Μπεργαμόττο

Σαν δένδρο είναι μετρίως ζωηρό, ορθόκλαδο έως πλαγιόκλαδο και πρακτικώς χωρίς αγκάθια. Η νέα βλάστηση του είναι πρασινωπή. Το μέγεθος του κατά την ενηλικίωση, είναι μικρό έως μέτριο. Τα φύλλα του είναι μεγάλα και μοιάζουν κάπως με τα φύλλα της λεμονιάς σε χρώμα και σχήμα, αν και το έλασμα είναι πιο οξύληκτο στην κορυφή και οι μίσχοι μακρύτεροι και πιο πτερυγωτοί. Οι καρποφόροι οφθαλμοί και τα άνθη τους έχουν μέτριο έως μεγάλο μέγεθος και χρώμα καθαρά λευκό. Ανθίζει μια φορά το χρόνο. Οι καρποί του έχουν μικρό έως μετρίως μεγάλο μέγεθος, σχήμα ωοειδές (ελαφρώς πλακέ) ή αχλαδόμορφο, μικρό ομφαλό (συχνά) και συνοδεύεται συνήθως από το στύλο του υπέρου. Ο φλοιός του καρπού είναι μετρίως λεπτός και λείος ή μετρίως τραχύς. Το χρώμα των καρπών είναι λεμονοκίτρινο. Η σάρκα είναι μετρίως συνεκτική, ωχροπρασινοκίτρινη, πολύ ξινή και λίγο πικρή. Οι σπόροι του είναι μονοεμβρυονικοί, συχνά μη καλοαναπτυγμένοι και έχουν λευκές ή ανοικτοπράσινες κοτυληδόνες. Θεωρείται είδος άσπερμο ή λιγόσπερμο. Τα φύλλα και οι καρποί του χαρακτηρίζονται από το δριμύ και ευχάριστα αρωματικό αιθέριο έλαιο τους, που είναι παρόμοιο με εκείνο των φύλλων της νερατζιάς. Το αιθέριο έλαιο του μπεργαμόττου έχει μεγάλη εμπορική σημασία, γιατί είναι το σπουδαιότερο συστατικό της κολώνιας. Επίσης χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Αναφορικά με τις ποικιλίες της μπεργαμοττιάς, αναγνωρίζονται πολλοί τύποι ή ποικιλίες της, όπως είναι τα κοινά μπεργαμόττα, η Melarosa, η Torulosa και η Piccola.