Πολλαπλασιασμός αχλαδιάς

Το εύρος και η προσαρμοστικότητα των υποκειμένων που είναι διαθέσιμα στους παραγωγούς της αχλαδιάς είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με εκείνα που είναι διαθέσιμα για τη μηλιά. Τα καλλιεργούμενα δέντρα σε πολλές περιπτώσεις έχουν ως υποκείμενα σπορόφυτα αχλαδιάς με αποτέλεσμα να είναι πολύ ζωηρά, να αργούν να μπουν στη παραγωγή και να μην έχουν σταθερή παραγωγή. Τα κλωνικά υποκείμενα της σειράς OHF άρχισαν να χρησιμοποιούνται. Αρχικά επιλέχθηκαν για την αντοχή τους στο βακτηριακό κάψιμο. Τα περισσότερα από αυτά πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα όχι πάντα εύκολα και μερικά με μικροπολλαπλασιασμό. Ωστόσο κανένα από αυτά δεν έχει νάνα χαρακτηριστικά για να χρησιμοποιηθεί σε μοντέρνα συστήματα παραγωγής με πυκνή φύτευση. Επιπλέον παρουσιάζουν ευπάθεια στους νηματώδεις του εδάφους. Υπάρχουν αρκετοί νέοι κλώνοι του Ρ. communis που αξιολογούνται προκειμένου να βρεθούν αυτοί που πολλαπλασιάζονται εύκολα, προκαλούν νανισμό και δίνουν υψηλή παραγωγή και ποιότητα. Σε περιοχές που οι περιβαλλοντικές συνθήκες το επιτρέπουν και υπάρχει διαθέσιμο νερό άρδευσης, πολλοί παραγωγοί της Ευρωπαϊκής αχλαδιάς χρησιμοποιούν κλωνικά υποκείμενα κυδωνιάς. Τα πλεονεκτήματα αυτών των υποκειμένων είναι ότι δίνουν νανίζοντα δέντρα που εισέρχονται νωρίς στην παραγωγή, είναι παραγωγικά και η ποιότητα των καρπών είναι υψηλή. Ωστόσο, αρκετές ποικιλίες Ευρωπαϊκής αχλαδιάς και σχεδόν όλες οι ποικιλίες ασιατικής αχλαδιάς δεν έχουν καλή συγγένεια με την κυδωνιά. Στις περιπτώσεις κακής συγγένειας, για την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων της κυδωνιάς ως υποκειμένου, χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεση γέφυρα μια ποικιλία που έχει καλή συγγένεια με την κυδωνιά.