Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εγκαταστάσεις κονίκλων"

Αναθεώρηση της 09:32, 7 Ιανουαρίου 2014

Η εγκατάσταση πρέπει να είναι άνετη για τα κουνέλια

Ο κανόνας είναι ότι τα κλουβιά πρέπει να προσφέρουν 1.400 τετραγωνικά εκατοστά για κάθε κιλό σωματικού βάρους. Λόγου χάρη ένα ενήλικο κουνέλι με βάρος 5 κιλά χρειάζεται κλουβί με εμβαδόν δαπέδου 0,7 τ.μ. (5 κιλά x 1.400 τ.εκ. = 7.000 τ.εκ. ή 0,7 τ.μ.) Έτσι, ένα κλουβί με διαστάσεις δαπέδου 70 Χ 100 εκ. προσφέρει άνετη διαβίωση στο κουνέλι. Το ύψος του κλουβιού πρέπει να είναι 45 εκατοστά. Οι διαστάσεις αυτές προσφέρουν ιδανικές συνθήκες διαβίωσης στα κουνέλια, αλλά δεν είναι βεβαίως υποχρεωτικές. Πολλοί εκτροφείς προτιμούν μικρότερες διαστάσεις κλουβιών (0,5 ή 0,6 τετραγωνικά μέτρα) και υποστηρίζουν ότι τα κουνέλια τους δεν έχουν κανέναν πρόβλημα. Εσείς αποφασίζετε, αλλά συνιστούμε να μην καταλήξετε σε κλουβιά με εμβαδόν δαπέδου μικρότερο από 0,5 τετραγωνικό μέτρο.

Ο δεύτερος παράγοντας άνεσης είναι να μην τραυματίζεται το κουνέλι από το κλουβί. Δηλαδή να μην υπάρχουν αιχμηρές προεξοχές (π.χ. κακοκομμένες άκρες στο συρμάτινο πλέγμα) ή ανώμαλο δάπεδο. Πριν βάλετε μέσα το κουνέλι, εξετάστε προσεκτικά το κλουβί.

Τρίτος παράγοντας άνεσης είναι να υπάρχει άφθονος καθαρός αέρας και επαρκής εξαερισμός στον χώρο και το κλουβί. Τα ούρα των κουνελιών παράγουν ουρία, η οποία συνδυάζεται με το νερό και σχηματίζει αμμωνία. Η αμμωνία είναι ένα αέριο που ερεθίζει τη μύτη και τα μάτια του κουνελιού και μπορεί να υποβαθμίσει την υγεία και την παραγωγικότητά του. Αν και είναι αδύνατο να αποφύγουμε την αμμωνία, πρέπει να προσφέρουμε καλό αερισμό του χώρου κι αυτό βοηθάει επίσης να μειώνεται ο αριθμός των μικροοργανισμών στον αέρα, άρα και η πιθανότητα να αρρωστήσουν τα κουνέλια.

Ο χώρος εκτροφής πρέπει να είναι ηλιόλουστος, αλλά τα κουνέλια να μπορούν να μετακινηθούν σε ένα σημείο με σκιά μέσα στο κλουβί τους. Το φως του ήλιου περιλαμβάνει υπεριώδεις ακτίνες που λειτουργούν σαν απολυμαντικό και βοηθούν να βρίσκονται υπό έλεγχο οι ασθένειες. Τα κουνέλια χρειάζονται επίσης λίγο ηλιακό φως για να δημιουργήσουν την απαραίτητη βιταμίνη D, η οποία γενικά δεν περιλαμβάνεται στις κουνελοτροφές που κυκλοφορούν.

Τέλος, η ιδανική θερμοκρασία για τα κουνέλια είναι 12–13^oC. Οι υψηλές θερμοκρασίες περιορίζουν τη λήψη τροφής, άρα και την αποδοτικότητα του ζώου, ενώ στις χαμηλές θερμοκρασίες πάλι μειώνεται η αποδοτικότητα επειδή ένα μέρος της ενέργειας από την τροφή δαπανάται για να διατηρηθεί ζεστό το κουνέλι. Η σχετική υγρασία πρέπει να είναι 35% έως 50%. Σ’ αυτά τα επίπεδα το δάπεδο και ο σωρός της κοπριάς παραμένουν στεγνά. Η λιγότερη υγρασία μπορεί προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα, ενώ η περισσότερη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα αμμωνίας.

Η εγκατάσταση πρέπει να περιορίζει τα κουνέλια και να μην τα αφήνει να ξεφύγουν

Για να μείνουν περιορισμένα τα κουνέλια σας, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα κατάλληλα υλικά στα κλουβιά τους. Λόγου χάρη, το πλέγμα του κλουβιού πρέπει να είναι αρκετά δυνατό για να μην το διαλύσουν τα κουνέλια και τα ξύλινα μέρη να είναι καλυμμένα για να μην τα ροκανίσουν και δραπετεύσουν. Επίσης, τα κλουβιά πρέπει να έχουν πλέγμα ακόμα και στην οροφή γιατί τα κουνέλια είναι καλοί άλτες και καλοί αναρριχητές.

Η εγκατάσταση πρέπει να προστατεύει τα κουνέλια από επιδρομείς

Οι σκύλοι, οι γάτες, τα φίδια, οι αλεπούδες και πολλά άλλα ζώα απολαμβάνουν σαν έδεσμα το κουνέλι, όταν τους δοθεί η ευκαιρία. Αρκετά ζώα μπορούν να ανοίξουν τους κλωβούς με τα νύχια και τα δόντια τους, οπότε είναι σοφό να φτιάξετε ένα γερό φράχτη αν τα κουνέλια σας ζουν στο ύπαιθρο ή να ασφαλίσετε με κάποιον τρόπο το κτίριο αν βρίσκονται σε στεγασμένο χώρο. Επίσης, οι άνθρωποι μπορεί να σας δημιουργήσουν προβλήματα. Λόγου χάρη, ένα παιδί μπορεί να αφήσει ανοιχτή την πόρτα ενός κλουβιού και να το σκάσει το κουνέλι. Επίσης, βάνδαλοι μπορεί να καταστρέψουν τα κλουβιά και να σκοτώσουν τα ζώα σας ή κλέφτες μπορεί να κλέψουν μερικά από αυτά. Ο μόνος τρόπος να αποφύγετε τις ανθρωπογενείς ζημιές είναι να ασφαλίσετε τον χώρο και να τον κρατάτε κλειδωμένο. Ένας σκύλος συνηθισμένος στα κουνέλια θα είναι πολύ χρήσιμος για την ασφάλειά τους.

Η εγκατάσταση πρέπει να προστατεύει τα κουνέλια από τις καιρικές συνθήκες

Τα κουνέλια είναι πολύ ανθεκτικά ζώα, αλλά πρέπει να τα κρατάτε στεγνά και προστατευμένα από τον κρύο άνεμο, τη ζέστη και το άμεσο ηλιόφως. Τα κουνέλια αντέχουν στο κρύο και νιώθουν πολύ άνετα ακόμα κι αν κάνει παγωνιά εφ’ όσον προστατεύονται από τον αέρα και είναι στεγνά. Το καλοκαίρι, τα κουνέλια χρειάζονται σκιά και καλό εξαερισμό. Αν η θερμοκρασία ανεβεί πολύ, μπορεί να γίνει απαραίτητος κάποιος τρόπος δροσίσματος (π.χ. ανεμιστήρας).

Η εγκατάσταση πρέπει να προσφέρει εύκολη κι άνετη πρόσβαση στον φροντιστή των κουνελιών

Τα κουνέλια χρειάζονται καθημερινή φροντίδα. Ο φροντιστής των κουνελιών πρέπει να μπορεί να βλέπει και να φτάνει εύκολα μέσα στα κλουβιά, για να βγάλει το κουνέλι για ζευγάρωμα, ψηλάφηση ή περιποίηση, για να καθαρίσει ή επισκευάσει το κλουβί και για να συντηρήσει το σύστημα ή τα σκεύη ποτίσματος και ταΐσματος. Τα κλουβιά πρέπει να είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε η εργασία και οι επισκευές να είναι όσο γίνεται πιο άνετες. Διαφορετικά, τα κουνέλια δεν θα μπορούν να έχουν την ποιότητα παρακολούθησης και φροντίδας που πρέπει να έχουν.

Η εγκατάσταση πρέπει να είναι εύκολη στο καθάρισμα

Η πρόληψη των ασθενειών είναι πολύ σημαντική στην εκτροφή κουνελιών για τους εξής λόγους:

• Είναι λίγα τα φάρμακα που θεραπεύουν τις ασθένειες των κουνελιών και συχνά είναι δύσκολο ή αδύνατο να ξέρουμε ποιό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πριν είναι αργά.
• Το κόστος του φαρμάκου πολλές φορές αξίζει περισσότερο από το κουνέλι.
• Το ξέσπασμα πολλών ασθενειών των κουνελιών είναι τόσο γρήγορο που δεν υπάρχει χρόνος για θεραπεία.

Η καθαριότητα μαζί με τον εξαερισμό και την καλή φροντίδα βοηθάνε πάρα πολύ στην πρόληψη των ασθενειών. Η καθαριότητα, όπως ήδη αναφέραμε, είναι απαραίτητη για να μειωθούν οι οσμές που μπορεί να αναπτυχθούν στην εγκατάσταση εκτροφής. Τα κλουβιά πρέπει να είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να μη χρειάζεται ο φροντιστής των κουνελιών να βάλει μέσα το κεφάλι και τους ώμους του για να τα καθαρίσει. Γι’ αυτό τον λόγο, γενικά η μπρος-πίσω απόσταση στα κλουβιά δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 75 εκατοστά και οι πόρτες τοποθετημένες έτσι ώστε να φτάνει εύκολα ο φροντιστής στις γωνίες των κλουβιών. Επίσης κάτω από το δικτυωτό δάπεδο του κλουβιού δεν πρέπει να υπάρχουν υποστηρίγματα επειδή πολύ γρήγορα θα μαζευτούν εκεί ακαθαρσίες και ούρα και το καθάρισμα θα γίνει πολύ δύσκολο και δυσάρεστο.

Τα κουνέλια χάνουν συνεχώς τρίχωμα και οι έγκυες κουνέλες μαδάνε τη γούνα τους για να φτιάξουν τη φωλιά τους. Αποτέλεσμα είναι τα πλαϊνά και η οροφή των κλουβιών, καθώς και το εσωτερικό του χώρου εκτροφής, να καλυφθούν από ένα στρώμα τρίχες, που πρέπει να καθαρίζεται τακτικά για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία του αέρα και να αποφεύγονται δερματικά προβλήματα, όπως λειχήνες. Οι τρίχες απομακρύνονται με βούρτσα ή ηλεκτρική σκούπα. Οι τρίχες στα πλαϊνά και την οροφή των κλουβιών μπορούν να καούν με ένα καμινέτο. Εννοείται ότι αυτό γίνεται αφού απομακρύνουμε το ζώο από το κλουβί. Για να κάψουμε τις τρίχες περνάμε γρήγορα τη φλόγα πάνω από το σύρμα, αλλά δεν πρέπει ποτέ να αφήνουμε να ζεσταθεί το σύρμα γιατί έτσι θα καταστραφεί το γαλβάνισμα και η προστασία που προσφέρει. Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ καμινέτο στους τοίχους του κτιρίου για να μην προκαλέσουμε πυρκαγιά.

Κατηγορίες κλουβιών

Η εκτροφή των κουνελιών μπορεί να γίνεται στο ύπαιθρο ή σε κλειστό χώρο. Οι υπαίθριοι κλωβοί συνήθως είναι φτηνότεροι και λόγω του καλύτερου εξαερισμού που προσφέρουν κρατάνε πιο υγιή τα κουνέλια από τα κλουβιά εσωτερικού χώρου. Το μειονέκτημα που έχουν είναι ότι παρέχουν λιγότερη ασφάλεια και η προστασία των ζώων από τις καιρικές συνθήκες δεν είναι τόσο καλή. Μην ξεχνάτε ότι και ο φροντιστής των κουνελιών χρειάζεται προστασία από τον καιρό. Όταν κάνει κρύο, χιονίζει ή βρέχει, ο φροντιστής είναι κι αυτός εκτεθειμένος στις κακές καιρικές συνθήκες και εκ των πραγμάτων θα προσφέρει λιγότερη φροντίδα στα ζώα επειδή νιώθει άσχημα ή βιάζεται.

Η εγκατάσταση εκτροφής σε κλειστό χώρο είναι πιο ακριβή, αλλά προσφέρει καλύτερη προστασία από τις καιρικές συνθήκες, καλύτερη ασφάλεια και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τις υπαίθριες εγκαταστάσεις. Στα μειονεκτήματα αυτών των εγκαταστάσεων περιλαμβάνεται το κόστος, τα προβλήματα με τον έλεγχο της θερμοκρασίας και της υγρασίας και η δυσκολία εξαερισμού. Έχουμε επίσης περισσότερες ασθένειες, κυρίως αναπνευστικά προβλήματα. Στις κλειστές εγκαταστάσεις οι κλωβοί είναι συνήθως εξ ολοκλήρου μεταλλικοί και ακριβότεροι.

Τα αυτόνομα υπαίθρια κλουβιά συνήθως κατασκευάζονται από ξύλο και συρμάτινο πλέγμα. Το ξύλο χρησιμοποιείται για να κατασκευαστεί το πλαίσιο και το συρμάτινο πλέγμα για το δάπεδο και κάποια από τα πλαϊνά ή μόνο τη μπροστά όψη. Η οροφή γίνεται από λαμαρίνα (κυματιστή ή επίπεδη) ή κάποιο άλλο υλικό που προστατεύει από τη βροχή. Το ξύλο στα κλουβιά των κουνελιών μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Στα κουνέλια αρέσει το ροκάνισμα και το κατεξοχήν υλικό που προτιμούν γι’ αυτή τη δουλειά είναι το ξύλο. Γι’ αυτό, το ξύλο που χρησιμοποιείται στα κλουβιά πρέπει να προστατεύεται από το ροκάνισμα των κουνελιών. Το ξύλο επίσης απορροφά τα ούρα κι αυτό οδηγεί στο σάπισμά του και προκαλεί άσχημες οσμές. Όλα αυτά τα προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν με τον σωστό σχεδιασμό των κλουβιών, έτσι ώστε κάτω από τα πόδια των κουνελιών να υπάρχει μόνο συρμάτινο πλέγμα.

Τι είδους συρμάτινο πλέγμα να χρησιμοποιήσετε

Το κοτετσόσυρμα είναι πολύ λεπτό και γι’ αυτό ακατάλληλο για κλουβιά κουνελιών

Το κολλητό συρμάτινο πλέγμα είναι το καλύτερο υλικό για κλουβιά κουνελιών. Η πείρα έχει αποδείξει ότι οι διαστάσεις της τρύπας του πλέγματος πρέπει να είναι ~2 εκατοστά και το πάχος του σύρματος ~2 χιλιοστά

Στα κλουβιά των κουνελιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τύποι συρμάτινου πλέγματος. Η πείρα όμως δείχνει πως οι επιλογές μας πρέπει να είναι πολύ περιορισμένες. Και πρώτα απ’ όλα, δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούμε κοτετσόσυρμα στα κλουβιά κουνελιών. Το κοτετσόσυρμα είναι ένα πολύ ελαφρό εξαγωνικό πλέγμα που γίνεται από λεπτό σύρμα. Αν το χρησιμοποιήσουμε στο δάπεδο κλουβιών, σε λίγο θα κάνει κοιλιά από το βάρος του κουνελιού και το ζώο θα έχει πρόβλημα να κινηθεί μέσα στο κλουβί. Αν το χρησιμοποιήσουμε στα πλαϊνά του κλουβιού, το κουνέλι μπορεί να το σπάσει και να δραπετεύσει, ενώ το ίδιο μπορεί να κάνει ένας σκύλος ή μια αλεπού και να φύγει με το κουνέλι στο στόμα.

Το πιο κοινό και δοκιμασμένο συρμάτινο πλέγμα είναι το κολλητό πλέγμα. Κατασκευάζεται απλώνοντας σταυρωτά σύρματα και ηλεκτροσυγκολλώντας τα σημεία που διασταυρώνονται. Πρέπει να προτιμούμε το πλέγμα με διπλό γαλβάνισμα δηλαδή γαλβανισμένο πριν και μετά το κόλλημα. Και αυτό επειδή η ηλεκτροσυγκόλληση μπορεί να δημιουργήσει μικρές ρωγμές στο αρχικό γαλβάνισμα και να οδηγήσει σε σκουριά. Το κολλητό πλέγμα περιγράφεται με τρεις αριθμούς. Οι δύο πρώτοι αριθμοί είναι οι διαστάσεις σε ίντσες κάθε τρύπας του πλέγματος (μισή επί μία ίντσα) και ο τρίτος αριθμός είναι η διάμετρος του σύρματος που χρησιμοποιήθηκε στο πλέγμα σε μονάδες gauss.

Πολλοί χρησιμοποιούν συρμάτινο πλέγμα με μακρόστενες τρύπες. Όμως, και πάλι η πείρα έχει δείξει πως η καλύτερη επιλογή είναι συρμάτινο πλέγμα με τετράγωνη τρύπα διαστάσεων 3/4” X 3/4” (~2 Χ 2 εκατοστά) τόσο για το δάπεδο όσο και για τα πλαϊνά. Μικρότερη τρύπα δεν συνιστάται επειδή μπορεί να συγκρατεί την κοπριά και να είναι προβληματικός ο καθαρισμός του κλουβιού. Όσο για την προτιμητέα διάμετρο του σύρματος, συνιστούμε 14 ga, δηλαδή σύρμα 2 χιλιοστών. Έτσι ο τύπος συρμάτινου πλέγματος που πρέπει να προτιμήσετε είναι 3/4” X 3/4”, 14 ga.

Τα εξ ολοκλήρου μεταλλικά κλουβιά

Τα τετράγωνα μεταλλικά κλουβιά με την πόρτα μπροστά εξυπηρετούν όταν θέλουμε να στήσουμε μια πολυόροφη εγκατάσταση. Για τις μονώροφες εγκαταστάσεις, η καλύτερη λύση είναι οι πόρτες να βρίσκονται στο πάνω μέρος του κλουβιού

Τα εξ ολοκλήρου μεταλλικά κλουβιά μπορούν να είναι είτε τετράγωνα είναι ημικυλινδρικά. Τα τετράγωνα κλουβιά υποδιαιρούνται σε αυτά με άνοιγμα (πόρτα) στην μπροστινή πλευρά και σε κλουβιά με άνοιγμα από πάνω (στην οροφή). Μια τρίτη υποδιαίρεση των τετράγωνων κλουβιών είναι εκείνα με το πλαγιαστό άνοιγμα – μια ενδιάμεση και σπανιότερη λύση.

Τετράγωνα κλουβιά με άνοιγμα μπροστά

Τα κουτιά με άνοιγμα μπροστά είναι χρήσιμα όταν έχετε πρόγραμμα να κάνετε διώροφη ή τριώροφη εγκατάσταση ή όταν υπάρχει κάποιος άλλος ειδικός λόγος. Σ’ αυτή την περίπτωση, η πόρτα του κλουβιού τοποθετείται στη μια πλευρά της μπροστινής όψης του κλουβιού και η ταΐστρα στην άλλη. Η διάταξη αυτή ίσως δυσκολεύει την πρόσβαση του χεριού στο βάθος του κλουβιού. Όταν η πόρτα πρέπει ανοίγει προς τα μέσα, επειδή λ.χ. ο διάδρομος είναι στενός, τότε την κρεμάμε από το πάνω μέρος και πρέπει να έχουμε ένα κλιπ ή άλλο κρεμαστάρι για να παραμένει ανοιχτή όσο χρειάζεται. Η δυσκολία μ’ αυτή την πόρτα είναι ότι όταν ο φροντιστής βάζει το χέρι ή τον ώμο του μέσα για να πιάσει το κουνέλι ή κάτι άλλο, πολλές φορές χωρίς να το θέλει παρασύρει το κλιπ και η πόρτα πέφτει δημιουργώντας εμπόδια και εκνευρισμούς. Αν η πόρτα στα κλουβιά με μπροστινό άνοιγμα ανοίγει προς το πλάι, τότε ναι μεν χρειάζεται μεγαλύτερο πλάτος διαδρόμου για να ανοίξει, αλλά προσφέρει ένα πολύ βολικό μέρος για να τοποθετηθεί η ταΐστρα. Αν αποφασίσουμε να τοποθετήσουμε την ταΐστρα πάνω στην πόρτα, τότε το άνοιγμα της πόρτας μπορεί να γίνει στο κέντρο του κλουβιού, οπότε η πρόσβαση στο εσωτερικό του γίνεται πολύ πιο εύκολα. Οι μονώροφες σειρές κλουβιών με άνοιγμα μπροστά μπορούν να τοποθετούνται σε μεγαλύτερο ύψος από το πάτωμα κι έτσι να διευκολύνεται η δουλειά από κάτω (λόγου χάρη, για την απομάκρυνση της κοπριάς) ή οι επισκευές.

Τετράγωνα κλουβιά με άνοιγμα από πάνω

Αυτά τα κλουβιά έχουν το άνοιγμα της πόρτας τους στην οροφή ή ολόκληρη η οροφή ανοίγει σαν πόρτα για να επιτρέψει εύκολη πρόσβαση στο εσωτερικό. Τα κλουβιά αυτά πρέπει να τοποθετούνται χαμηλότερα από τα κλουβιά με μπροστινό άνοιγμα για να μπορεί ο φροντιστής να φτάνει στο εσωτερικό τους. Αν τοποθετηθούν στο σωστό ύψος, η εργασία γίνεται πολύ άνετη, αλλά δυσκολεύει η απομάκρυνση της κοπριάς κάτω από τα κλουβιά.

Ημικυλινδρικά κλουβιά

Μια εγκατάσταση με ημικυλινδρικά μεταλλικά κλουβιά κρεμασμένα με σύρματα από την οροφή του κτιρίου.

Τα ημικυλινδρικά κλουβιά έχουν το ίδιο εμβαδόν δαπέδου με τα τετράγωνα, αλλά το πάνω μέρος τους είναι καμπυλωτό. Αυτός ο τύπος μεταλλικού κλουβιού χρειάζεται λιγότερο συρμάτινο πλέγμα από το τετράγωνο επειδή το μόνο πλέγμα που πρέπει να διπλωθεί είναι το πλέγμα του δαπέδου και δεν χρειάζονται πολλά κοψίματα και φύρα. Η πόρτα των ημικυλινδρικών κλουβιών βρίσκεται στην καμπυλωτή επιφάνεια και ανοίγει προς τα πάνω έτσι ώστε να μην εμποδίζει όταν είναι ανοιχτή και να είναι εύκολο να κλείσει ακόμα και με γεμάτα τα χέρια.

Το άνοιγμα για πόρτα γίνεται με το κόψιμο μιας τετράγωνης τρύπας διαστάσεων 35 Χ 45 εκατοστά είτε στο πάνω μέρος είτε στο πλάι. Δεν υπάρχουν στάνταρ ανοίγματα πόρτας. Απλώς βεβαιωθήτε ότι το άνοιγμα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να περνούν εύκολα τα κουνέλια και οι φωλιές. Όταν κόβετε το σύρμα, αφήστε να εξέχουν 1,5–2 εκατοστά. Λυγίστε με μια πένσα αυτές τις άκρες προς τα μέσα για να μην υπάρχουν μυτερές προεξοχές που μπορεί να γδάρουν χέρια και να σκίσουν ρούχα. Στα σημεία που κόπηκαν τα σύρματα πρέπει να λιμαριστούν. Αν κόψετε τελείως τα σύρματα, τότε το καλύτερο είναι να βάλετε καβάλα στο άνοιγμα της πόρτας έναν πλαστικό οδηγό για να καλύψετε τις μυτερές άκρες. Αν δεν βρείτε στην αγορά τέτοιον οδηγό, μπορείτε να τον φτιάξετε με μια πλαστική σωλήνα που θα της κάνετε μια κατά μήκος τομή και θα την περάσετε πάνω απ' το πλέγμα.

Η πόρτα πρέπει να είναι 2 εκατοστά μεγαλύτερη από το άνοιγμα και να αναρτηθεί στο κλουβί με 2 ή τρία κλιπ J. Η λύση αυτή είναι καλύτερη από το να ανοίξετε την τρύπα από τις τρεις πλευρές και να λυγίζετε το πλέγμα για να ανοίξετε το κλουβί. Στην περίπτωση αυτή, θα σπάσει το γαλβάνισμα στα σημεία λυγίσματος και σύντομα το σύρμα θα σκουριάσει. Επίσης, για να μπορεί να κλείνει η πόρτα, θα πρέπει να αφήσετε τα κομμένα σύρματα να εξέχουν, πράγμα επικίνδυνο και για τα κουνέλια και για σας.

Ένα ακόμα πλεονέκτημα των μεταλλικών ημικυλινδρικών κλουβιών είναι πως δημιουργούν αυτόματα παχνί για τα κουνέλια, όταν τα τοποθετούμε πλάτη-πλάτη σε διπλή σειρά

Αν σκοπεύετε να δίνετε στα κουνέλια σας σανό (π.χ. τριφύλλι) ή λαχανικά, θα πρέπει να σκεφθείτε να συμπεριλάβετε στο σχέδιο των κλουβιών σας ένα παχνί. Ο σανός και τα λαχανικά δεν πρέπει να ρίχνονται στο δάπεδο του κλουβιού επειδή πολύ γρήγορα θα λερωθούν από την κοπριά του ζώου και το τακτικό καθάρισμα του κλουβιού θα γίνει πιο δύσκολο. Τα ημικυλινδρικά κλουβιά που τοποθετούνται πλάτη-πλάτη σε διπλές σειρές, αυτομάτως αποκτούν παχνί όπως φαίνεται και στην εικόνα.