Μάραθος φυτό
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Ο μάραθος (Foeniculum vulgare) ανήκει στην οικογένεια Umbelliferae. Πρόκειται για μεσογειακό φυτό, γνωστό από την αρχαιότητα. Στην Ελλάδα εντοπίζεται και η αυτοφυής μορφή του και καλλιεργείται κυρίως για το φύλλωμά του. Τα φύλλα του μάραθου με το έντονο άρωμά τους χρησιμοποιούνται στη μαγειρική για τη βελτίωση της γεύσης τους και κυρίως σε σούπες και σε σαλάτες. Ακόμα όπως και τα φύλλα του ανήθου, βοηθούν στη πέψη. Οι σπόροι του μυρίζουν όπως ακριβώς ο γλυκάνισος και βρίσκουν εφαρμογή στην ποτοποιία, την αρωματοποιία και την φαρμακευτική. Ο μάραθος έχει μικρή ανάπτυξη και μοιάζει πολύ με τον άνηθο, αλλά φθάνει σε μεγαλύτερο ύψος 0,60-1,20m. Τα φύλλα του είναι λεπτά, διακλαδισμένα, με μακρύ μίσχο και μεγαλύτερα από του ανήθου. Το Foeniculum vulgare var.sativum Bert, είναι το καλλιεργούμενο μάραθο όπου σε αυτόν τον τύπο ανήκουν όλες οι ποικιλίες μαράθου που καλλιεργούνται για τα αρωματικά τους φύλλα και τους αρωματικούς σπόρους. Το είδος Foeniculum vulgare var. dulce Mill καλλιεργείται κυρίως σε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία, ενώ στην Ελλάδα μόνο σποραδικά. Το φυτό αναπτύσσει μια βολβώδη πάχυνση (ψεδοβολβός) στη βάση των φύλλων λευκού χρώματος, που αποτελεί και το εμπορικό προϊόν του φυτού. Είναι γνωστό με το όνομα φινόκιο.[1]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Ο μάραθος αποδίδει καλύτερα και είναι περισσότερος αρωματικός όταν αναπτύσσεται σε χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητος σε συνθήκες παγετού. Για αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα. Σε αυτές τις περιοχές η καλλιέργεια εντοπίζεται το φθινόπωρο και την άνοιξη. Για την καλλιέργεια, απαιτούνται τοποθεσίες με ήπιες κλιματολογικές συνθήκες. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 15-26oC. Το έδαφος πρέπει να είναι βαθύ, καλά αποστραγγιζόμενο, με pH=5,5-6,5. Τα ιδανικότερα είναι τα αμμώδη, τα αμμοπηλώδη και τα οργανικά εδάφη. [1]
Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπορά στο σπορείο σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 8-10cm και μεταφύτευση στις τελικές θέσεις μετά από 6-7 εβδομάδες, όπου θα έχουν αποκτήσει ύψος 10-15cm. Την προηγούμενη μέρα από την εκρίζωση των φυτών και αμέσως μετά τη φύτευση τους στις τελικές θέσεις πραγματοποιείται πολύ καλό πότισμα. Οι αποστάσεις των φυτών είναι 50-60cm μεταξύ των γραμμών και 25-30cm πάνω στη γραμμή φύτευσης. Το βάθος σποράς είναι λιγότερο από 0,5cm σε ψιλοχωματισμένο έδαφος. Το φύτρωμα του σπόρου παρατηρείται 2-3 εβδομάδες μετά τη σπορά. Η σπορά γίνεται σχεδόν όλο τον χρόνο, αλλά έχει καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά όταν αναπτύσσεται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Συνήθως η σπορά γίνεται από τον Ιούλιο μέχρι και αρχές της άνοιξης. Τον Ιούλιο γίνεται η σπορά για φθινοπωρινή συγκομιδή, τον Σεπτέμβριο για συγκομιδή αρχές της άνοιξης και τέλος του χειμώνα με αρχές της άνοιξης για συγκομιδή αρχές του καλοκαιριού (περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα).[1]
Ασθένειες
Ο μάραθος προσβάλλεται από κάποιες ασθένειες όπως το ωΐδιο, τη σκληρωτίνια και τη τεφρά σήψη. Αναλυτικά οι ασθένειες του μαράθου καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναγράφονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Εχθροί
Ο μάραθος προσβάλλεται από εχθρούς όπως τον σιδηροσκώληκα, νηματώδεις και ψύλλα. Αναλυτικά όλοι οι εχθροί και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναφέρονται λεπτομερώς στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Πληροφοριακά στοιχεία
Ευδοκιμεί στις περιοχές
|
Σχετικές σελίδες
Μορφολογικά χαρακτηριστικά μαράθου
Εδαφοκλιματικές συνθήκες μαράθου
