Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Το [[Καρότο φυτό|καρότο]] έχει μικρή ανάπτυξη και το φύλλωμα είναι λεπτό και διακλαδισμένο. Τα φύλλα έχουν μακρύ μίσχο και θυμίζουν αρκετά έντονα τα φύλλα του [[Άνηθος φυτό|άνηθου]], μόνο που δεν έχουν το χαρακτηριστικό άρωμα. Το υπέργειο τμήμα μπορεί να φθάσει σε ύψος 3cm. Το σχήμα της γογγυλόριζας ποικίλλει από κυλινδρικό σε κωνικό και από κοντό σε επίμηκες, ενώ το μέγεθος διαφέρει ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες της καλλιέργειας (διάμετρος 2-6cm). To χρώμα της σάρκας ποικίλλει από λευκό, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο και αποτελείται από τον εξωτερικό φλοιό και την κεντρική περιοχή (ξυλώδης ιστός). Καλής ποιότητας θεωρούνται τα καρότα που έχουν μεγαλύτερο φλοιό συγκριτικά με τον ξυλώδη εσωτερικό ιστό. Ο ανθοφόρος βλαστός σχηματίζεται από το κέντρο της γογγυλόριζας το 2ο χρόνο της καλλιέργειας. Φθάνει σε ύψος 1-1,5m και αποτελείται από διακλάδώσεις και πάνω σε αυτές εμφανίζονται οι ταξιανθίες (σκιάδια) με αρκετά άνθη η κάθε μία. Αν και τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα παρατηρείται το φαινόμενο της σταυρογονιμοποίσης. Ο καρπός είναι αχαίνιο με 2 μεριστοκάρπια. Ο σπόρος του καρότου είναι πολύ μικρός. Η βλαστική ικανότητά του είναι σχετικά μικρή. Σπόρος ηλικίας 2 ετών έχει την υψηλότερη φυτρωτική ικανότητα.
+
Το [[Καρότο φυτό|καρότο]] έχει μικρή ανάπτυξη και το φύλλωμα είναι λεπτό και διακλαδισμένο. Τα φύλλα έχουν μακρύ μίσχο και θυμίζουν αρκετά έντονα τα φύλλα του [[Άνηθος φυτό|άνηθου]], μόνο που δεν έχουν το χαρακτηριστικό άρωμα. Το υπέργειο τμήμα μπορεί να φθάσει σε ύψος 3cm. Το σχήμα της γογγυλόριζας ποικίλλει από κυλινδρικό σε κωνικό και από κοντό σε επίμηκες, ενώ το μέγεθος διαφέρει ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες της καλλιέργειας (διάμετρος 2-6cm). To χρώμα της σάρκας ποικίλλει από λευκό, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο και αποτελείται από τον εξωτερικό φλοιό και την κεντρική περιοχή (ξυλώδης ιστός). Καλής ποιότητας θεωρούνται τα καρότα που έχουν μεγαλύτερο φλοιό συγκριτικά με τον ξυλώδη εσωτερικό ιστό. Ο ανθοφόρος βλαστός σχηματίζεται από το κέντρο της γογγυλόριζας το 2ο χρόνο της καλλιέργειας. Φθάνει σε ύψος 1-1,5m και αποτελείται από διακλάδώσεις και πάνω σε αυτές εμφανίζονται οι ταξιανθίες (σκιάδια) με αρκετά άνθη η κάθε μία. Αν και τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα παρατηρείται το φαινόμενο της σταυρογονιμοποίσης. Ο καρπός είναι αχαίνιο με 2 μεριστοκάρπια. Ο σπόρος του καρότου είναι πολύ μικρός. Η βλαστική ικανότητά του είναι σχετικά μικρή. Σπόρος ηλικίας 2 ετών έχει την υψηλότερη φυτρωτική ικανότητα.<ref name="Ειδική λαχανοκομία"/>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
<references>
 +
<ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996. </ref>
 +
</references>
  
 
[[σχετίζεται με::Καρότο φυτό| ]]
 
[[σχετίζεται με::Καρότο φυτό| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]]
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 13:45, 7 Ιουλίου 2015

Το καρότο έχει μικρή ανάπτυξη και το φύλλωμα είναι λεπτό και διακλαδισμένο. Τα φύλλα έχουν μακρύ μίσχο και θυμίζουν αρκετά έντονα τα φύλλα του άνηθου, μόνο που δεν έχουν το χαρακτηριστικό άρωμα. Το υπέργειο τμήμα μπορεί να φθάσει σε ύψος 3cm. Το σχήμα της γογγυλόριζας ποικίλλει από κυλινδρικό σε κωνικό και από κοντό σε επίμηκες, ενώ το μέγεθος διαφέρει ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες της καλλιέργειας (διάμετρος 2-6cm). To χρώμα της σάρκας ποικίλλει από λευκό, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο και αποτελείται από τον εξωτερικό φλοιό και την κεντρική περιοχή (ξυλώδης ιστός). Καλής ποιότητας θεωρούνται τα καρότα που έχουν μεγαλύτερο φλοιό συγκριτικά με τον ξυλώδη εσωτερικό ιστό. Ο ανθοφόρος βλαστός σχηματίζεται από το κέντρο της γογγυλόριζας το 2ο χρόνο της καλλιέργειας. Φθάνει σε ύψος 1-1,5m και αποτελείται από διακλάδώσεις και πάνω σε αυτές εμφανίζονται οι ταξιανθίες (σκιάδια) με αρκετά άνθη η κάθε μία. Αν και τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα παρατηρείται το φαινόμενο της σταυρογονιμοποίσης. Ο καρπός είναι αχαίνιο με 2 μεριστοκάρπια. Ο σπόρος του καρότου είναι πολύ μικρός. Η βλαστική ικανότητά του είναι σχετικά μικρή. Σπόρος ηλικίας 2 ετών έχει την υψηλότερη φυτρωτική ικανότητα.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.