Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λίπανση ηλίανθου"
(Νέα σελίδα με 'Ο ηλίανθος ανήκει στα φυτά που είναι απαιτητικά σε Ρόλος θρεπτικών στοιχε...') |
|||
| (2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο [[Ηλίανθος φυτό|ηλίανθος]] ανήκει στα φυτά που είναι απαιτητικά σε [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικά στοιχεία]]. Η συνιστώμενη λίπανση εξαρτάται από τη γονιμότητα του [[Εδαφικές συνθήκες ηλίανθου|εδάφους]] και τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για την [[Καλλιέργεια ηλίανθου|καλλιέργεια]]. Το [[Άζωτο|άζωτο]] αποτελεί το κυριότερο θρεπτικό στοιχείο καθώς συμβάλλει στην καλή ανάπτυξη του φυτού, στην επίτευξη ικανοποιητικών αποδόσεων και στην αύξηση της περιεκτικότητας σε λάδι και πρωτεΐνη. Η εφαρμογή υπερβολικής δόσης αζώτου υποβαθμίζει την ποιότητα πρωτεΐνης. Ο [[Φώσφορος|φώσφορος]] επηρεάζει την απόδοση και την περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι. Το [[Κάλιο|κάλιο]] συμβάλλει στην αύξηση της ελαιοπεριεκτικότητας, ενώ η έλλειψή του προκαλεί αύξηση του ποσοστού ακόρεστων οξέων. Μια μέση παραγωγή 250kg/στρ, απορροφά από το έδαφος 9 μονάδες αζώτου, 5 μονάδες φωσφόρου, 20 μονάδες καλίου, 4 μονάδες [[Μαγνήσιο|μαγνησίου]] και 12 μονάδες [[Ασβέστιο|ασβεστίου]]. Σε [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]] συνιστάται η αποφυγή εφαρμογής αζωτούχου λίπανσης κατά τα αρχικά στάδια της καλλιέργειας. | + | Ο [[Ηλίανθος φυτό|ηλίανθος]] ανήκει στα φυτά που είναι απαιτητικά σε [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικά στοιχεία]]. Η συνιστώμενη λίπανση εξαρτάται από τη γονιμότητα του [[Εδαφικές συνθήκες ηλίανθου|εδάφους]] και τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για την [[Καλλιέργεια ηλίανθου|καλλιέργεια]]. Το [[Άζωτο|άζωτο]] αποτελεί το κυριότερο θρεπτικό στοιχείο καθώς συμβάλλει στην καλή ανάπτυξη του φυτού, στην επίτευξη ικανοποιητικών αποδόσεων και στην αύξηση της περιεκτικότητας σε λάδι και πρωτεΐνη. Η εφαρμογή υπερβολικής δόσης αζώτου υποβαθμίζει την ποιότητα πρωτεΐνης. Ο [[Φώσφορος|φώσφορος]] επηρεάζει την απόδοση και την περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι. Το [[Κάλιο|κάλιο]] συμβάλλει στην αύξηση της ελαιοπεριεκτικότητας, ενώ η έλλειψή του προκαλεί αύξηση του ποσοστού ακόρεστων οξέων. Μια μέση παραγωγή 250kg/στρ, απορροφά από το έδαφος 9 μονάδες αζώτου, 5 μονάδες φωσφόρου, 20 μονάδες καλίου, 4 μονάδες [[Μαγνήσιο|μαγνησίου]] και 12 μονάδες [[Ασβέστιο|ασβεστίου]]. Σε [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]] συνιστάται η αποφυγή εφαρμογής αζωτούχου λίπανσης κατά τα αρχικά στάδια της καλλιέργειας.<ref name="Καλλιέργεια ηλίανθου"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Καλλιέργεια ηλίανθου"> Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
| − | [[σχετίζεται με:: | + | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια ηλίανθου| ]] |
| − | [[ | + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 12:29, 30 Ιουνίου 2015
Ο ηλίανθος ανήκει στα φυτά που είναι απαιτητικά σε θρεπτικά στοιχεία. Η συνιστώμενη λίπανση εξαρτάται από τη γονιμότητα του εδάφους και τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια. Το άζωτο αποτελεί το κυριότερο θρεπτικό στοιχείο καθώς συμβάλλει στην καλή ανάπτυξη του φυτού, στην επίτευξη ικανοποιητικών αποδόσεων και στην αύξηση της περιεκτικότητας σε λάδι και πρωτεΐνη. Η εφαρμογή υπερβολικής δόσης αζώτου υποβαθμίζει την ποιότητα πρωτεΐνης. Ο φώσφορος επηρεάζει την απόδοση και την περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι. Το κάλιο συμβάλλει στην αύξηση της ελαιοπεριεκτικότητας, ενώ η έλλειψή του προκαλεί αύξηση του ποσοστού ακόρεστων οξέων. Μια μέση παραγωγή 250kg/στρ, απορροφά από το έδαφος 9 μονάδες αζώτου, 5 μονάδες φωσφόρου, 20 μονάδες καλίου, 4 μονάδες μαγνησίου και 12 μονάδες ασβεστίου. Σε αμμώδη εδάφη συνιστάται η αποφυγή εφαρμογής αζωτούχου λίπανσης κατά τα αρχικά στάδια της καλλιέργειας.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.
