Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια Παπάγιας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
 
Η εποχή φυτεύσεως των φυτών καθορίζεται σε μια περιοχή από τον κίνδυνο να σημειωθεί παγετός, να επικρατήσει έντονη ξηρασία και ακόμα να επιτευχθεί η καλύτερη ποιότητα καρπών.<ref name="Παπάγια"/>
 
Η εποχή φυτεύσεως των φυτών καθορίζεται σε μια περιοχή από τον κίνδυνο να σημειωθεί παγετός, να επικρατήσει έντονη ξηρασία και ακόμα να επιτευχθεί η καλύτερη ποιότητα καρπών.<ref name="Παπάγια"/>
  
{{{top_heading|==}}}Καλλιέργεια εδάφους{{{top_heading|==}}}
+
{{{top_heading|==}}}Καλλιέργεια εδάφους Παπάγιας{{{top_heading|==}}}
  
 
{{{top_heading|==}}}Άρδευση της Παπάγιας{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Άρδευση της Παπάγιας{{{top_heading|==}}}
Γραμμή 39: Γραμμή 39:
 
* [[Εποχή φυτεύσεως Παπάγιας]]
 
* [[Εποχή φυτεύσεως Παπάγιας]]
  
* [[Καλλιέργεια εδάφους]]
+
* [[Καλλιέργεια εδάφους Παπάγιας]]
  
 
* [[Άρδευση της Παπάγιας]]
 
* [[Άρδευση της Παπάγιας]]

Αναθεώρηση της 13:47, 20 Απριλίου 2015

Αποστάσεις φυτεύσεως

Η απόσταση φυτεύσεως ποικίλλει από 3x3 έως 2.5x2 μέτρα. Ο δε αριθμός των φυτών κατά στρέμμα ανέρχεται σε 100-200.[1]

Εποχή φυτεύσεως

Η εποχή φυτεύσεως των φυτών καθορίζεται σε μια περιοχή από τον κίνδυνο να σημειωθεί παγετός, να επικρατήσει έντονη ξηρασία και ακόμα να επιτευχθεί η καλύτερη ποιότητα καρπών.[1]

Καλλιέργεια εδάφους Παπάγιας

Άρδευση της Παπάγιας

Λόγω του πυκνού και πλούσιου ριζικού της συστήματος η παπάγια είναι αρκετά ανεκτική στην ξηρασία, αλλά το πότισμα είναι απαραίτητο κατά τους μήνες που επικρατεί ξηρασία. Ο Malan (1953)[2] συνιστά την παροχή 50-75mm νερού κάθε 3-4 εβδομάδες.

Λίπανση της Παπάγιας

Συνιστάται η παροχή 25gr του μικτού λιπάσματος 20-20-15 ανά φυτό κάθε 2 εβδομάδες τους πρώτους έξι μήνες από τη φύτευση των φυτών και μετέπειτα 50gr ανά δένδρο. Αν υπάρχει διαθέσιμη κοπριά τότε η παροχή της κατά τη φύτευση των φυτών και αργότερα κάθε έτος κρίνεται αναγκαία.[1]

Αραίωμα καρπών της Παπαγιάς

Μερικές φορές συνιστάται το αραίωμα των καρπών, με το χέρι, όταν βρίσκονται στο αρχικό στάδιο αναπτύξεως τους. [1]

Κλάδεμα της Παπαγιάς

Τα φυτά σε νεαρή ηλικία δεν κλαδεύονται. Στα καρποφορήσαντα φυτά συνιστάται η αποκοπή των προσβεβλημένων ή ξερών φύλλων και των σάπιων καρπών.[1]

Ωρίμανση της Παπαγιάς

Οι καρποί θεωρούνται ώριμοι για κατανάλωση στη ντόπια αγορά, όταν ο φλοιός του καρπού από πράσινος μετατραπεί σε κίτρινο κατά το ήμισυ της επιφάνειας του. Όταν οι καρποί προορίζονται για εξαγωγή συγκομίζονται πιο νωρίς και συγκεκριμένα όταν ο φλοιός του καρπού αλλάξει χρωματισμό στο σημείο του κάλυκα.[1]

Συγκομιδή της Παπαγιάς

Οι καρποί συγκομίζονται με το χέρι, με τη βοήθεια μαχαιριού και τοποθετούνται σε ειδικά κιβώτια επιστρωμένα με χαρτί και με το τμήμα του καρπού, που βρίσκεται προς τον ποδίσκο, προς τα κάτω για να μη μωλωπιστούν. Οι εργάτες πρέπει να φορούν γάντια και ποδιές, γιατί το γάλα που παράγεται ερεθίζει το δέρμα. Είναι όμως αναγκαίο οι καρποί στο συσκευαστήριο να απολυμανθούν με ζεστό ατμό (490C για 20 λεπτά της ώρας και ακολούθως σε κρύο νερό για άλλα 20 λεπτά της ώρας) ή με διβρωμιούχο αιθυλένιο και στη συνέχεια να ταξινομηθούν κατά μέγεθος και να συσκευαστούν σε ειδικά χάρτινα κιβώτια. Η παραγωγή ανά δένδρο και ανά έτος ανέρχεται στα 60-90kg.[1]

Συντήρηση της Παπαγιάς

Οι καρποί της παπάγιας συντηρούνται στους 70C έως 100C για τρεις εβδομάδες σε ψυκτικούς χώρους. Οι καρποί είναι έτοιμοι για φάγωμα, μετά την εξαγωγή τους από τους ψυκτικούς χώρους, όταν αποκτήσουν πλήρως κίτρινο χρωματισμό και ξεφλουδίζονται εύκολα.[1]


Σχετικές σελίδες




Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
  2. Malan, E.F., The production of papaya, Reprint 57, Farming in South Africa, 1953.