Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένειες φουντουκιάς"
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
{{:Ασθένεια φουντουκιάς Βακτηριακό έλκος|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Ασθένεια φουντουκιάς Βακτηριακό έλκος|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
| + | |||
| + | <ref name="Coleoptera καρποφόρων δένδρων και αμπέλου"/> | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Coleoptera καρποφόρων δένδρων και αμπέλου"> Coleoptera καρποφόρων δένδρων και αμπέλου πτυχιακή μελέτη της Τσακιράκη Αργυρώς, Ηράκλειο 2010.</ref> | ||
| + | </references> | ||
Αναθεώρηση της 14:17, 22 Ιουνίου 2015
Μύκητας Anisogramma anomala
Ο μύκητας Αnisogramma anomala αποτελεί τη μοναδική ίσως ασθένεια της φουντουκιάς και παρουσιάζεται σε έντονο βαθμό σε ποικιλίες φουντουκιάς στις Η.Π.Α. Εμφανίζεται με τη μορφή ασκοσπορίων σε άρρωστα κλαδιά από το φθινώπορο μέχρι αργά την άνοιξη όπου η ανάπτυξή τους σε έναν φουντουκεώνα εξυπηρετάται από το νερό της βροχής μέσω των σταγονιδίων, όπου μεταφέρονται από το ένα φυτό στο άλλο. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται 12-16 μήνες μετά τη μόλυνση όπως είναι τα βυθισμένα καρκινώματα που αναπτύσσονται σε μικρά και μεγάλα κλαδιά. Γενικά αυτός ο μύκητας προσβάλλει τους νέους κυρίως τους νέους βλαστούς αλλά και τους παλιοτέρους και πολλές φορές προκαλεί ξήρανση ολόκληρου του φυτού ενώ προσβάλλει έντονα και τους καρπούς της φουντουκιάς.
Για την καταπολέμηση της ασθένειας χημικά μέσα έχουν χρησιμοποιηθεί αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα και είναι ασύμφορα από οικονομικής και οικολογικής πλευράς. Η μόνη λύση είναι η συγκέντρωση και η καταστροφή των μολυσμενών από το μύκητα παλαιών και νέων βλαστών.
Βακτηριακό έλκος
Μία από τις σημαντικότερες ασθένειες της φουντουκιάς είναι το βακτηριακό έλκος (Pseudomonas spp.). Το καλοκαίρι το βακτήριο ζει στην επιφάνεια των κλαδιών και τα φύλλα, χωρίς να προκαλέσει συμπτώματα. Το φθινόπωρο, όταν αρχίσουν οι βροχές, πολλαπλασιάζεται και μπαίνει στο εσωτερικό του φυτού μες από τραύματα. Η μόλυνση του φυτού το χειμώνα, οδηγεί σε μαρασμό του την άνοιξη. Ο εξασθενημένος ιστός αντικαθίσταται από πληγές και εκζέματα είτε κλειστά είτε ανοιχτά. Ευπαθέστερος στη βακτηριακή μόλυνση είναι ο μίσχος, ενώ σε επίπεδο δέντρου, πλέον ευαίσθητα είναι τα ηλικίας 8-10 ετών. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η αυτόματη καταστροφή μέρους ή του όλου δέντρου. Η εξασθένιση του ιστού δύσκολα εντοπίζεται εξωτερικά, αλλά με μια κάθετη διατομή παρατηρούμε ότι ο ιστός είναι καφέ και μυρίζει άσχημα. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι σπάνια και η έκκριση μελιτώματος. Επειδή το βακτήριο μολύνει μέσω τραυμάτων, συνήθως η μόλυνση αρχίζει στα σημεία που το δέντρο έχει κλαδευτεί. Η εξασθένιση εμφανίζεται την άνοιξη και στην αρχή του καλοκαιριού. Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της αποπληξίας παίζουν τόσο οι φυσικές επιδράεις όσο και οι παθολογικοί παράγοντες. Η παρουσία του μύκητα Leucostoma cincta επιβαρύνει τη σοβαρότητα της ασθένειας.
Για την καταπολέμηση της ασθένειας χρησιμοποιούμε ψεκαστικό υγρό (160gr/100lt ψεκαστικού υγρού) μόλις αρχίσουν να πέφτουν τα φύλλα και όταν πέσει το 75% των φύλλων.
Βιβλιογραφία
- ↑ Coleoptera καρποφόρων δένδρων και αμπέλου πτυχιακή μελέτη της Τσακιράκη Αργυρώς, Ηράκλειο 2010.
