Μαγνήσιο
Το μαγνήσιο απορροφάται ως κατιόν και η συγκέντρωσή του στα φυτά ποικίλλει μεταξύ 0,1 - 0,4%. Αποτελεί βασικό συστατικό του μορίου της χλωροφύλλης, η οποία περιέχει το 15-20% του συνόλου του μαγνησίου του φυτού. Αποτελεί, επίσης, βασικό συστατικό των ριβοσωμάτων και μέσω της ενεργοποίησης των t-RNA, που υπάρχουν σε αυτά, παίζει ρόλο στο μηχανισμό σύνθεσης των πρωτεϊνών. Η έλλειψη μαγνησίου μειώνει τον ρυθμό σύνθεσης των πρωτεϊνών και τη συσσώρευση μη πρωτεϊνικού αζώτου στα φυτά. Συμβάλλει στην ενεργοποίηση σχεδόν όλων των ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τις φωσφορυλιώσεις στο μηχανισμό των υδρογονανθράκων. Οι περισσότερες αντιδράσεις που περιλαμβάνουν μεταφορά φωσφορικών ομάδων από τα ΑΤΡ χρειάονται μαγνήσιο. Επομένως, οι βασικές διεργασίες μεταφοράς ενέργειας που λαμβάνουν χώρα στη φωτοσύνθεση, τη γλυκόλυση, τοπν κύκλο του Krebs και την αναπνοή, χρειάζεται μαγνήσιο.
Επειδή στα φυτά είναι ιόν που μετακινείται εύκολα από τα παλαιότερα φύλλα στα νεότερα, τα συμπτώματα της έλλειψης του συχνά εμφανίζονται πρώτα στα χαμηλότερα φύλλα. Η έλλειψη μαγνησίου εμφανίζεται συνήθως υπό μορφή πράσινης σφήνας στο φύλλο και χλώρωσης στο έλασμα ή χλωρώσεων μεταξύ των νεύρων. Όταν η έλλειψη είναι εντονότερη, το χρώμα των φύλλων γίνεται διαδοχικά κίτρινο, καφέ και τελικά τα φύλλα νεκρώνονται. Σε πολλά δικότυλα τα φύλλα είναι κίτρινα στην περιοχή μεταξύ των νεύρων. Το μαγνήσιο ανταγωνίζεται το μαγγάνιο. Υψηλά επίπεδα μαγγανίου, μειώνουν την απορρόφηση μαγγανίου και αποφεύγεται η τοξικότητα μαγγανίου στα φυτά.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.