Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Υποκείμενα βερυκοκκιάς"
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
{{:Υποκείμενα βερυκοκκιάς Σπορόφυτα|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Υποκείμενα βερυκοκκιάς Σπορόφυτα|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
| + | |||
| + | <ref name="Ειδική δενδροκομία"/> | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Ειδική δενδροκομία"> Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[Category:Κατάλογος]] | [[Category:Κατάλογος]] | ||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 18: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:12, 25 Ιουνίου 2015
Κλωνικά
Myrobalan B
Πρόκειται για κλωνικό υποκείμενο, που αναπτύσσονται ικανοποιητικά σε διάφορους τύπους εδάφους και συνθήκες υγρασίας, αλλά δεν ανέχονται πάρα πολύ βαριά εδάφη. Χαρακτηρίζονται από μικρή συμφωνία με τις εμβολιαζόμενες ποικιλίες βερυκοκκιάς και γι’ αυτό συνιστάται η χρησιμοποίηση ενδιάμεσου υποκειμένου.
Myrobalan 29C
Πρόκειται για κλωνικό υποκείμενο, που αναπτύσσονται ικανοποιητικά σε διάφορους τύπους εδάφους και συνθήκες υγρασίας, αλλά δεν ανέχονται πάρα πολύ βαριά εδάφη. Χαρακτηρίζονται από μικρή συμφωνία με τις εμβολιαζόμενες ποικιλίες βερυκοκκιάς και γι’ αυτό συνιστάται η χρησιμοποίηση ενδιάμεσου υποκειμένου.
Marianna 2624
Χαρακτηρίζεται από αδύνατο ριζικό σύστημα και γι’αυτό σε περιοχές με ισχυρούς ανέμους τα δέντρα χρειάζονται υποστύλωση. Παρουσιάζει μέτρια συμβιβαστότητα με τις εμβολιαζόμενες πάνω σ’ αυτό ποικιλίες βερυκοκκιάς και φαίνεται ότι συμπεριφέρεται καλύτερα απ’ τα σπορόφυτα της μυροβαλάνου. Για το λόγο αυτό συνιστάται η χρησιμοποίησή του, όπου οι εδαφικές συνθήκες επιβάλλουν τη χρησιμοποίηση δαμασκηνιάς. Προήλθε από επιλογή σπορόφυτου της δαμασκηνιάς Marianna. Προσαρμόζεται ικανοποιητικά σε βαριά υγρά εδάφη.
Prunus besseyi
Το Prunus besseyi είναι θάμνος μικρής ανάπτυξης, που αυτοφύεται στη Β. Αμερική. Ως υποκείμενο βερυκοκκιάς δίνει δέντρα ημινάνα, αλλά δε χρησιμοποιείται σε εμπορική κλίμακα.
Pixy
Χαρακτηρίζεται από μικρή ζωηρότητα, που επιτρέπει τη δημιουργία οπωρώνων πυκνής φύτευσης. Δίνει δέντρα μικρού μεγέθους, που μπαίνουν νωρίς σε καρποφορία και διευκολύνουν να γίνεται η συλλογή των καρπών απ’ το έδαφος με μικρότερο κόστος. Όσον αφορά τους καρπούς, αυτοί είναι μεγαλύτεροι σε μέγεθος και έχουν ψηλότεροι περιεκτικότητα σακχάρων από εκείνους που παράγονται από δέντρα με διαφορετικό υποκείμενο. Παρουσιάζει πολύ καλή συμφωνία με τις εμβολιαζόμενες πάνω σ’ αυτό ποικιλίες βερικοκιάς και τα δενδρύλλια αναπτύσσονται κανονικά και μπαίνουν σε καρποφορία πολύ νωρίς. Τελευταία μάλιστα άρχισε να διαδίδεται και στη χώρα μας.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σπορόφυτα
Σπορόφυτα βερυκοκκιάς
Συνιστώνται για ελαφρά, ασβεστώδη και ξηρά εδάφη. Δίνουν δέντρα βραδείας ανάπτυξης, αλλά ζωηρά και παραγωγικά. Παρουσιάζουν καλή συμβιβαστότητα με όλες τις ποικιλίες. Οι καρποί είναι μικρότεροι από εκείνους που παράγονται σε υποκείμενο ροδακινιάς και ωριμάζουν λίγες μέρες αργότερα. Τα δέντρα μπαίνουν σε καρποφορία πολύ αργά.
Σπορόφυτα ροδακινιάς
Συνιστώνται για ελαφρά εδάφη ή για εδάφη που αποστραγγίζονται καλά. Δεν ενδείκνυνται σε εδάφη όπου προϋπήρχε ροδακινιά. Αν και η ροδακινιά είναι δέντρο βραχύβιο, ως υποκείμενο της βερυκοκκιάς δίνει δέντρα μακρόβια. Σε ξηρικούς οπωρώνες ή όπου επικρατούν ξηρικές συνθήκες, η βερικοκιά σε υποκείμενο σπορόφυτο ροδακινιάς παράγει καλύτερη βλάστηση από εκείνη που έχει ως υποκείμενο σπορόφυτο βερυκοκκιάς. Παρουσιάζει με ορισμένες ποικιλίες ασυμφωνία στο σημείο ένωσης του εμβόλιου με το υποκείμενο, γι’ αυτό στις περιπτώσεις εκείνες που ο συνδυασμός είναι βιώσιμος, συνιστάται το δέντρο να υποστηλώνεται για να αποφευχθεί το σπάσιμο στο σημείο του εμβολιασμού. Δίνει όμως δέντρα παραγωγικά, που μπαίνουν από νωρίς σε καρποφορία και παράγουν καρπούς μεγάλου μεγέθους και πρώιμης ωρίμανσης.
Σπορόφυτα μυροβαλάνου
Θεωρούνται κατάλληλα ως υποκείμενο της βερυκοκκιάς σε βαριά εδάφη ή σε πολύ υγρά, ως και σε αργιλώδη. Δίνει δέντρα μέτριας ζωηρότητας και παραγωγικότητας. Βασικό μειονέκτημα του υποκείμενου αυτού είναι η σε ψηλό βαθμό ασυμφωνία του με την εμβολιαζόμενη ποικιλία βερυκοκκιάς, που καταλήγει σε σπάσιμο του δέντρου στο σημείο του εμβολιασμού. Η ασυμφωνία του αυτή με τις εμβολιαζόμενες ποικιλίες βερυκοκκιάς μπορεί να εξαλειφθεί ή να περιοριστεί με τη χρησιμοποίηση ενδιάμεσου υποκειμένου Ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς, αλλά η τεχνική αυτή δεν έχει διαδοθεί πολύ λόγω του ψηλού κόστους. Τα δέντρα με υποκείμενο σπορόφυτα μυροβαλάνου μπαίνουν σε καρποφορία πολύ νωρίς, δηλαδή απ’ τον 3ο χρόνο. Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται σπορόφυτα κορομηλιάς με ικανοποιητική συμφωνία εμβόλιου και υποκειμένου.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
