Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εισαγωγή στην εποχή άνθησης"
| (7 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Για την εποχή [[Άνθη|άνθησης]] των καρποφόρων [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]] υπάρχουν δυο σημαντικές απόψεις. Τα καρποφόρα δένδρα ανθίζουν στις αρχές της άνοιξης, όταν η θερμοκρασία είναι ακόμα σχετικά χαμηλή και τα άνθη ενδέχεται να καταστραφούν από τους [[Παγετοπροστασία|παγετούς]]. | + | Για την εποχή [[Άνθη|άνθησης]] των καρποφόρων [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]] υπάρχουν δυο σημαντικές απόψεις. Τα καρποφόρα δένδρα ανθίζουν στις αρχές της άνοιξης, όταν η θερμοκρασία είναι ακόμα σχετικά χαμηλή και τα άνθη ενδέχεται να καταστραφούν από τους [[Παγετοπροστασία|παγετούς]]. Νέες ποικιλίες ή αναπτυσσόμενες τεχνικές, που καθυστερούν την άνθηση είναι αναγκαίες προκειμένου ν' αποφευχθούν οι ζημιές από παγετούς. Υπό φυσικές συνθήκες η άνθηση μπορεί να παραλλάσει δεδομένο είδος, σε μια συγκεκριμένη περιοχή, πράγμα που αποδεικνύει ότι η καθυστέρηση της άνθησης είναι δυνατή. |
| − | + | Κατά μια άλλη άποψη, σ' ότι αφορά το χρόνο άνθησης, αυτός εξαρτάται κατά πόσο ικανοποιητικά τα καρποφόρα δένδρα συμπλήρωσαν τις ανάγκες τους σε ψύχος για να διακόψουν το λήθαργο τους. Με την επέκταση των οπωρώνων σε περιοχές με πολύ ήπιους χειμώνες, παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην άνθηση των δένδρων, τα άνθη ήταν ατροφικά ή ατελή και η [[Ανθοφορία|ανθοφορία]] μακράς διάρκειας. Οι ανθοφορίες αυτές είναι ανεπιθύμητες, όχι μόνο, γιατί τα ατροφικά άνθη παράγουν λίγους [[Καρποί|καρπούς]], αλλά και γιατί η παρατεταμένη διάρκεια άνθησης έχει ανάλογη επίδραση και στη διάρκεια της συγκομιδής των καρπών, η οποία αυξάνει υπερβολικά το κόστος συλλογής τους. Η επιμήκυνση της διάρκειας της άνθησης οφείλεται κυρίως στην ανεπαρκή ικανοποίηση των αναγκών των δένδρων σε ψύχος κατά το χειμώνα για τη διακοπή του ληθάργου τους. Στις αρχές του 1900 παρατηρήθησαν οι παραπάνω διαταραχές σε οπωρώνες της νότιας Καλιφόρνιας των ΗΠΑ, που συνίσταντο από ποικιλίες με μεγάλες ανάγκες σε ψύχος, όταν οι χειμώνες ήταν ιδιαίτερα θερμοί. Αργότερα ο Chandler, μετά από μια σειρά πειραμάτων υπολόγισε, ότι η [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] χρειαζόταν 3 μήνες χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από 9<sup>0</sup>C)για να ανθίσει. | |
| − | + | ||
| − | Κατά μια άλλη άποψη, σ' ότι αφορά το χρόνο άνθησης, αυτός εξαρτάται κατά πόσο ικανοποιητικά τα καρποφόρα δένδρα συμπλήρωσαν τις ανάγκες τους σε ψύχος για να διακόψουν το λήθαργο τους. | + | |
| − | + | ||
| − | Με την επέκταση των οπωρώνων σε περιοχές με πολύ ήπιους χειμώνες, παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην άνθηση των δένδρων, τα άνθη ήταν ατροφικά ή ατελή και η [[Ανθοφορία|ανθοφορία]] μακράς διάρκειας. | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | Επίσης παρατήρησε, ότι τα δένδρα που δέχθησαν την επίδραση ψύχους άνθισαν κανονικά, συγκριτικά με εκείνα που δε δέχθησαν επίδραση ψύχους και των οποίων η άνθηση διήρκησε 2-4 εβδομάδες. Έτσι προέκυψε η θεωρία, ότι τα καρποφόρα δένδρα χρειάζονται ψύχος, πριν την έναρξη της νέας βλάστησης. Στη δεκαετία του 1930 καθιερώθηκε ότι οι διάφορες [[Ποικιλίες ροδακινιάς|ποικιλίες]] των καρποφόρων δένδρων για ν' ανθίσουν έπρεπε να συμπληρώσουν κάποιες ώρες ψύχους, των οποίων ο αριθμός ποικίλλει από ποικιλία σε ποικιλία. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα ανακαλύφθηκε ότι η άνθηση μπορεί να προαχθεί με ψεκασμούς. Παράλληλα η δημιουργία νέων ποικιλίων με μικρότερες ανάγκες σε ψύχος βοήθησαν στην επέκταση των οπωρώνων σε θερμές κατά το χειμώνα περιοχές, χωρίς τις δυσμενείς επιπτώσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω στην καρποφορία των δένδρων. Το 1974 ο Anderson ανακάλυψε ότι η ψύξη των [[Οφθαλμοί|οφθαλμών]] δια τεχνητής βροχής, νωρίς την άνοιξη, καθυστέρησε την άνθηση αυτών. Έτσι εμφανίστηκε η θεωρία ότι τα καρποφόρα δένδρα έχουν επίσης ανάγκη από θερμότητα, η οποία πρέπει να εκπληρωθεί πριν λάβει χώρα η άνθηση.<ref name="Εισαγωγή στην εποχή άνθησης"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| − | |||
<references> | <references> | ||
<ref name="Εισαγωγή στην εποχή άνθησης"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | <ref name="Εισαγωγή στην εποχή άνθησης"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | ||
</references> | </references> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:14, 2 Σεπτεμβρίου 2016
Για την εποχή άνθησης των καρποφόρων δένδρων υπάρχουν δυο σημαντικές απόψεις. Τα καρποφόρα δένδρα ανθίζουν στις αρχές της άνοιξης, όταν η θερμοκρασία είναι ακόμα σχετικά χαμηλή και τα άνθη ενδέχεται να καταστραφούν από τους παγετούς. Νέες ποικιλίες ή αναπτυσσόμενες τεχνικές, που καθυστερούν την άνθηση είναι αναγκαίες προκειμένου ν' αποφευχθούν οι ζημιές από παγετούς. Υπό φυσικές συνθήκες η άνθηση μπορεί να παραλλάσει δεδομένο είδος, σε μια συγκεκριμένη περιοχή, πράγμα που αποδεικνύει ότι η καθυστέρηση της άνθησης είναι δυνατή.
Κατά μια άλλη άποψη, σ' ότι αφορά το χρόνο άνθησης, αυτός εξαρτάται κατά πόσο ικανοποιητικά τα καρποφόρα δένδρα συμπλήρωσαν τις ανάγκες τους σε ψύχος για να διακόψουν το λήθαργο τους. Με την επέκταση των οπωρώνων σε περιοχές με πολύ ήπιους χειμώνες, παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην άνθηση των δένδρων, τα άνθη ήταν ατροφικά ή ατελή και η ανθοφορία μακράς διάρκειας. Οι ανθοφορίες αυτές είναι ανεπιθύμητες, όχι μόνο, γιατί τα ατροφικά άνθη παράγουν λίγους καρπούς, αλλά και γιατί η παρατεταμένη διάρκεια άνθησης έχει ανάλογη επίδραση και στη διάρκεια της συγκομιδής των καρπών, η οποία αυξάνει υπερβολικά το κόστος συλλογής τους. Η επιμήκυνση της διάρκειας της άνθησης οφείλεται κυρίως στην ανεπαρκή ικανοποίηση των αναγκών των δένδρων σε ψύχος κατά το χειμώνα για τη διακοπή του ληθάργου τους. Στις αρχές του 1900 παρατηρήθησαν οι παραπάνω διαταραχές σε οπωρώνες της νότιας Καλιφόρνιας των ΗΠΑ, που συνίσταντο από ποικιλίες με μεγάλες ανάγκες σε ψύχος, όταν οι χειμώνες ήταν ιδιαίτερα θερμοί. Αργότερα ο Chandler, μετά από μια σειρά πειραμάτων υπολόγισε, ότι η ροδακινιά χρειαζόταν 3 μήνες χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από 90C)για να ανθίσει.
Επίσης παρατήρησε, ότι τα δένδρα που δέχθησαν την επίδραση ψύχους άνθισαν κανονικά, συγκριτικά με εκείνα που δε δέχθησαν επίδραση ψύχους και των οποίων η άνθηση διήρκησε 2-4 εβδομάδες. Έτσι προέκυψε η θεωρία, ότι τα καρποφόρα δένδρα χρειάζονται ψύχος, πριν την έναρξη της νέας βλάστησης. Στη δεκαετία του 1930 καθιερώθηκε ότι οι διάφορες ποικιλίες των καρποφόρων δένδρων για ν' ανθίσουν έπρεπε να συμπληρώσουν κάποιες ώρες ψύχους, των οποίων ο αριθμός ποικίλλει από ποικιλία σε ποικιλία. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα ανακαλύφθηκε ότι η άνθηση μπορεί να προαχθεί με ψεκασμούς. Παράλληλα η δημιουργία νέων ποικιλίων με μικρότερες ανάγκες σε ψύχος βοήθησαν στην επέκταση των οπωρώνων σε θερμές κατά το χειμώνα περιοχές, χωρίς τις δυσμενείς επιπτώσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω στην καρποφορία των δένδρων. Το 1974 ο Anderson ανακάλυψε ότι η ψύξη των οφθαλμών δια τεχνητής βροχής, νωρίς την άνοιξη, καθυστέρησε την άνθηση αυτών. Έτσι εμφανίστηκε η θεωρία ότι τα καρποφόρα δένδρα έχουν επίσης ανάγκη από θερμότητα, η οποία πρέπει να εκπληρωθεί πριν λάβει χώρα η άνθηση.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
