Συντήρηση καρπών λωτού
Ο λωτός δεν προσφέρεται για μακρόχρονη συντήρηση ούτε και σε συνθήκες κατάψυξης. Είναι κατά συνέπεια ένα φρούτο που μπορεί να συντηρηθεί μέσω ψύχους για σύντομο χρονικό διάστημα και μόνο ορισμένες ποικιλίες έχουν την δυνατότητα μιας μέσης χρονικής συντήρησης. Αυτό εξηγεί γιατί έχει μια εποχική κίνηση στην αγορά και συνεπώς γιατί καλλιεργείται σε περιορισμένη κλίμακα.
Ο λωτός δεν μπορεί να μπει σε θαλάμους συντήρησης σε κατάσταση υπερβολικής πρωιμότητας. Πράγματι η εξέλιξη του χρώματος και κάποια βιοχημικά φαινόμενα που την συνοδεύουν και που χαρακτηρίζουν την πλήρη ωρίμανση δεν έχουν την δυνατότητα να συμβούν σε χαμηλές θερμοκρασίες. Επίσης οι ανώριμοι καρποί που δεν έχουν ολοκληρώσει πλήρως την αλλαγή του χρώματος τους είναι ευαίσθητοι σε ζημιές από το κρύο. Είναι κατά συνέπεια απαραίτητο οι καρποί πριν τοποθετηθούν στους θαλάμους να έχουν μπει σε προχωρημένη διαδικασία αλλαγής του χρώματος τους και να είναι σε στάδιο που έχει ξεκινήσει το μαλάκωμα της σάρκας τους.
Συνίσταται οι θερμοκρασίες συντήρησης να μην πέφτουν ποτέ κάτω από τους 0oC και να μην υπάρχει αυξημένη σχετική υγρασία (85-90%), αν και υπάρχουν παραδείγματα που αποδεικνύουν ικανότητα συντήρησης ακόμα και για 2 μήνες σε θερμοκρασίες κάτω από -1oC. Γενικά οι συνθήκες συντήρησης που θα εφαρμόσουμε εξαρτώνται από την ανά περίπτωση κατάσταση ωρίμανσης των φρούτων (και που είναι δύσκολο να καθοριστούν) και από το είδος της ποικιλίας. Η συντήρηση του λωτού σε ψυκτικούς θαλάμους είναι μια τεχνική που έχει ακόμα δυνατότητες αναζήτησης βελτίωσης δεδομένου του υψηλού μεταβολισμού του καρπού που, όπως πολλά τροπικά και υποτροπικά φρούτα, συμπεριφέρεται με τελείως διαφορετικό τρόπο από τα φρούτα ευκράτων περιοχών.
Η συντήρηση με ψύξη λοιπόν δεν μας επιτρέπει την επί μακρόν διατήρηση και παρουσιάζει ακόμα δυσκολίες για μια ασφαλή και σε ευρεία κλίμακα εφαρμογή. Μελετήθηκε επίσης η εφαρμογή σάκων πολυαιθυλενίου που μας επιτρέπει μια καλή κατάσταση εμπορίας των καρπών για βραχύ χρονικό διάστημα(8-15 ημέρες). Οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε σάκους των 50 καρπών απέδειξαν ότι οι νεκρώσεις, το χάσιμο βάρους και η μέγιστη καθυστέρηση της κατάρρευσης πετυχαίνονται με φιλμ πάχους 0,40 mm ή και 0,06-0,08 mm αν αφορά σάκους για λιγότερα φρούτα.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Καλλιεργητική τεχνική και αξιοποίηση των καρπών του λωτού, πτυχιακή εργασία, του φοιτητή Κυριακάκη Γεωργίου, Χανιά 2010.