνιάτικο καιρό της Ευρώπης, καθώς η ποσότητα λίπους είναι αµελητέα και τα σώµατά τους δεν έχουν συνηθίσει στο πολύ κρύο ή σε βροχερό καιρό.
Η αντοχή της στρουθοκαµήλου σε τέτοιες ακραίες θερµοκρασίες, απλουστεύει την ανάγκη σε κτιριακές εγκαταστάσεις όπου µπορεί να ζήσει. Το µόνο που χρειάζεται είναι µία ξύλινη κατασκευή, µε τρεις πλευρές, για να προστατεύεται στις παρατεταµένες περιόδους υγρού ή θυελλώδους καιρού. Η ξύλινη κατασκευή συνιστάται, για να αποφεύγονται σοβαροί τραυµατισµοί σε περίπτωση σύγκρουσης κατά το τρέξιµο ή σε περίπτωση στρες. Πάντως οποιοδήποτε είδος καταλύµατος και αν χρησιµοποιηθεί, θα πρέπει να είναι αρκετά ψηλό, µε προτεινόµενο ελάχιστο ύψος ταβανιού περίπου στα 9 πόδια. Επιπλέον, πρέπει να παρέχεται µία περιοχή για επιθεώρηση και συγκέντρωση των πουλιών.
Οι στρουθοκάµηλοι που περιορίζονται υπερβολικά εξαιτίας της έλλειψης χώρου ή κατά τις βροχερές περιόδους, σκάβουν το έδαφος και δηµιουργούν λασπώδη µπαλώµατα. Αυτό συµβαίνει κυρίως στα περιφραγµένα όρια της περιοχής, όπου οι στρουθοκάµηλοι τείνουν να πηγαίνουν. Η υπερβολική λάσπη θα πρέπει να αποφεύγεται, καθώς η στρουθοκάµηλος µπορεί εύκολα να γλιστρήσει και να τραυµατιστεί. Μερικά πουλιά τρώνε υγρή λάσπη, που µπορεί να προκαλέσει ενσφηνώσεις και µερικές φορές το θάνατο. Επιθυµητό είναι να υπάρχει εναλλακτικός χώρος, ώστε να υπάρχει δυνατότητα να το καλλιεργήσουµε ή να το βγάλουµε για αγρανάπαυση. Πριν την αναπαραγωγική περίοδο τα πουλιά αφήνονται ελεύθερα µέσα σε περιφραγµένη έκταση. Λίγο πριν την είσοδό τους στην αναπαραγωγική φάση, η έκταση χωρίζεται σε µικρότερους χώρους που θα υποδεχτούν τις δυάδες ή τις τριάδες. Χαρακτηριστικό παράδειγµα τριάδας είναι, η µονάδα στην Ιταλία, όπου κάθε τριάδα έχει δικό της υπόστεγο καλυµµένο από τρεις πλευρές. Σε αυτό τα πουλιά γεννούν τα αυγά τους γιατί είναι στρωµένο από άµµο, ώστε να σκάβεται εύκολα, αλλά και για τον παραγωγό να διευκολύνεται στο µάζεµα των αυγών. Η τριάδα είναι ο ιδανικός συνδυασµός. Παρόλα αυτά, παρουσιάζει οικονοµικά µειονεκτήµατα, όπως το ότι το αρσενικό µπορεί να δείξει προτίµηση στην µία µόνο θηλυκή και να παίρνουµε γόνιµα αυγά µόνο από αυτή, χωρίς όµως να διαπιστώσουµε ποια είναι και επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος της αιµοµιξίας.
Έδαφος
Εκτός από το κατάλυµα, οι στρουθοκάµηλοι χρειάζονται και κάποια εδαφική έκταση ώστε να µπορούν να αθλούνται, η οποία δεν πρέπει να είναι µικρότερη από 1.000 τετραγωνικά µέτρα, κυρίως για τις ενήλικες. Αυτό γιατί από την φύση τους τρέχουν πάρα πολύ αναπτύσσοντας ταχύτητα µέχρι και 70 χλµ. την ώρα.
Επιπλέον, λόγω των υψηλών ταχυτήτων που αναπτύσσουν, πρέπει ο περιφραγµένος χώρος όπου θα περιοριστούν, να µην έχει ανώµαλες εδαφικές επιφάνειες, που θα µπορούσαν να προκαλέσουν την πτώση τους ενώ τρέχουν, καθώς και καθαρός από ξένα σώµατα π.χ. πέτρες, ξύλα, αιχµηρά αντικείµενα, για να µην τραυµατιστούν κατά την πέψη (τρώνε ό,τι γυαλιστερό αντικείµενο βρουν µπροστά τους). Προτιµάται το αµµουδερό έδαφος για να απορροφά τα απόβλητα, καθόσον αυτά είναι υγρά, αλλά και για να σκάβεται εύκολα κατά την αναπαραγωγική περίοδο.
Περίφραξη
Για να µπορέσουµε να περιορίσουµε τις στρουθοκαµήλους στην επιλεγµένη εδαφική έκταση, θα πρέπει να την περιφράξουµε. Υπάρχει µία τεράστια ποικιλία διαφορετικών υλικών και συνδυασµών µε τους οποίους µπορεί κανείς να περιφράξει στρουθοκαµήλους.
Ο πιο συνηθισµένος και ο φθηνότερος ίσως τύπος περίφραξης είναι 6 κλώνοι 3,13mm διαµέτρου πολύ ελαστικού, γαλβανισµένου ατσάλινου σύρµατος, κρεµασµένο από στρογγυλούς πασσάλους διαµέτρου 4 ιντσών, µε απόσταση µεταξύ των πασσάλων 15 πόδια. Το σύρµα πρέπει να είναι µια πλαστική, µόνιµη ταινία για να βοηθά στην ορατότητα και επίσης να λειτουργεί σαν δυνατή αντίσταση σε περίπτωση που ξαφνιαστούν ή απειληθούν κυρίως από άγνωστα ζώα, όπως σκύλους, γάτες και άλλα πουλιά.
Ανάλογα µε την κατηγορία ζώων που περιφράσσονται γίνονται και κάποιες αλλαγές στον φράκτη π.χ. για νεοσσούς έως 3 µηνών, πρέπει να χρησιµοποιείται ένα δικτυωτό πλέγµα ή φωτεινούς πορτοκαλί φράκτες (φράκτες χιονιού) προσκολληµένους στους κλώνους του σύρµατος από την επιφάνεια του εδάφους προς τα πάνω για να εµποδίζεται η έξοδος των µικρών στρουθοκαµήλων. Από την άλλη αυτό το είδος της επιπρόσθετης περίφραξης είναι χρήσιµο για να περιορίζει τους εισβολείς π.χ. άγριες αλεπούδες, ασβούς κ.λπ. να βγάλουν έξω ένα µικρό.
Πρέπει λοιπόν να είµαστε προσεκτικοί στην επιλογή του τρόπου κατασκευής του καταλύµατος, της εδαφικής έκτασης, αλλά κυρίως της περίφραξης, ώστε να αποφευχθούν τραυµατισµοί που θα µειώσουν την αξία του δέρµατος ή του κρέατος, όπως προαναφέρθηκε, αλλά και θάνατοι των ζώων, τα οποία έχουν υψηλό κόστος αγοράς.
Φράχτης
Προσοχή στις διαστάσεις του φράχτη πρέπει να δοθεί και για την περίφραξη των µεγάλων στρουθοκαµήλων. Οι διαστάσεις θα πρέπει να είναι τέτοιες, ώστε να αποφεύγονται οι τραυµατισµοί των ζώων, γιατί η στρουθοκάµηλος όταν βάζει το κεφάλι της σε µικρές τρύπες προσπαθώντας να φάει γυαλιστερά αντικείµενα, ξεχνάει πως το έκανε και όταν αισθάνεται πίεση στο πίσω µέρος του λαιµού προσπαθώντας να αποδράσει, τραυµατίζεται µέχρι που µπορεί να σπάσει το κρανίο από τον πρώτο αυχενικό σπόνδυλο.
Σε καµιά περίπτωση δεν πρέπει να χρησιµοποιείται συρµατόπλεγµα ή ηλεκτρική περίφραξη γιατί, αποτελούν κινδύνους για τραυµατισµούς. Τέτοιου είδους τραυµατισµοί µπορούν να µειώσουν σηµαντικά την ποιότητα του δέρµατος, κατά τη σφαγή και κατά συνέπεια να µειώσουν την αξία του.
