Ερμηνεία των κλάσεων κινδύνου εναλάτωσης των εδαφών

(C1) Νερό χαμηλής αγωγιμότητας (αλατότητας): Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα περισσότερα εδάφη και να εφαρμοστεί στις περισσότερες καλλιέργειες με ελάχιστη πιθανότητα δημιουργίας αλατότητας, Δεν απαιτείται ιδιαίτερη έκπλυση των αλάτων του εδάφους. Αρκεί η έκπλυση που λαμβάνει χώρα με τη βαθιά διήθηση του νερού της συνήθους άρδευσης. (C2) Νερό μέσης αγωγιμότητας (αλατότητας): Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το νερό αυτό με ελάχιστη έκπλυση των αλάτων του εδάφους. Φυτά με μέτρια ανθεκτικότητα στα άλατα είναι κατάλληλα για καλλιέργεια στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς να απαιτείται η ανάγκη εφαρμογής ιδιαίτερων πρακτικών για τον έλεγχο της αλατότητας. (C3) Νερό υψηλής αγωγιμότητας (αλατότητας): Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε έδαφος με περιορισμένη στράγγιση. Αλλά κι αν ακόμη το έδαφος έχει επαρκή στράγγιση, πιθανόν να απαιτηθεί η προηγούμενη εφαρμογή πρακτικών για τον έλεγχο της αλατότητας και οι καλλιέργειες να είναι αρκούντως ανθεκτικές στα άλατα. (C4) Νερό πολύ υψηλής αγωγιμότητας (αλατότητας): Δεν είναι κατάλληλο για άρδευση κάτω από κανονικές συνθήκες. Μπορεί ωστόσο περιστασιακά να χρησιμοποιηθεί κάτω από ειδικές συνθήκες. Δηλαδή το έδαφος να έχει καλή περατότητα, το νερό να εφαρμοστεί σε περίσσεια για την έκπλυση και να χρησιμοποιηθούν φυτά ανθεκτικά στα άλατα.