Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χαμομήλι φυτό"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 146: | Γραμμή 146: | ||
[[Category:Φυτό_Μ]] | [[Category:Φυτό_Μ]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Αρωματικό φαρμακευτικό φυτό]] |
[[παράγει::Αιθέριο έλαιο χαμομηλιού| ]] | [[παράγει::Αιθέριο έλαιο χαμομηλιού| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:05, 20 Ιουλίου 2015
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Το χαμομήλι (Matricaria chamomilla) ανήκει στην οικογένεια Asteraceae. Συνώνυμο με το Chamomilla recutita L. (γερμανικό χαμομήλι), είναι ετήσια πόα προερχόμενη από την Ευρώπη, ύψους 20-100cm. Φύλλα πτεροειδή κατ’ εναλλαγή, κεφαλίδες ανθέων 1,5-2,5cm με κίτρινα σωληνόμορφα ανθίδια σε κωνική ανθοδόχη με 12-16 λευκά γλωσσοειδή ανθίδια στην περιφέρεια.[1]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Το χαμομήλι ευδοκιμεί καλύτερα σε πεδινές περιοχές με εύκρατο κλίμα σε σχέση με τις ορεινές. Παρουσιάζει αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Το χαμομήλι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στους ανέμους κυρίως την περίοδο της άνθησής του, γι αυτό θεωρείται απαραίτητη η τοποθέτηση ανεμοφράκτη ώστε να μειωθεί η ένταση του ανέμου.[1] Στα σκιερά μέρη αυξάνει η περιεκτικότητά του σε χαμαζουλένιο, που είναι το βασικότερο συστατικό του αιθέριου ελαίου του.
Τα καλύτερα εδάφη είναι τα αμμοαργιλώδη με αρκετή οργανική ουσία. Στα αμμώδη εδάφη η ανάπτυξή του περιορίζεται και πολλές φορές από την μεγάλη ξηρασία δεν προλαβαίνει να ανθίσει. Ακατάλληλα είναι τα βαριά εδάφη με πολύ υγρασία. Το χαμομήλι μπορεί να καλλιεργηθεί και σε ισχυρά όξινα εδάφη (pH = 4,5) αλλά καλύτερη απόδοση παρουσιάζει σε εδάφη με pH 5,5 - 7,6.[2]
Πολλαπλασιασμός
Το χαμομήλι πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται στο χωράφι στα πεταχτά ή με σπαρτικές μηχανές σιταριού (οι δίσκοι δεν πρέπει να μπαίνουν στο χώμα) ή με άλλο είδος μηχανής με κατάλληλη ρύθμιση ώστε οι γραμμές να απέχουν 40-50cm. Σπορά γίνεται από αρχές Οκτωβρίου έως τέλη Φεβρουαρίου. Για να έχουμε ομοιόμορφη σπορά ο σπόρος (350-500 gr/στρ.) ανακατεύεται με 30Kg στεγνή άμμο.[1]
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
