Καρπός πεκάν
Συντήρηση
Οι καρποί περιέχουν μεγάλη ποσότητα λαδιού (60-70%) και έτσι ταγγίζονται κατά τη συντήρηση. Οι ταγγισμένοι καρποί χάνουν τη γεύση τους λόγω οξείδωσης ή υδρόλυσης των λιπών και του λαδιού του σπέρματος σε ελεύθερα λιπαρά οξέα. Το πρώτο τάγγισμα σε καθαρή ψίχα μπορεί να διαπιστωθεί μετά από 4 μήνες στους 21oC και μετά από 2 χρόνια σε 1oC. Η συντήρηση στη χαμηλή αυτή θερμοκρασία είναι καλύτερη όταν εξασφαλιστεί σχετική υγρασία 75-80% και η υγρασία της ψίχας κυμαίνεται από 3,5-6%.[1]
Διαθρεπτική αξία
Οι καρποί πεκάν είναι τροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, μέταλλα (μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, ασβέστιο, χαλκό) και βιταμίνες, όπως Β6 και Ε. Είναι κοινό μυστικό ότι η κατανάλωση τροφίμων πλουσίων σε μαγνήσιο, όπως τα καρύδια και οι καρποί πεκάν, προστατεύει από τις πέτρες στη χολή.
Η κατανάλωσή τους φαίνεται να προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στις αρτηρίες (από τις βραχυπρόθεσμες βλάβες του ζωικού λίπους). Επιπλέον περιέχουν τη αργινίνη που αυξάνει την παραγωγή νιτρικού οξέος, το οποίο βοηθά στη διατήρηση της ευκαμψίας των αρτηριών, μειώνοντας την πιθανότητα παρουσίασης θρόμβων, που έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του κινδύνου εγκεφαλικών επεισοδίων και εμφράγματος του μυοκαρδίου. Επιπροσθέτως η αργινίνη έχει χρησιμοποιηθεί για τη στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες, γιατί θεωρείται ότι ενισχύει τη δράση του μονοξειδίου του αζώτου, που χαλαρώνει τους μύες που περικυκλώνουν τα αιμοφόρα αγγεία του ανδρικού μορίου. Ως αποτέλεσμα, τα αιμοφόρα αγγεία του διαστέλλονται, αυξάνοντας τη ροή του αίματος. [2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- ↑ H διατροφική αξία των καρυδιών
