Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πολλαπλασιασμός αχλαδιάς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Το εύρος και η προσαρμοστικότητα των υποκειμένων που είναι διαθέσιμα στους παραγωγούς της [[Αχλαδιά|αχλαδιάς]] είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με εκείνα που είναι διαθέσιμα για τη [[Μηλιά|μηλιά]]. Τα [[Καλλιέργεια αχλαδιάς|καλλιεργούμενα]] δέντρα σε πολλές περιπτώσεις έχουν ως υποκείμενα σπορόφυτα αχλαδιάς με αποτέλεσμα να είναι πολύ ζωηρά, να αργούν να μπουν στη παραγωγή και να μην έχουν σταθερή παραγωγή. Τα κλωνικά υποκείμενα της σειράς OHF άρχισαν να χρησιμοποιούνται. Αρχικά επιλέχθηκαν για την αντοχή τους στο βακτηριακό κάψιμο. Τα περισσότερα από αυτά πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα όχι πάντα εύκολα και μερικά με μικροπολλαπλασιασμό. Ωστόσο κανένα από αυτά δεν έχει νάνα χαρακτηριστικά για να χρησιμοποιηθεί σε μοντέρνα συστήματα παραγωγής με πυκνή φύτευση. Επιπλέον παρουσιάζουν ευπάθεια στους νηματώδεις του [[Εδαφικές συνθήκες αχλαδιάς|εδάφους]]. | Το εύρος και η προσαρμοστικότητα των υποκειμένων που είναι διαθέσιμα στους παραγωγούς της [[Αχλαδιά|αχλαδιάς]] είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με εκείνα που είναι διαθέσιμα για τη [[Μηλιά|μηλιά]]. Τα [[Καλλιέργεια αχλαδιάς|καλλιεργούμενα]] δέντρα σε πολλές περιπτώσεις έχουν ως υποκείμενα σπορόφυτα αχλαδιάς με αποτέλεσμα να είναι πολύ ζωηρά, να αργούν να μπουν στη παραγωγή και να μην έχουν σταθερή παραγωγή. Τα κλωνικά υποκείμενα της σειράς OHF άρχισαν να χρησιμοποιούνται. Αρχικά επιλέχθηκαν για την αντοχή τους στο βακτηριακό κάψιμο. Τα περισσότερα από αυτά πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα όχι πάντα εύκολα και μερικά με μικροπολλαπλασιασμό. Ωστόσο κανένα από αυτά δεν έχει νάνα χαρακτηριστικά για να χρησιμοποιηθεί σε μοντέρνα συστήματα παραγωγής με πυκνή φύτευση. Επιπλέον παρουσιάζουν ευπάθεια στους νηματώδεις του [[Εδαφικές συνθήκες αχλαδιάς|εδάφους]]. | ||
| − | Υπάρχουν αρκετοί νέοι κλώνοι του Ρ. communis που αξιολογούνται προκειμένου να βρεθούν αυτοί που πολλαπλασιάζονται εύκολα, προκαλούν νανισμό και δίνουν υψηλή παραγωγή και ποιότητα. Σε περιοχές που οι περιβαλλοντικές συνθήκες το επιτρέπουν και υπάρχει διαθέσιμο νερό [[Άρδευση στην αχλαδιά|άρδευσης]], πολλοί παραγωγοί της Ευρωπαϊκής αχλαδιάς χρησιμοποιούν κλωνικά υποκείμενα [[Κυδωνιά|κυδωνιάς]]. Τα πλεονεκτήματα αυτών των υποκειμένων είναι ότι δίνουν νανίζοντα δέντρα που εισέρχονται νωρίς στην παραγωγή, είναι παραγωγικά και η ποιότητα των [[Αχλάδι|καρπών]] είναι υψηλή. Ωστόσο, αρκετές [[Ποικιλίες αχλαδιάς|ποικιλίες]] Ευρωπαϊκής αχλαδιάς και σχεδόν όλες οι ποικιλίες ασιατικής αχλαδιάς δεν έχουν καλή συγγένεια με την κυδωνιά. Στις περιπτώσεις κακής συγγένειας, για την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων της κυδωνιάς ως υποκειμένου, χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεση γέφυρα μια ποικιλία που έχει καλή συγγένεια με την κυδωνιά. | + | Υπάρχουν αρκετοί νέοι κλώνοι του Ρ. communis που αξιολογούνται προκειμένου να βρεθούν αυτοί που πολλαπλασιάζονται εύκολα, προκαλούν νανισμό και δίνουν υψηλή παραγωγή και ποιότητα. Σε περιοχές που οι περιβαλλοντικές συνθήκες το επιτρέπουν και υπάρχει διαθέσιμο νερό [[Άρδευση στην αχλαδιά|άρδευσης]], πολλοί παραγωγοί της Ευρωπαϊκής αχλαδιάς χρησιμοποιούν κλωνικά υποκείμενα [[Κυδωνιά|κυδωνιάς]]. Τα πλεονεκτήματα αυτών των υποκειμένων είναι ότι δίνουν νανίζοντα δέντρα που εισέρχονται νωρίς στην παραγωγή, είναι παραγωγικά και η ποιότητα των [[Αχλάδι|καρπών]] είναι υψηλή. Ωστόσο, αρκετές [[Ποικιλίες αχλαδιάς|ποικιλίες]] Ευρωπαϊκής αχλαδιάς και σχεδόν όλες οι ποικιλίες ασιατικής αχλαδιάς δεν έχουν καλή συγγένεια με την κυδωνιά. Στις περιπτώσεις κακής συγγένειας, για την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων της κυδωνιάς ως υποκειμένου, χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεση γέφυρα μια ποικιλία που έχει καλή συγγένεια με την κυδωνιά.<ref name="Ανάπτυξη καρπών μηλιάς και αχλαδιάς και φυσικοχημικές μεταβολές τους"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Ανάπτυξη καρπών μηλιάς και αχλαδιάς και φυσικοχημικές μεταβολές τους">. Ανάπτυξη καρπών μηλιάς και αχλαδιάς και φυσικοχημικές μεταβολές τους, πτυχιακή εργασία της Μηνοπούλου Χαρίκλειας, Θεσσαλονίκη 2007. </ref> | ||
| + | </references> | ||
[[σχετίζεται με::Αχλαδιά| ]] | [[σχετίζεται με::Αχλαδιά| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:06, 10 Ιουνίου 2015
Το εύρος και η προσαρμοστικότητα των υποκειμένων που είναι διαθέσιμα στους παραγωγούς της αχλαδιάς είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με εκείνα που είναι διαθέσιμα για τη μηλιά. Τα καλλιεργούμενα δέντρα σε πολλές περιπτώσεις έχουν ως υποκείμενα σπορόφυτα αχλαδιάς με αποτέλεσμα να είναι πολύ ζωηρά, να αργούν να μπουν στη παραγωγή και να μην έχουν σταθερή παραγωγή. Τα κλωνικά υποκείμενα της σειράς OHF άρχισαν να χρησιμοποιούνται. Αρχικά επιλέχθηκαν για την αντοχή τους στο βακτηριακό κάψιμο. Τα περισσότερα από αυτά πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα όχι πάντα εύκολα και μερικά με μικροπολλαπλασιασμό. Ωστόσο κανένα από αυτά δεν έχει νάνα χαρακτηριστικά για να χρησιμοποιηθεί σε μοντέρνα συστήματα παραγωγής με πυκνή φύτευση. Επιπλέον παρουσιάζουν ευπάθεια στους νηματώδεις του εδάφους. Υπάρχουν αρκετοί νέοι κλώνοι του Ρ. communis που αξιολογούνται προκειμένου να βρεθούν αυτοί που πολλαπλασιάζονται εύκολα, προκαλούν νανισμό και δίνουν υψηλή παραγωγή και ποιότητα. Σε περιοχές που οι περιβαλλοντικές συνθήκες το επιτρέπουν και υπάρχει διαθέσιμο νερό άρδευσης, πολλοί παραγωγοί της Ευρωπαϊκής αχλαδιάς χρησιμοποιούν κλωνικά υποκείμενα κυδωνιάς. Τα πλεονεκτήματα αυτών των υποκειμένων είναι ότι δίνουν νανίζοντα δέντρα που εισέρχονται νωρίς στην παραγωγή, είναι παραγωγικά και η ποιότητα των καρπών είναι υψηλή. Ωστόσο, αρκετές ποικιλίες Ευρωπαϊκής αχλαδιάς και σχεδόν όλες οι ποικιλίες ασιατικής αχλαδιάς δεν έχουν καλή συγγένεια με την κυδωνιά. Στις περιπτώσεις κακής συγγένειας, για την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων της κυδωνιάς ως υποκειμένου, χρησιμοποιείται σαν ενδιάμεση γέφυρα μια ποικιλία που έχει καλή συγγένεια με την κυδωνιά.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ . Ανάπτυξη καρπών μηλιάς και αχλαδιάς και φυσικοχημικές μεταβολές τους, πτυχιακή εργασία της Μηνοπούλου Χαρίκλειας, Θεσσαλονίκη 2007.
