Σακούλιασμα λίτσι

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Άλλη συνηθισμένη πρακτική όπου εφαρμόζεται σε μερικές περιοχές καλλιέργειας του λίτσι, οι καρποί του οποίου προορίζονται για εξαγωγή είναι η τοποθέτηση των τσαμπιών των καρπών σε σακούλες. Αυτή η μέθοδος είναι απαραίτητη σε περιοχές με υψηλή συχνότητα προσβολών από έντομα, ιδιαίτερα από τις μύγες του καρπού και τα λεπιδόπτερα (Argyroploce pelastica Meyr.). Οι σακούλες συνήθως κατασκευάζονται από ακατέργαστο βαμβάκι ή από χαρτί ανθεκτικό στην υγρασία. Υπολογίζονται 30cm x 45cm και μπορούν να κρατήσουν περίπου 40 καρπούς. Το χαρτί, το οποίο είναι φθηνότερο, δεν αντέχει περισσότερο από μια συγκομιδή, ενώ το άλλο υλικό διαρκεί για 3 ή 4 χρόνια παραγωγής. Πριν τοποθετηθούν οι σακούλες, τα περισσότερα φύλλα γύρω από τα τσαμπιά πρέπει να αφαιρούνται, διαφορετικά θα πέσουν μέσα στην σακούλα και θα σαπίσουν. Στον καρπό τότε πρέπει να εφαρμόζεται θεραπεία με ένα κατάλληλο εντομοκτόνο, όπως το parathion, σε μια αναλογία 100g /100l νερό. Οι σακούλες δένονται γύρω από τα κλαδιά των καρπών με έναν σπάγκο. Οι καρποί θα έπρεπε να τοποθετηθούν στις σακούλες περίπου 1½ έως 2 μήνες πριν την συγκομιδή. Όταν οι σακούλες τοποθετηθούν στα τσαμπιά δεν πρέπει να ανοιχθούν μέχρι την συγκομιδή τους.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Η καλλιέργεια του λίτσι, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Κολοκοτρώνη Μαρίας, Ηράκλειο 2006.