Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια ακτινιδιάς"
(→Πληροφοριακά στοιχεία) |
|||
| Γραμμή 83: | Γραμμή 83: | ||
[[καλλιεργεί την::Ακτινιδιά| ]] | [[καλλιεργεί την::Ακτινιδιά| ]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Καλλιέργεια λοιπών δέντρων]] |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
{{Δείκτης στατιστικών καλλιέργειας|Cult_ID=45.2}} | {{Δείκτης στατιστικών καλλιέργειας|Cult_ID=45.2}} | ||
Αναθεώρηση της 07:25, 14 Αυγούστου 2013
Περιεχόμενα
Εγκατάσταση
Το έδαφος, που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση ενός ακτινιδεώνα, οργώνεται πριν απ' τη φύτευση σε βάθος 30-40cm. Το όργωμα αποσκοπεί στην καταστροφή των πολυετών ζιζανίων και στην αφρατοποίηση του εδάφους, που είναι απαραίτητη για την καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των δένδρων. Πριν απ' το όργωμα λαμβάνονται δείγματα εδάφους και γίνονται αναλύσεις και ανάλογα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης καθορίζεται το είδος και η ποιότητα των χημικών λιπασμάτων, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των δέντρων. Συνιστάται κατά τη προετοιμασία η προσθήκη 4-6 τόννων κοπριάς, 25-35Kg υπερφωσφορικού και 25-35Kg θειϊκού καλίου. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται με μπάλα χώματος και χρονικά από τον Νοέμβριο μέχρι αργά την άνοιξη. Σε παγετόπληκτες περιοχές συνίσταται να φυτεύονται μετά τη διέλευση των παγετών.[1]
Καλλιέργεια εδάφους
Η καλλιέργεια του εδάφους πρέπει να είναι επιφανειακή, γιατί η ακτινιδιά έχει επιπολαιόριζο ριζικό σύστημα. Συνιστάται η χρησιμοποίηση μόνιμου χλωροτάπητα (αγρωστώδη ή ψυχανθή), αλλά οι συνήθεις λιπάνσεις, ιδιαίτερα του αζώτου και οι αρδεύσεις πρέπει να αυξηθούν, για να αναπληρωθούν οι απώλειες σε λιπαντικά στοιχεία και νερό που απορροφώνται από τον χλωροτάπητα. Ο χλωροτάπητας θα πρέπει να κουρευέται συχνά, κυρίως κατά την άνοιξη (περίοδος παγετών) και κατά την επικονίαση (για να προσελκύει μέλισσες). [1]
Συστήματα φύτευσης
Η ακτινιδιά φυτεύεται κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή γραμμές. Οι αποστάσεις φύτευσης της ακτινιδιάς, ανάλογα με το σύστημα μόρφωσης είναι οι εξής.
Γραμμοειδές: Μεταξύ των γραμμών 4-5m και επί της γραμμής 6-7m
Ημικρεββατίνα: Μεταξύ των γραμμών 5-5,5m και επί της γραμμής 6-6,5m
Κρεββατίνα: Μεταξύ των γραμμών 4-5,5m και επί των γραμμών 5,5m [1]
Άρδευση
Η ακτινιδιά χρειάζεται σταθερή υγρασία,κυρίως στο επιφανειακό εδαφικό στρώμα, όπου κατανέμονται οι περισσότερες ρίζες, αλλά σε ποσότητα τέτοια που να μην προκαλεί προβλήματα ασφυξίας στο ριζικό σύστημα. Άρα από τον 1ο χρόνο και καθόλη τη διάρκεια ζωής του ακτινιδεώνα είναι αναγκαίο να διενεργούνται συχνά ποτίσματα, ίσως και κάθε 2η μέρα, κατά τη βλαστική περίοδο και ιδιαίτερα κατά την καρπόδεση και καθόλη τη περίοδο αύξησης του καρπού, παρέχοντας κάθε χρόνο τουλάχιστον 700-800mm νερού κατά μονάδα επιφάνειας με πότισμα. Η έλλειψη νερού την άνοιξη προκαλεί συστροφή στα νεαρά φύλλα, με περιφερειακό κάψιμο, ενώ αργά το καλοκαίρι παρατηρείται πρόωρη φυλλόπτωση και αναστέλλεται η ανάπτυξη του καρπού. Φυλλόπτωση μπορεί να προκληθεί και από ισχυρούς ανέμους, λόγω της έντονης διαπνοής των φύλλων. Η συχνότητα των ποτισμάτων εξαρτάται από την υδατοϊκανότητά του εδάφους και από τις επικράτουσες κλιματικές συνθήκες. Όταν δεν βρέχει, απαιτούνται 2 ποτίσματα την εβδομάδα. Η περιεκτικότητα του νερού ποτίσματος σε ολικά άλατα πρέπει να είναι μικρή (μικρότερη από 700ppm) όταν το πότισμα γίνεται με αυλάκια και επίσης μικρότερη από 300ppm όταν το πότισμα γίνεται με το σύστημα στάγδην.[1]
Αραίωμα καρπών
Το αραίωμα των καρπών αποσκοπεί στο να παραχθούν καρποί επιθυμητού εμπορεύσιμου μεγέθους. Το αραίωμα πρέπει να γίνεται νωρίς τον Ιούνιο καθώς οι καρποί μεγαλώνουν ταχύτατα τις πρώτες 40-50 ημέρες από την άνθιση. Συνήθως γίνεται στις ποικιλίες Monty (που παράγει μικρούς καρπούς), Abbott (φέρει συνήθως 3 καρπούς κατά ταξικαρπία και με το αραίωμα απομακρύνονται οι 2 πλάγιοι και μένει ο μεσαίος) και Hayward, Bruno μόνο αν φέρουν μεγάλο φορτίο ή τα φυτά είναι αδύνατα. [1]
Λίπανση
Η ποσότητα των λιπαντικών στοχείων που πρέπει να παρέχεται κάθε χρόνο στην ακτινιδιά ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο εδάφους, τις κλιματικές συνθήκες, την ηλικία της φυτείας, το στάδιο βλάστησης και της παραγωγικότητας των φυτών. Άρα κατά τη πρώτη βλαστική περίοδο θα πρέπει να διασκορπιστούν γύρω από τα φυτά 2-3Kg αζώτου, τη δεύτερη χρονιά 5-6Kg και την τρίτη χρονιά 8-10Kg από το ίδιο στοιχείο κατά μήκος όμως των γραμμών φύτευσης σε πλάτος 3 μέτρων. Οι ποσότητες αυτές πρέπει να δοθούν τμηματικά κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι (από τον Μαΐο έως τον Ιούνιο). Κατά το δεύτερο χρόνο πρέπει να γίνει φωσφορική και καλιούχα λίπανση, το φθινόπωρο ή κατά τα τέλη του χειμώνα.
Όταν τα φυτά μπουν στην παραγωγική φάση, οι λιπαντικές δόσεις, κυρίως του αζώτου και καλίου πρέπει να αυξάνονται παραγωγικά, ανάλογα με το ύψος της παραγωγής, μέχρι τον 7ο ή 8ο χρόνο (σε αυτή την ηλικία μπαίνει το φυτό σε πλήρη παραγωγή), περίπου στο επίπεδο των 20-25Kg αζώτου, 8-9Kg υπερφωσφορικού και 18-20Kg καλίου. Οι ανάγκες της ακτινιδιάς σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να προσδιοριστούν επαρκώς με ανάλυση φύλλων, αν και διάφοροι παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν την περιεκτικότητα του φύλλου σε κάποιο στοιχείο. [1]
Κλάδεμα
Τα πιο δημοφιλή σχήματα μόρφωσης του ακτινιδίου είναι το γραμμοειδές (κορδόνι), η ημικρεββατίνα και η κρεββατίνα ή πέργολα. Τα σχήματα αυτά χρειάζονται ειδική υποστήριξη με μόνιμους πασσάλους και χονδρά σύρματα. Επί πλέον, κάθε φυτό πρέπει να φυτευθεί μεταξύ δύο πασσάλων για καλύτερο καταμερισμό του φορτίου, όταν φορτωθούν με καρπούς. Τα συστήματα μόρφωσης καθώς και το κλάδεμα καρποφορίας της ακτινιδιάς αναλύονται εκτενώς στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ωρίμανση
Για τον καθορισμό του κατάλληλου βαθμού ωριμότητας των καρπών κατά τη συγκομιδή, χρησιμοποιούνται ως κριτήρια ωριμότητας η περιεκτικότητα του χυμού σε διαλυτά στερεά (μέτρηση με διαθλασίμετρο) η συνεκτικότητα της σάρκας, μετριέται με ειδικό όργανο (pressure tester-plumger tip 8mm) σε Kg/cm2 (3-4Kg/cm2) και ο αριθμός των μερών από την πλήρη άνθηση (180-200 μέρες). Σαν ελάχιστη τιμή των διαλυτών στερεών κατά την ωρίμανση, θεωρείται το ποσοστό 7-8%. Η μέτρηση πρέπει να λαμβάνεται σε υγιείς καρπούς, μέσα σε 1 ώρα από την αποκοπή τους από το φυτό (κλιμακτηριακός καρπός). Η μέτρηση για να είναι θα πρέπει για κάθε ποικιλία να λαμβάνεται από ένα δείγμα 10 καρπών. Θεωρείται ως το πιο αξιόπιστο κριτήριο.
Πολλές φορές οι παραγωγοί, λόγω του κινδύνου των πρώϊμων παγετών, συγκομίζουν τους καρπούς νωρίτερα. Αλλά οι καρποί αυτοί στερούνται γεύσης, μαλακώνουν βραδέως και γενικά ζαρώνουν. Αν δε συγκομιστούν αργότερα, τότε μαλακώνουν, διατρέχουν τον κίνδυνο να ζημιωθούν από ενδεχόμενο παγετό (υποβαθμίζεται η ποιότητά τους) και μειώνεται η ικανότητα συντηρήσεώς τους.[1]
Συγκομιδή
Η συγκομιδή των ακτινιδίων γίνεται με ελαφρό τράβηγμα του καρπού μέχρι να αποκοπεί από τον ποδίσκο του, που παραμένει στον κλάδο, ή με αποκοπή του ποδίσκου, με ψαλίδα πολύ κοντά στον καρπό. Η συλλογή γίνεται με προσεκτικά με τα χέρια. Η περίοδος συγκομιδής των ακτινιδίων ξεκινάει περί τα τέλη Οκτωβρίου με την προϋπόθεση ότι έχουν τον κατάλληλο βαθμό ωριμότητας (6,2oBrix). Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως ημερομηνίας απαγορεύεται η συγκομιδή ακτινιδίων κάτω αυτού του ορίου (6,2oBrix). Για τη διάθεση των ακτινιδίων σε όλα τα άλλα στάδια εμπορίας που έπονται της τυποποίησης-συσκευασίας, της εισαγωγής και της εξαγωγής, απαιτείται αυτά να έχουν αποκτήσει τουλάχιστον 9,5ο Brix. [1]
Πληροφοριακά στοιχεία
Εξέλιξη καλλιέργειας ακτινιδιάς - τιμές παραγωγού
Τιμές χονδρικής πώλησης ακτινιδίων
Κόστος παραγωγής ακτινιδίων ανά στρέμμα
