Φύτευση μύρτιλου
Η φύτευση του δενδρώδους μύρτιλου γίνεται κατά προτίμηση στα τέλη του χειμώνα - άνοιξη. Σε περιοχές όμως της Κεντρικής, Νότιας και Νησιωτικής Ελλάδος μπορεί να φυτευτεί την περίοδο Οκτωβρίου-Μαρτίου. Τα φυτά μπορούν να είναι σε γλάστρες, ή να είναι γυμνόριζα. Αν είναι σε γλάστρες είναι δυνατή η φύτευση του όλο το χρόνο εκτός σε περιόδους με πάρα πολύ ζέστη ή πάρα πολύ κρύο. Θα πρέπει κανείς να έχει υπόψη του ότι, οι ρίζες του μύρτιλλου είναι πολύ λεπτές και αποξηραίνονται πολύ εύκολα όταν ευρίσκονται απροστάτευτες στον αέρα. Το φυτό είναι ανθεκτικό πολύ στο ψύχος, μπορεί να επιζήσει σε θερμοκρασίες -28οC ή και ακόμη χαμηλότερες.
Οι ρίζες του μύρτιλου, είναι λεπτές και νηματώδεις δεν έχουν απορροφητικά τριχίδια. Λόγω της επιφανειακής ανάπτυξης του ριζικού συστήματος απαιτείται, το έδαφος να έχει μία ικανοποιητική υγρασία καθ’ όλη την διάρκεια της ανάπτυξης του φυτού. Εάν δεν βρέχει πρέπει απαραιτήτως το μύρτιλλο να αρδεύεται. Το φυτό αυτό δεν ανέχεται την ξηρασία, αλλά και η περίσσεια του νερού ιδίως κατά την περίοδο της ωριμάνσεως των καρπών μπορεί να είναι καταστροφική. Έχει παρατηρηθεί το σκάσιμο των καρπών κατά την περίοδο αυτή μετά από μία έντονη βροχόπτωση. Καλή τεχνική αρδεύσεως για το μπλούμπερρυ αποτελεί το σύστημα της στάγδην άρδευσης.
Οι αποστάσεις φυτεύσεως ποικίλλουν από 1,0 – 1,5m επάνω στη γραμμή φυτεύσεως και 2,0- 2,5m μεταξύ των γραμμών φυτεύσεως. Ο αριθμός των φυτών συνήθως είναι περίπου 250 - 350 φυτά ανά στρέμμα. Στην καλλιέργεια του Μύρτιλου χρησιμοποιούνται ορισμένα οργανικά βελτιωτικά. Κατά τη διάρκεια της φύτευσης βάζουμε στην ρίζα του φυτού τύρφη όπως και στο τέλος της φυτείας της κάθε ρίζας. Όταν τελειώσουμε βάζουμε πριονίδια, που τοποθετούνται σαν εδαφοκάλυψη στην επιφάνεια του εδάφους ή ενσωματώνονται γύρω από τα φυτά του μύρτιλλου.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Κτήμα & κήπος: Eρασιτεχνική Κηποτεχνία-Γεωργία-Κτηνοτροφία", Τεύχος 15, Ιούνιος 2014, σελ. 38-39.