Σιδηροσκούληκα βαμβακιού

Από GAIApedia
(Ανακατεύθυνση από Σιδηροσκώληκες βαμβακιού)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Τα σπουδαιότερα είδη των σιδεροσκούληκων που προσβάλουν και το βαμβάκι είναι τα Agriotes obscurus L., lineatus L. , A. Sputator L. Ανήκουν στην οικογένεια Elateridae, στην τάξη των κολεόπτερων. Έχουν παγκόσμια διάδοση. Στην Ελλάδα βρίσκονται σε όλες τις περιοχές και προσβάλουν πολλά άλλα φυτά, όπως πατάτες, τεύτλα, καπνό, καλαμπόκι, σιτηρά, λαχανικά κ.α.

Τα ακμαία είναι καστανά προς κιτρινωπά, μήκους 6 - 12 χιλιοστών. Διαχειμάζουν στο έδαφος και εμφανίζονται την άνοιξη. Αφού φάνε φύλλα πολλών ειδών, γονιμοποιούνται τα θηλυκά, οπότε και γεννούν 130-140 υπόλευκα αυγά σε ομάδες, σε δροσερό και αφράτο έδαφος γιατί είναι ευαίσθητα στην ξηρασία. Η εκκόλαψη γίνεται μέσα σε 25 - 40 ημέρες ανάλογα με τη θερμοκρασία.

Οι προνύμφες είναι στενόμακρες με σκληρό σκελετό, χρώματος από κίτρινο μέχρι σκούρο καφέ και στο τέλος της ανάπτυξής τους ξεπερνούν τα 2 εκατοστά μήκος. Είναι και αυτές ευαίσθητες στην ξηρασία γι’ αυτό και καλλιέργειες με αρκετή υγρασία αποτελούν ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξή τους καθώς και οι ζημιές που κάνουν γίνονται αισθητές την άνοιξη και από το τέλος του καλοκαιριού και μετά που έχει δροσιά. Το προνυμφικό στάδιο είναι το μόνο βλαβερό στάδιο του εντόμου. Το χειμώνα κατεβαίνουν σε βάθος 50 - 90 εκατ. Όπου και πέφτουν σε διάπαυση, ενώ το καλοκαίρι σε βάθος 30 - 40 εκατ. Για να αποφύγουν την ξηρασία. Μετά από 4 χρόνια που οι προνύμφες ζουν στο έδαφος και ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους, μεταμορφώνονται σε νύμφες τον Μάϊο, σε βάθος 40 - 60 εκατ. Οι οποίες το φθινόπωρο θα δώσουν τα ακμαία.

Τα σιδεροσκούληκα προσβάλουν σπόρους και μικρά φυτά στο βαμβάκι. Μπορούν να προκαλέσουν αρκετή ζημιά σε χρονιές με ευνοϊκές συνθήκες, όπως υψηλή υγρασία και χαμηλή θερμοκρασία ή όταν ακολουθεί βαμβάκι μετά από καλλιέργεια σιτηρών. Στην αρχή προσβάλουν σπόρους και τους καταστρέφουν, ύστερα προσβάλουν μικρά βαμβακόφυτα κοντά στο λαιμό, είτε μόνο δαγκώνοντάς τα είτε κόβοντάς τα. Γνώρισμα της προσβολής είναι τα δαγκώματα στο λαιμό που αργότερα μαυρίζουν.

Η αντιμετώπιση των σιδεροσκούληκων γίνεται με καλλιεργητικά μέτρα και χημική καταπολέμηση. Καλλιεργητικά γίνεται με ελαφρά οργώματα και σκαλίσματα σε βάθος 7 - 8 εκατ. Την άνοιξη και στις αρχές καλοκαιριού, διατηρώντας το έδαφος καθαρό από βλάστηση. Επίσης με μείωση των λιπασμάτων και κατάλληλη ρύθμιση των φυτών που χρησιμοποιούνται για αμειψισπορά. Χημική καταπολέμηση γίνεται όταν βρεθούν πάνω από 10 προνύμφες και πάνω σε ένα τετραγωνικό μέτρο με διάφορα σκευάσματα σε υγρή μορφή ή σκόνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν βρεθεί και κάποιοι φυσικοί εχθροί του εντόμου

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  • "Εχθροί του βαμβακιού στο νομό Θεσσαλονίκης", πτυχιακή εργασία του Καμπούρη Π. Πέτρου, Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, Σχολή Τεχνολόγων Γεωπονίας, Τμήμα Φυτικής Παραγωγής, Θεσσαλονίκη 2011