Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια καρότου Βοτρύτης"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή καρότου από Βοτρύτη.gif|thumb|200px|Προσβολή καρότου από Βοτρύτη]] | [[Image:Προσβολή καρότου από Βοτρύτη.gif|thumb|200px|Προσβολή καρότου από Βοτρύτη]] | ||
| − | Στην επιφάνεια των αποικισμένων ιστών, ο μύκητας (Botrytis cinerea) παράγει το γκρι μυκήλιο και μάζες μικροσκοπικών κονιδίων (άφυλλα σπόρια) σε μικρές ομάδες όπως είναι περίπου τα σταφύλια και είναι καφετί χρώματος. Τα γενικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έναν γκρι προς καφετί αποχρωματισμό, την διαπότιση νερού, και ένα συγκεχυμένο υπόλευκο, γκρι προς μαύρο μούχλιασμα (μυκήλιο και σπόρια) αναπτύσσοντας στις επιφάνειες των επηρεασμένων περιοχών. Κάτω από δροσερές και υγρές συνθήκες το έδαφος παραμένει άσπρο. Τα σπορόφυτα καταρρέουν από μια μαλακή, μαύρη προς καφετί, υγρή αποσύνθεση του μίσχου, πάνω ή κοντά στην εδαφολογική γραμμή. Το χαρακτηριστικό γκρι μούχλιασμα αναπτύσσεται σύντομα στον αποσυντεθειμένο ιστό. Η [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου|ρίζα]] του [[Καρότο φυτό|καρότου]] μπορεί επίσης να μολυνθεί από τα κονίδια, που εισάγονται μέσω των ρωγμών, των εγκοπών, των πληγών από τα έντομα ή των τραυμάτων που δημιουργούνται από άλλα παθογόνα. Ο μολυσμένος ιστός ρίζας αναπτύσσει τα υγρά, κιτρινοπράσινα, γκριζοκαφετιά ανώμαλα τραύματα, τα οποία είναι κάπως μαλακά και σπογγώδη στη σύσταση των τραυμάτων. Ο Botrytis cinerea ξεχειμωνιάζει στο χώμα ως μυκήλιο, στα απομεινάρια των φυτών και ως μαύρο, σκληρό, επίπεδο, ανώμαλο scletoria στο [[Εδαφικές συνθήκες καρότου|έδαφος]] ή στα απομεινάρια των φυτών ή στο σπόρο. Τα νέα δυνατά φυτά δεν δέχονται επίθεση αλλά το φύλλωμα μπορεί να μολυνθεί από τα αερομεταφερούμενα σπόρια ή μέσω της επαφής με το έδαφος ή με τα απομεινάρια των φυτών. Ο μύκητας διαδίδεται από οτιδήποτε μετακινεί το έδαφος ή τα απομεινάρια φυτών με τη μεταφορά των scletoria. Ο μύκητας απαιτεί ελεύθερη υγρασία και υγρές επιφάνειες για τη βλάστηση και δροσερές – υγρές κλιματολογικές συνθήκες (15-25<sup>o</sup>C) με λίγο αέρα για την καλύτερη δυνατή μόλυνση. Τα δροσερά, υγρά κακώς αερισμένα [[Θερμοκήπια|θερμοκήπια]] είναι ιδανικά για την ανάπτυξη της [[Ασθένειες καρότου|ασθένειας]]. Οι συγκομισμένες ρίζες φέρνουν την μόλυνση στα απομεινάρια των φύλλων, στο χώμα που συνδέεται με τις ρίζες ή στην επιφάνεια της ρίζας. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, ο μύκητας μπορεί να διαδοθεί στις παρακείμενες ρίζες από την επαφή ή πέρα από τις μεγαλύτερες αποστάσεις από τα αερομεταφερόμενα σπόρια. Η αποσύνθεση του | + | Στην επιφάνεια των αποικισμένων ιστών, ο [[Μύκητες|μύκητας]] (Botrytis cinerea) παράγει το γκρι μυκήλιο και μάζες μικροσκοπικών κονιδίων (άφυλλα σπόρια) σε μικρές ομάδες όπως είναι περίπου τα σταφύλια και είναι καφετί χρώματος. Τα γενικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έναν γκρι προς καφετί αποχρωματισμό, την διαπότιση νερού, και ένα συγκεχυμένο υπόλευκο, γκρι προς μαύρο μούχλιασμα (μυκήλιο και σπόρια) αναπτύσσοντας στις επιφάνειες των επηρεασμένων περιοχών. Κάτω από δροσερές και υγρές συνθήκες το έδαφος παραμένει άσπρο. Τα σπορόφυτα καταρρέουν από μια μαλακή, μαύρη προς καφετί, υγρή αποσύνθεση του μίσχου, πάνω ή κοντά στην εδαφολογική γραμμή. Το χαρακτηριστικό γκρι μούχλιασμα αναπτύσσεται σύντομα στον αποσυντεθειμένο ιστό. Η [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου|ρίζα]] του [[Καρότο φυτό|καρότου]] μπορεί επίσης να μολυνθεί από τα κονίδια, που εισάγονται μέσω των ρωγμών, των εγκοπών, των πληγών από τα έντομα ή των τραυμάτων που δημιουργούνται από άλλα παθογόνα. Ο μολυσμένος ιστός ρίζας αναπτύσσει τα υγρά, κιτρινοπράσινα, γκριζοκαφετιά ανώμαλα τραύματα, τα οποία είναι κάπως μαλακά και σπογγώδη στη σύσταση των τραυμάτων. Ο Botrytis cinerea ξεχειμωνιάζει στο χώμα ως μυκήλιο, στα απομεινάρια των φυτών και ως μαύρο, σκληρό, επίπεδο, ανώμαλο scletoria στο [[Εδαφικές συνθήκες καρότου|έδαφος]] ή στα απομεινάρια των φυτών ή στο σπόρο. Τα νέα δυνατά φυτά δεν δέχονται επίθεση αλλά το φύλλωμα μπορεί να μολυνθεί από τα αερομεταφερούμενα σπόρια ή μέσω της επαφής με το έδαφος ή με τα απομεινάρια των φυτών. Ο μύκητας διαδίδεται από οτιδήποτε μετακινεί το έδαφος ή τα απομεινάρια φυτών με τη μεταφορά των scletoria. Ο μύκητας απαιτεί ελεύθερη υγρασία και υγρές επιφάνειες για τη βλάστηση και δροσερές – υγρές κλιματολογικές συνθήκες (15-25<sup>o</sup>C) με λίγο αέρα για την καλύτερη δυνατή μόλυνση. Τα δροσερά, υγρά κακώς αερισμένα [[Θερμοκήπια|θερμοκήπια]] είναι ιδανικά για την ανάπτυξη της [[Ασθένειες καρότου|ασθένειας]]. Οι συγκομισμένες ρίζες φέρνουν την μόλυνση στα απομεινάρια των φύλλων, στο χώμα που συνδέεται με τις ρίζες ή στην επιφάνεια της ρίζας. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, ο μύκητας μπορεί να διαδοθεί στις παρακείμενες ρίζες από την επαφή ή πέρα από τις μεγαλύτερες αποστάσεις από τα αερομεταφερόμενα σπόρια. Η αποσύνθεση του [[Βοτρύτης|Βοτρύτη]] είναι σημαντική για τα λαχανικά που αποθηκεύονται για εβδομάδες ή μήνες σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 0-10<sup>o</sup>C. Όταν εμφανιστεί η μόλυνση, ο μύκητας αναπτύσσεται στους 0-35<sup>o</sup>C. Τα κονίδια μεταφέρονται απ’ τα υγρά ρεύματα αέρα, το νερό κατάβρεξης, τα εργαλεία και τον ιματισμό, στα υγιή φυτά, όπου αρχίζουν νέες μολύνσεις. Τα κονίδια συνήθως δεν διαπερνούν άμεσα τον ζωντανό ιστό, αλλά μολύνουν μέσω των πληγών ή με την αποικία νεκρών ιστών όπου μετά αναπτύσσονται στα ζωτικά μέρη του φυτού. |
Η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αποφυγή της υπερβολικής άρδευσης και του πρωινού [[Άρδευση καρότου|ποτίσματος]]. Μετά τη σοδειά, χρειάζεται προσεκτική συλλογή, αφαίρεση και κάψιμο, ή καθάρισμα με άροτρο όλων των απομεινόντων φυτών. | Η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αποφυγή της υπερβολικής άρδευσης και του πρωινού [[Άρδευση καρότου|ποτίσματος]]. Μετά τη σοδειά, χρειάζεται προσεκτική συλλογή, αφαίρεση και κάψιμο, ή καθάρισμα με άροτρο όλων των απομεινόντων φυτών. | ||
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Καρότο φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Καρότο φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Καρότο προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Καρότο προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Βοτρύτης| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:24, 2 Αυγούστου 2013
Στην επιφάνεια των αποικισμένων ιστών, ο μύκητας (Botrytis cinerea) παράγει το γκρι μυκήλιο και μάζες μικροσκοπικών κονιδίων (άφυλλα σπόρια) σε μικρές ομάδες όπως είναι περίπου τα σταφύλια και είναι καφετί χρώματος. Τα γενικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έναν γκρι προς καφετί αποχρωματισμό, την διαπότιση νερού, και ένα συγκεχυμένο υπόλευκο, γκρι προς μαύρο μούχλιασμα (μυκήλιο και σπόρια) αναπτύσσοντας στις επιφάνειες των επηρεασμένων περιοχών. Κάτω από δροσερές και υγρές συνθήκες το έδαφος παραμένει άσπρο. Τα σπορόφυτα καταρρέουν από μια μαλακή, μαύρη προς καφετί, υγρή αποσύνθεση του μίσχου, πάνω ή κοντά στην εδαφολογική γραμμή. Το χαρακτηριστικό γκρι μούχλιασμα αναπτύσσεται σύντομα στον αποσυντεθειμένο ιστό. Η ρίζα του καρότου μπορεί επίσης να μολυνθεί από τα κονίδια, που εισάγονται μέσω των ρωγμών, των εγκοπών, των πληγών από τα έντομα ή των τραυμάτων που δημιουργούνται από άλλα παθογόνα. Ο μολυσμένος ιστός ρίζας αναπτύσσει τα υγρά, κιτρινοπράσινα, γκριζοκαφετιά ανώμαλα τραύματα, τα οποία είναι κάπως μαλακά και σπογγώδη στη σύσταση των τραυμάτων. Ο Botrytis cinerea ξεχειμωνιάζει στο χώμα ως μυκήλιο, στα απομεινάρια των φυτών και ως μαύρο, σκληρό, επίπεδο, ανώμαλο scletoria στο έδαφος ή στα απομεινάρια των φυτών ή στο σπόρο. Τα νέα δυνατά φυτά δεν δέχονται επίθεση αλλά το φύλλωμα μπορεί να μολυνθεί από τα αερομεταφερούμενα σπόρια ή μέσω της επαφής με το έδαφος ή με τα απομεινάρια των φυτών. Ο μύκητας διαδίδεται από οτιδήποτε μετακινεί το έδαφος ή τα απομεινάρια φυτών με τη μεταφορά των scletoria. Ο μύκητας απαιτεί ελεύθερη υγρασία και υγρές επιφάνειες για τη βλάστηση και δροσερές – υγρές κλιματολογικές συνθήκες (15-25oC) με λίγο αέρα για την καλύτερη δυνατή μόλυνση. Τα δροσερά, υγρά κακώς αερισμένα θερμοκήπια είναι ιδανικά για την ανάπτυξη της ασθένειας. Οι συγκομισμένες ρίζες φέρνουν την μόλυνση στα απομεινάρια των φύλλων, στο χώμα που συνδέεται με τις ρίζες ή στην επιφάνεια της ρίζας. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, ο μύκητας μπορεί να διαδοθεί στις παρακείμενες ρίζες από την επαφή ή πέρα από τις μεγαλύτερες αποστάσεις από τα αερομεταφερόμενα σπόρια. Η αποσύνθεση του Βοτρύτη είναι σημαντική για τα λαχανικά που αποθηκεύονται για εβδομάδες ή μήνες σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 0-10oC. Όταν εμφανιστεί η μόλυνση, ο μύκητας αναπτύσσεται στους 0-35oC. Τα κονίδια μεταφέρονται απ’ τα υγρά ρεύματα αέρα, το νερό κατάβρεξης, τα εργαλεία και τον ιματισμό, στα υγιή φυτά, όπου αρχίζουν νέες μολύνσεις. Τα κονίδια συνήθως δεν διαπερνούν άμεσα τον ζωντανό ιστό, αλλά μολύνουν μέσω των πληγών ή με την αποικία νεκρών ιστών όπου μετά αναπτύσσονται στα ζωτικά μέρη του φυτού.
Η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αποφυγή της υπερβολικής άρδευσης και του πρωινού ποτίσματος. Μετά τη σοδειά, χρειάζεται προσεκτική συλλογή, αφαίρεση και κάψιμο, ή καθάρισμα με άροτρο όλων των απομεινόντων φυτών.
