Επικονίαση καρυδιάς

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αν και όλες οι ποικιλίες της καρυδιάς είναι αυτογόνιμες και σταυρογόνιμες, μερικές παρουσιάζουν κάποιο βαθμό αυτοστειρότητας, λόγω του φαινομένου της διχογαμίας. Δηλαδή τα αρσενικά με τα θηλυκά άνθη δεν ωριμάζουν συγχρόνως και η γύρη διασκορπίζεται είτε πριν τα θηλυκά άνθη είναι επιδεκτικά γονιμοποίησης είτε μετά το τέλος της επιδέκτικότητας τους. Ο καλύτερος τρόπος, για να εξασφαλιστεί επαρκής επικονίαση, με σκοπό την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής παραγωγής, είτε να εξασφαλιστεί σταυρογονιμοποίηση, με τη φύτευση δύο ή περισσότερων ποικιλίων. Στους νεαρούς καρυδεώνες έχει παρατηρηθεί ότι η επικονίαση είναι αποτελεσματική, από έναν καλό γυρεοδότη, μέχρι απόστασης 165-200m, ενώ στους παραγωγικούς καρυδεώνες η γύρη δεν μεταφέρεται τόσο ελεύθερα μέσα στον καρυδεώνα και η απόσταση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 65-100m. Οι περισσότεροι παραγωγοί προτιμούν να φυτεύουν μια πλήρη σειρά επικονιαστή σε κάθε 10η σειρά, κάθετα προς την κατεύθυνση που φυσάει ο αέρας, αρχίζοντας από την πρώτη σειρά του καρυδεώνα. Η μεταφορά της γύρης γίνεται με τον αέρα.[1]

Βιβλιογραφία

  1. "Σημειώσεις μαθήματος Δενδροκομίας" του Νάνου Γεωργίου, Αναπληρωτή καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.