Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποικιλίες ελιάς"

Τελευταία αναθεώρηση της 13:32, 16 Ιουνίου 2014

Το δέντρο της ελιάς καλλιεργείται από πολύ παλιά και κάτω από διαφορετικές εδαφικές και κλιµατικές συνθήκες. Έτσι έχουµε πολύ µεγάλο αριθµό ποικιλιών που µπορούν και προσαρµόζονται στις συνθήκες της κάθε περιοχής.Οι σηµερινές ποικιλίες της ελιάς προήλθαν από τα δέντρα της αγριελιάς µε επιλογή των κατάλληλων χαρακτηριστικών από τον άνθρωπο, µε την πάροδο του χρόνου και µε την επίδραση διαφορετικών συνθηκών του περιβάλλοντος.Ο αριθµός των ποικιλιών της ελιάς που καλλιεργείται παγκόσµια υπολογίζεται ότι φτάνει στις 600 διαφορετικές ποικιλίες.Αυτός ο ασυνήθιστα µεγάλος αριθµός ποικιλιών της ελιάς δηµιουργεί πρόβληµα στην ταξινόµησή της. Το πρόβληµα της ταξινόµησης εντείνεται από το γεγονός ότι η ίδια ποικιλία σε διαφορετικές περιοχές είναι γνωστή µε διαφορετικά ονόµατα.Όπως για παράδειγµα η ποικιλία Κορωνέικη που είναι γνωστή και µε τα ονόµατα:Βάτσικη,Κρητικιά,Κωρονιά,Κωλόνι,Λανολιά και Ψιλολιά.Για την διάκριση των ποικιλιών έχουν χρησιµοποιηθεί διάφορα χαρακτηριστικά όπως µορφολογικά:φύλλα,άνθη, καρποί,πυρήνας και παραγωγικά χαρακτηριστικά όπως: απόδοση ανά δέντρο ή ανά στρέµµα κ.α.

Στην Ελλάδα µε κριτήριο το µέγεθος του καρπού υπολογίζεται ότι υπάρχουν γύρω στις 38 ποικιλίες που διακρίνονται σε 3 κατηγορίες:

1. µικρόκαρπες ποικιλίες ελιάς µε βάρος καρπού από 1,2 - 2,6 gr
2. µεσόκαρπες ποικιλίες ελιάς µε βάρος καρπού από 2,7 – 4,2 gr
3. αδρόκαρπες ποικιλίες ελιάς µε βάρος καρπού από 4,6 -10,5 gr

Άλλη µέθοδος ταξινόµησης των ποικιλιών είναι ανάλογα µε τον προορισµό χρήσης του καρπού:

1. Επιτραπέζιες ποικιλίες ελιάς ή βρώσιµες που παράγουν καρπό για επιτραπέζια κατανάλωση.
2. Ελαιοποιήσιμες ποικιλίες που παράγουν καρπό για ελαιοποίηση, δηλαδή για την παραγωγή ελαιολάδου και
3. Ποικιλίες ελιάς διπλής χρήσεως,δηλαδή ποικιλίες που παράγουν καρπό και για τους δύο σκοπούς,ελαιοποίηση και επιτραπέζια κατανάλωση.