Νάτριο
Το νάτριο απορροφάται από όλα τα φυτά ως Na+, αλλά είναι απαραίτητο στοιχείο για τα αλόφυτα είδη φυτών, τα οποία το συγκεντρώνουν στα χυμοτόπια των κυττάρων όπου χρησιμεύει ως ωσμολύτης για τη διατήρηση της σπαργής και γενικά για την οικονομία του νερού στο φυτό. Η συγκέντρωσή του στα φυτά ποικίλλει ευρέως μεταξύ 0,01 και 10%. Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις παρατηρούνται στα αλόφυτα. Η εξοικονόμηση νερού επιτυγχάνεται αφ' ενός με την συγκέντρωση ενός ωσμολύτη και αφετέρου με ένα εξειδικευμένο φωτοσυνθετικό σύστημα. Το φωτοσυνθετικό σύστημα συνδυάζει κλείσιμο των στοματίων κατά τη διάρκεια της ημέρας και δέσμευση CO2 κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το CO2 μεταβολίζεται και αποθηκεύεται προσωρινά στο μηλικό οξύ, για να μετατρεπεί στη συνέχεια σε σάκχαρα μέσω του κύκλου του Calvin κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπου η φωτοσύνθεση πραγματοποιείται με κλειστά στομάτια.
Τα σακχαρότευτλα ανταποκρίνονται ιδιαίτερα στο νάτριο, το οποίο βελτιώνει την εξοικονόμηση του νέρου στα φυτά και αυξάνει την αντίστασή τους στην ξηρασία. Σε εδάφη με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, τα φύλλα μπορεί να γίνονται ιδιαίτερα σκουρόχρωμα, πράσινα και πυκνά, και τα φυτά να εμφανίζουν συμπτώματα μάρανσης γρηγορότερα και να αναπτύσσονται υπερβολικά κατά πλάτος. Μπορεί επίσης να εμφανίζεται νέκρωση μεταξύ των νεύρων, όμοια με εκείνη της έλλειψης καλίου. Σημειώνεται ότι μερικά από τα αποτελέσματα της επίδρασης του νατρίου μπορεί να οφείλονται και στο χλώριο, επειδή η συνήθης πηγή του νατρίου είναι το NaCl. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.