Θείο

Το θείο απορροφάται από τα φυτά ως θειϊκή ρίζα (SO₄^-). Μικρές ποσότητες διοξειδίου του θείου μπορούν να απορροφηθούν απ' ευθείας από τα φύλλα και να χρησιμοποιηθούν από τα φυτά, αλλά υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του θείου είναι τοξικές. Οι συγκεντρώσεις των φυτών σε θείο κυμαίνονται από 0,1 - 0,4%. Σε ορισμένα φυτά ευρίσκεται σε συγκεντρώσεις ίδιες ή μικρότερες με τον φώσφορο, αλλά σε άλλα βρίσκεται σε μεγαλύτερα ποσά.

Το θείο απαιτείται για τη σύνθεση απαραίτητων αμινοξέωνπου το περιέχουν στο μόριό τους, όπως είναι η κυστεΐνη και η μεθειονίνη. Σχεδόν το 90% του θείου στα φυτά ευρίσκεται σε αυτά τα αμινοξέα. Παίζει ρόλο στη σύνθεση πρωτεϊνών, όπου ο κυριότερος ρόλος του είναι ο σχηματισμός γεφυρών με δισουλφιδικούς δεσμούς (-S-S) μεταξύ των αλυσίδων των πολυπεπτιδίων, που συντελούν στην σταθερότητα των πρωτεϊνών. Το θείο χρειάζεται για τη σύνθεση του συνενζύμου Α, της βιοτίνης, της γλουταθιόνης και της βιταμίνης Α. Συμμετέχει, επίσης, παρόλο που δεν αποτελεί συστατικό της, στη σύνθεση της χλωροφύλλης, της οποίας η % περιεκτικότητα αυξάνει με την αύξηση του θείου στο φυτό.

Η τροφοπενία του θείου προκαλεί καθυστέρηση στην ανάπτυξη των φυτών και χαρακτηρίζεται από ανομοιόμορφα χλωρωτικά-καθυστερημένης ανάπτυξης φυτά, με βλάστηση σχήματος θυσάνων. Πολλές φορές τα συμπτώματα μοιάζουν με εκείνα της τροφοπενίας αζώτου και μόνο η ανάλυση των ιστών μπορεί να δώσει το αίτιο, παρόλο που το θείο λόγω του ότι δε μετακινείται εύκολα στο φυτό, εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα τροφοπενίας στα νεότερα φύλλα.