Τροφοπενία ψευδαργύρου πυρηνόκαρπων

Τροφοπενιακά συμπτώματα ψευδαργύρου εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα μάλιστα, αν η τροφοπενία είναι ισχυρή. Σαν πρώτη ένδειξη είναι η καθυστέρηση έκπτυξης των ξυλοφόρων και ανθοφόρων οφθαλμών του βλαστού ή του δένδρου που επηρεάστηκε. Μερικές φορές, ένα δένδρο με επαρκή ψευδάργυρο είναι γεμάτο από φύλλα, ενώ ένα ισχυρά τροφοπενιακό δένδρο ή βλαστός μόλις αρχίζει να βγάζει φύλλα. Όταν οι ξυλοφόροι οφθαλμοί εκπτυχθούν, τα φύλλα είναι μικρά, χλωρωτικά και εμφανίζονται κατά φούντες, συμπτώματα γνωστά με τον όρο μικροφυλλία. Φύλλα ελαφρά τροφοπενιακά είναι κατά τι μικρότερα σε μέγεθος απ' τα κανονικά, αλλά εμφανίζουν πολλές χλωρωτικές κηλίδες μεταξύ των πλάγιων νευρώσεων. Σε ισχυρές τροφοπενιακές καταστάσεις, επάκριες νεκρώσεις, μερικές φορές μπορεί να επισυμβούν. Οι καρποί τροφοπενιακών βλαστών ή δένδρων είναι σημαντικά μικρότεροι σε μέγεθος απ' τους κανονικούς.

Η τροφοπενία ψευδαργύρου σε αμμώδη εδάφη διορθώνεται επαρκώς με την παροχή και ενσωμάτωση στο έδαφος 2,5-5Kg θειϊκού ψευδάργυρου ανά δένδρο, ανάλογα με το μέγεθος του δένδρου. Επίσης μπορεί να διορθωθεί με τη διασπορά χηλικού ψευδαργύρου 0.5-2.5Kg ανά δένδρο, πριν από το πότισμα. Οι εδαφικές όμως επεμβάσεις είναι λιγότερο αποτελεσματικές σε εδάφη καλής σύστασης. Καλά αποτελέσματα έχουν δώσει και οι διαφυλλικοί ψεκασμοί. Νωρίς την άνοιξη, όταν τα φύλλα δεν έχουν αποκτήσει το κανονικό τους μέγεθος μπορεί να χρησιμοποιηθεί οξείδιο του ψευδάργυρου (0.2-0.25%) ή χηλικός ψευδάργυρος (ΖnΕDΤΑ) σε δόση 0.25%. Οι ψεκασμοί πρέπει να διενεργούνται πριν από τα μέσα Μαίου, γιατί οι μετέπειτα ψεκασμοί, μερικές φορές, προκαλούν φυτοτοξικότητα. Επίσης, αν μετά τον ψεκασμό επακολουθήσει βροχή, μπορεί να αναπτυχθούν πάνω στα φύλλα μερικές νεκρωτικές κηλίδες. Ακόμη μπορεί να γίνει φθινοπωρινός ψεκασμός με θειϊκό ψευδάργυρο (36% Ζn) σε δόση 1%, με την έναρξη της φυσιολογικής φυλλόπτωσης. Μπορεί μετά τον ψεκασμό να παρατηρηθούν εγκαύματα στα φύλλα, αλλά χωρίς κανένα σοβαρό κίνδυνο για τα δένδρα.