Καλλιέργεια ατρακτυλίδας
Περιεχόμενα
Αμειψισπορά ατρακτυλίδας
Σ' ένα σύστημα αμειψισποράς, η ατρακτυλίδα μπορεί να πάρει τη θέση των χειμωνιάτικων σιτηρών. Καλό θα είναι να σπέρνεται μετά από ένα σκαλιστικό φυτό, ώστε το χωράφι να είναι καθαρό από ζιζάνια, από τα οποία ζημιώνεται. Στις χώρες της Αφρικής η ατρακτυλίδα εντάσσεται σε σύστημα αμειψισποράς με σόγια και αραχίδα. Στην Ινδία η ατρακτυλίδα συγκαλλιεργείται με βαμβάκι ή αραχίδα και στην Αφρική με καφέ.[1]
Προετοιμασία του αγρού για σπορά ατρακτυλίδας
Το χωράφι, που πρόκειται να σπαρθεί με ατρακτυλίδα, απαιτείται να έχει επιμελημένη σποροκλίνη, απαλλαγμένη από ζιζάνια, που την ανταγωνίζονται, όταν τα φυτά είναι σε νεαρή ηλικία. Αυτό επιτυγχάνεται με οργώματα και σβαρνίσματα. Το πρώτο όργωμα έχει ως σκοπό και την αποθήκευση υγρασίας στο έδαφος, από τις τυχόν βροχές που θα ακολουθήσουν, εξαιτίας της αφρατοποίησης του εδάφους.[1]
Σπορά ατρακτυλίδας
Σε νότιες, ζεστές περιοχές, η ατρακτυλίδα σπέρνεται το φθινόπωρο. Σε βόρειες, ψυχρές περιοχές, σπέρνεται την άνοιξη, για να αποφύγει τους παγετούς. Πιο αποδοτική είναι η φθινοπωρινή σπορά. Η σπορά γίνεται σε γραμμές, με αποστάσεις μεταξύ τους 45-70 εκατοστά και απαιτούμενη ποσότητα σπόρου στο στρέμμα 2-4 κιλά. Οι μεγαλύτερες αποστάσεις εφαρμόζονται στις αρδευόμενες καλλιέργειες. Για τη σπορά χρησιμοποιούνται συνήθως οι σπαρτικές του σιταριού.[1]
Καταπολέμηση ζιζανίων ατρακτυλίδας
Η καταπολέμηση των ζιζανίων γίνεται με την καλή κατεργασία του εδάφους και την αμειψισπορά. Σ' ότι αφορά τη χημική ζιζανιοκτονία, υπάρχουν ζιζανιοκτόνα προφυτρωτικά και μεταφυτρωτικά. Τα προφυτρωτικά χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση χειμωνιάτικων ζιζανίων, κυρίως, και τα μεταφυτρωτικά για την καταπολέμση της αγριοβρώμης.[1]
Λίπανση ατρακτυλίδας
Η λίπανση της ατρακτυλίδας είναι αποτελεσματική, εάν η καλλιέργεια είναι αρδευόμενη. Τότε, χορηγούνται 5-10 μονάδες αζώτου ανά στρέμμα σε μορφή αμμωνιακή και, αν χρειάζεται, φώσφορος (2-3 μονάδες). Το άζωτο μειώνει την περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι, η αύξηση όμως της απόδοσης σε σπόρο υπερκαλύπτει τη διαφορά.[1]
Άρδευση ατρακτυλίδας
Όταν η υγρασία του εδάφους δεν επαρκεί, χρειάζεται άρδευση για ικανοποιητική απόδοση. Συνιστάται η άρδευση να γίνεται με αυλάκια, ενώ κατάκλυση και καταιωνισμός πρέπει να αποφεύγονται. Γίνονται 1-3 αρδεύσεις πριν και μετά την άνθιση, που οι ανάγκες σε νερό είναι αυξημένες.[1]
Συγκομιδή ατρακτυλίδας
Η συγκομιδή γίνεται, όταν ο σπόρος είναι σκληρός και ξηρός. Επειδή τα φυτά δεν πλαγιάζουν και οι σπόροι δεν τινάζουν και δεν τους τρώνε τα πουλιά, η συγκομιδή μπορεί να καθυστερήσει και να γίνεται συνήθως με τις θεριζαλωνιστικές μηχανές του σιταριού. Στην περίπτωση αυτή, η μηχανή ρυθμίζεται με λιγότερες στροφές το λεπτό, για να αποφεύγονται σπασίματα και ραγίσματα του σπόρου. Οι μέσες στρεμματικές αποδόσεις είναι περίπου 150 κιλά.[1]
Αποθήκευση ατρακτυλίδας
Ο σπόρος πρέπει να αποθηκεύεται με υγρασία όχι μεγαλύτερη από 8%.[1]
Σχετικές σελίδες
