Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φύτευση ντομάτας"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | Μετά τη σπορά τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση σε 2 περίπου μήνες και όταν έχουν μέγεθος περίπου 15 - 20cm. Πριν από την εκρίζωση από τα σπορεία γίνεται πότισμα για να διευκολυνθεί η εξαγωγή με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ντομάτας|ριζικού συστήματος]]. Στη συνέχεια φυτεύονται στο χωράφι με τη χρήση φυτευτηρίου ή σκαλιστηρίου, μερικά εκατοστά βαθύτερα από το επίπεδο που βρίσκονταν στο σπορείο. Αδύνατα και κακοσχηματισμένα [[Ντομάτα φυτό|φυτά]] απορρίπτονται. Αμέσως μετά τη φύτευση ακολουθεί [[Άρδευση ντομάτας|πότισμα]]. Εάν τα φυτάρια έχουν αναπτυχθεί σε ατομικά γλαστράκια ή δίσκους σε ατομικά χωρίσματα, τα φυτάρια μεταφυτεύονται με όλο το ριζικό τους σύστημα σε λάκκους που ανοίγονται πριν από τη φύτευση. Η φύτευση των νεαρών φυταρίων στο χωράφι γίνεται σε διπλές ή μονές γραμμές ανάλογα με την εποχή της [[Καλλιέργεια ντομάτας|καλλιέργειας]] (θερμοκρασία, σχετική υγρασία ατμόσφαιρας, συνθήκες φωτισμού). Οι τωρινές μέθοδοι υπαίθριας καλλιέργειας της τομάτας περιλαμβάνουν τη φύτευση ή σπορά σε διπλές σειρές με 45cm απόσταση σειρά από σειρά και 120cm απόσταση διπλή σειρά με διπλή σειρά. Πάνω στη γραμμή μπορεί να φυτευτεί ή να σπαρθεί σε αποστάσεις ανάλογα με το μέγεθος του φυτού από 50cm για πληθυσμό 2.800 περίπου φυτών ανά στρέμμα, μέχρι 35cm, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη πληθυσμού 3.800 φυτών ανά στρέμμα. Το βάθος σποράς πρέπει να είναι από 1,5 - 2cm, σε βάθος που ξεκινάει η υγρασία και όχι αρκετά βαθιά για να μπορεί να ποτιστεί (σε περίπτωση χρήσης [[Τεχνητή βροχή|τεχνητής βροχής]] το βάθος θα πρέπει να είναι το λιγότερο δυνατό). Σε περίπτωση επιλογής εγκαθίδρυσης της καλλιέργειας με σπόρο, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί διπλάσιος αριθμός σπόρων από τον προσδοκώμενο αριθμό φυτών.<ref name="Καλλιέργεια ντομάτας2"/> | ||
| − | + | ==Βιβλιογραφία== | |
| − | + | <references> | |
| − | + | <ref name="Καλλιέργεια ντομάτας2"> Ειδική λαχανοκομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1994.</ref> | |
| + | </references> | ||
| Γραμμή 8: | Γραμμή 10: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια ντομάτας| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια ντομάτας| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 07:43, 7 Ιουλίου 2015
Μετά τη σπορά τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση σε 2 περίπου μήνες και όταν έχουν μέγεθος περίπου 15 - 20cm. Πριν από την εκρίζωση από τα σπορεία γίνεται πότισμα για να διευκολυνθεί η εξαγωγή με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του ριζικού συστήματος. Στη συνέχεια φυτεύονται στο χωράφι με τη χρήση φυτευτηρίου ή σκαλιστηρίου, μερικά εκατοστά βαθύτερα από το επίπεδο που βρίσκονταν στο σπορείο. Αδύνατα και κακοσχηματισμένα φυτά απορρίπτονται. Αμέσως μετά τη φύτευση ακολουθεί πότισμα. Εάν τα φυτάρια έχουν αναπτυχθεί σε ατομικά γλαστράκια ή δίσκους σε ατομικά χωρίσματα, τα φυτάρια μεταφυτεύονται με όλο το ριζικό τους σύστημα σε λάκκους που ανοίγονται πριν από τη φύτευση. Η φύτευση των νεαρών φυταρίων στο χωράφι γίνεται σε διπλές ή μονές γραμμές ανάλογα με την εποχή της καλλιέργειας (θερμοκρασία, σχετική υγρασία ατμόσφαιρας, συνθήκες φωτισμού). Οι τωρινές μέθοδοι υπαίθριας καλλιέργειας της τομάτας περιλαμβάνουν τη φύτευση ή σπορά σε διπλές σειρές με 45cm απόσταση σειρά από σειρά και 120cm απόσταση διπλή σειρά με διπλή σειρά. Πάνω στη γραμμή μπορεί να φυτευτεί ή να σπαρθεί σε αποστάσεις ανάλογα με το μέγεθος του φυτού από 50cm για πληθυσμό 2.800 περίπου φυτών ανά στρέμμα, μέχρι 35cm, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη πληθυσμού 3.800 φυτών ανά στρέμμα. Το βάθος σποράς πρέπει να είναι από 1,5 - 2cm, σε βάθος που ξεκινάει η υγρασία και όχι αρκετά βαθιά για να μπορεί να ποτιστεί (σε περίπτωση χρήσης τεχνητής βροχής το βάθος θα πρέπει να είναι το λιγότερο δυνατό). Σε περίπτωση επιλογής εγκαθίδρυσης της καλλιέργειας με σπόρο, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί διπλάσιος αριθμός σπόρων από τον προσδοκώμενο αριθμό φυτών.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική λαχανοκομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1994.
