Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μέθοδοι αραιώματος"
| (7 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{{top_heading|==}}}Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα{{{top_heading|==}}} | ||
| − | Η [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. | + | Η [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] και η [[Ποικιλίες νεκταρινιάς|μηλοροδακινιά]] φέρουν την κύρια [[Τρόπος καρποφορίας ροδακινιάς|καρποφορία]] σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση, όπως είναι η [[Μηλιά|μηλιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]] και [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]]. |
| − | + | Το χειμερινό [[Κλάδεμα|κλάδευμα]] απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου το ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: [[Ρίζες|ρίζες]]. Η μικρή σχέση βλαστών:ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα [[Άνθη|άνθη]] των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων. Γι' αυτό τα [[Φύλλα|φύλλα]], τα άνθη και οι [[Καρποί|καρποί]] τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | |
| − | + | ||
| − | Το χειμερινό [[Κλάδεμα|κλάδευμα]] απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου | + | |
| − | + | ||
| − | Η μικρή σχέση βλαστών: ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα [[Άνθη|άνθη]] των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων. | + | |
| − | + | ||
| − | Γι' αυτό τα [[Φύλλα|φύλλα]], τα άνθη και οι [[Καρποί|καρποί]] τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | + | |
{{{top_heading|==}}}Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών{{{top_heading|==}}} | ||
| − | Σκοπός του | + | Σκοπός του αραιώματος, ανεξάρτητα, αν γίνεται χειρονακτικά ή [[Χρησιμοποιούμενες χημικές ουσίες|χημικά]], ή μηχανικά, είναι η μείωση του φορτίου.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> |
{{{top_heading|===}}}Αραίωμα με το χέρι{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Αραίωμα με το χέρι{{{top_heading|===}}} | ||
| − | Το [[Αραίωμα καρπών|αραίωμα]] των [[Καρποί|καρπών]] με το χέρι είναι μια χρονοβόρα και ακριβή [[Κατάλογος καλλιεργειών ανοικτού τύπου|καλλιεργητική]] εργασία, ιδιαίτερα, αν η [[Καρπόδεση|καρπόδεση]] είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε μια σύντομη | + | Το [[Αραίωμα καρπών|αραίωμα]] των [[Καρποί|καρπών]] με το χέρι είναι μια χρονοβόρα και ακριβή [[Κατάλογος καλλιεργειών ανοικτού τύπου|καλλιεργητική]] εργασία, ιδιαίτερα, αν η [[Καρπόδεση|καρπόδεση]] είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε μια σύντομη περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας πρέπει να συγκεντρωθεί και να καθοδηγηθεί ένας μεγάλος αριθμός εργατών. Ένας πεπειραμένος εργάτης χρειάζεται 15 - 20 min για να αραιώσει μια [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] που φέρει 10.000 [[Ροδάκινο|καρπούς]]. Επομένως, τα εναπομείναντα 1200 ροδάκινα, θα αποκτήσουν εμπορεύσιμο μέγεθος. |
| − | + | Όταν οι ροδακινιές είναι μεγάλες και απαιτούν σκάλες, είναι αναγκαία ή ύπαρξη ενός άλλου ατόμου μ' ένα μεγάλο κοντάρι, που ν' ακολουθεί τους εργάτες, για να αραιώνει τους καρπούς, που δεν έφθασαν αυτοί. Συνήθως χρησιμοποιούνται κοντάρια μήκους 1,3 - 2m των οποίων τα άκρα είναι περιτυλιγμένα με καουτσούκ , για το αραίωμα των [[Κονσερβοποιήσιμες ποικιλίες ροδακινιάς|συμπύρηνων ποικιλιών ροδακινιάς]], όταν υπάρχει έλλειψη εργατών. Η τεχνική αυτή δε συνιστάται για είδη που καρποφορούν σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση ή για [[Επιτραπέζιες ποικιλίες ροδακινιάς|επιτραπέζιες ποικιλίες]], των οποίων οι καρποί καταναλίσκονται ως επιτραπέζιοι (νωποί), γιατί ενδέχεται τα λογχοειδή να σπάσουν και οι απομείναντες καρποί να τραυματιστούν.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | |
| − | + | ||
| − | Όταν οι ροδακινιές είναι μεγάλες και απαιτούν σκάλες, είναι αναγκαία ή ύπαρξη ενός άλλου ατόμου μ' ένα μεγάλο κοντάρι, που ν' ακολουθεί τους εργάτες, για να αραιώνει τους καρπούς, που δεν έφθασαν αυτοί. Συνήθως χρησιμοποιούνται κοντάρια μήκους 1 | + | |
| − | + | ||
| − | Η τεχνική αυτή δε συνιστάται για είδη που καρποφορούν σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση ή για [[Επιτραπέζιες ποικιλίες ροδακινιάς|επιτραπέζιες ποικιλίες]], των οποίων οι καρποί καταναλίσκονται ως επιτραπέζιοι (νωποί), γιατί ενδέχεται τα λογχοειδή να σπάσουν και οι απομείναντες καρποί να τραυματιστούν.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | + | |
{{{top_heading|===}}}Μηχανικό αραίωμα{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Μηχανικό αραίωμα{{{top_heading|===}}} | ||
| − | Οι δονητές, που χρησιμοποιούνται για τη [[Συγκομιδή ροδάκινων|συλλογή]] των [[Καρποί|καρπών]], συνήθως, χρησιμοποιούνται και για το [[Αραίωμα καρπών|αραίωμα]] των [[Ροδάκινο| | + | Οι δονητές, που χρησιμοποιούνται για τη [[Συγκομιδή ροδάκινων|συλλογή]] των [[Καρποί|καρπών]], συνήθως, χρησιμοποιούνται και για το [[Αραίωμα καρπών|αραίωμα]] των [[Ροδάκινο|ροδακίνων]] και των [[Δαμάσκηνο|δαμάσκηνων]]. Η δόνηση του δονητή μεταδίδεται στο βραχίονα στο σημείο επαφής. Αυτή θέτει τον κλάδο σε κίνηση (ταλάντευση), ενώ οι καρποί παραμένουν ακίνητοι, λόγω της αδράνειάς τους. Η δόνηση εξαναγκάζει τους βαρείς καρπούς και εκείνους που βρίσκονται πλησίον του σημείου της δόνησης να αποχωρίζονται από το [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδές]]. Η υπερβολική δόνηση μπορεί να προκαλέσει αποκόλληση φλοιού από το ξύλο και να δημιουργήσει μεγάλους τραυματισμούς, που αποτελούν εισόδους προσβολών από διάφορους μικροοργανισμούς.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> |
| − | + | ||
| − | Η δόνηση του δονητή μεταδίδεται στο βραχίονα στο σημείο επαφής. Αυτή θέτει τον κλάδο σε κίνηση (ταλάντευση), ενώ οι καρποί παραμένουν ακίνητοι, λόγω της αδράνειάς τους. Η δόνηση εξαναγκάζει τους βαρείς καρπούς και εκείνους που βρίσκονται πλησίον του σημείου της δόνησης να αποχωρίζονται από το [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδές]]. | + | |
| − | + | ||
| − | Η υπερβολική δόνηση μπορεί να προκαλέσει αποκόλληση φλοιού από το ξύλο και να δημιουργήσει μεγάλους τραυματισμούς, που αποτελούν εισόδους προσβολών από διάφορους μικροοργανισμούς.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | + | |
{{{top_heading|==}}}Περίοδος αραιώματος{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Περίοδος αραιώματος{{{top_heading|==}}} | ||
| − | Όσο πιο γρήγορα [[Αραίωμα καρπών|αραιώνονται]] οι [[Καρποί|καρποί]] και μεταβάλλεται η σχέση [[Φύλλα|φύλλων]]: καρπού, τόσο μεγαλύτεροι θα είναι οι καρποί κατά τη συγκομιδή. | + | Όσο πιο γρήγορα [[Αραίωμα καρπών|αραιώνονται]] οι [[Καρποί|καρποί]] και μεταβάλλεται η σχέση [[Φύλλα|φύλλων]]: καρπού, τόσο μεγαλύτεροι θα είναι οι καρποί κατά τη συγκομιδή. Στο αραίωμα των [[Άνθη|ανθέων]], ένα μέρος αυτών απομακρύνεται πριν ή κατά την πλήρη [[Ανθοφορία|ανθοφορία]], ενώ κατά το αραίωμα των καρπών, οι νεαροί, σε ηλικία, καρποί κατανέμονται ομοιόμορφα κατά μήκος των βραχιόνων-κλάδων. Και οι δυο τεχνικές αυξάνουν τη σχέση φύλλων:καρπού, κι έτσι αυξάνουν τη δυναμικότητα των παραμενόντων καρπών να αυξηθούν. |
| − | + | Καλύτερο μέγεθος καρπών λαμβάνεται με το [[Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών|αραίωμα των ανθέων]], γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναπτυσσόμενων καρπών και των επιμηκυνόμενων βλαστών και [[Ρίζες|ριζών]] εξαλείφεται ή περιορίζεται νωρίτερα. Μολαταύτα, η πρακτική αυτή εγκυμονεί κινδύνους, γιατί οι δριμείς καιρικές συνθήκες μπορεί κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και μετά απ' αυτή να επιφέρουν επιπρόσθετη μείωση στην [[Καρπόδεση|καρπόδεση]].<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | Καλύτερο μέγεθος καρπών λαμβάνεται με το αραίωμα των ανθέων, γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναπτυσσόμενων καρπών και των επιμηκυνόμενων βλαστών και [[Ρίζες|ριζών]] εξαλείφεται ή περιορίζεται νωρίτερα. | + | |
| − | + | ||
| − | Μολαταύτα, η πρακτική αυτή εγκυμονεί κινδύνους, γιατί οι δριμείς καιρικές συνθήκες μπορεί κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και μετά απ' αυτή να επιφέρουν επιπρόσθετη μείωση στην [[Καρπόδεση|καρπόδεση]].<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | + | |
{{{top_heading|==}}}Βαθμός αραιώματος{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Βαθμός αραιώματος{{{top_heading|==}}} | ||
| − | Στις ζωηρές [[Ποικιλίες μηλιάς|ποικιλίες μηλιάς]] και [[ | + | Στις ζωηρές [[Ποικιλίες μηλιάς|ποικιλίες μηλιάς]] και [[Ποικιλίες ροδακινιάς|ροδακινιάς]] απαιτείται η σχέση [[Φύλλα|φύλλων]]: [[Καρποί|καρπού]] να κυμαίνεται μεταξύ 40:1 και 75:1, για να επιτευχθεί εμπορεύσιμο μέγεθος καρπών. Οι καρποί των ποικιλιών των [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπων]] που ωριμάζουν 75 - 90 ημέρες μετά την πλήρη [[Ανθοφορία|ανθοφορία]], πρέπει να έχουν την κατάλληλη σχέση φύλλων:καρπού 7 εβδομάδες μετά την πλήρη ανθοφορία για την επίτευξη καρπών εμπορεύσιμου μεγέθους. |
| − | + | Στις νέες [[Ποικιλίες τύπου spur της Red Delicious|ποικιλίες μηλιάς τύπου spur]] (με λογχοειδή βλάστηση), όταν εμβολιαστούν σε [[Νάνα υποκείμενα μηλιάς|νάνα υποκείμενα]] μπορεί να ρυθμιστεί το φορτίο τους στη σχέση φύλλων:καρπού 25:1, διότι: | |
| − | + | * Τα φύλλα έχουν μεγαλύτερη [[Φωτοσυνθετική ικανότητα|φωτοσυνθετική ικανότητα]]. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | * Λιγότερα φωτοσυνθετικά υλικά κατανέμονται για την αύξηση της βλάστησης και περισσότερα για την [[Αύξηση καρπών|αύξηση των καρπών]]. | ||
| + | Η επίτευξη υπερβολικά μεγάλων καρπών με το [[Αραίωμα καρπών|αραίωμα]] δεν είναι πάντοτε επιθυμητό, γιατί με την αύξηση του μέσου μεγέθους αυτών μειώνεται ο αριθμός κατά [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρο]]. Έτσι δεν μειώνεται μόνον η παραγωγή, αλλά μειώνεται συνήθως και το εισόδημα των παραγωγών.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/> | ||
==Σχετικές σελίδες== | ==Σχετικές σελίδες== | ||
| Γραμμή 67: | Γραμμή 44: | ||
*[[Βαθμός αραιώματος]] | *[[Βαθμός αραιώματος]] | ||
| − | |||
| − | |||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| − | |||
<references> | <references> | ||
| − | |||
<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | <ref name="Μέθοδοι αραιώματος"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | ||
| + | </references> | ||
| − | + | [[Category:Κατάλογος]] | |
Τελευταία αναθεώρηση της 13:27, 1 Δεκεμβρίου 2020
Περιεχόμενα
Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα
Η ροδακινιά και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε λογχοειδή βλάστηση, όπως είναι η μηλιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και βερικοκκιά, ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των δένδρων.
Το χειμερινό κλάδευμα απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου το ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: ρίζες. Η μικρή σχέση βλαστών:ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα άνθη των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων. Γι' αυτό τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.[1]
Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών
Σκοπός του αραιώματος, ανεξάρτητα, αν γίνεται χειρονακτικά ή χημικά, ή μηχανικά, είναι η μείωση του φορτίου.[1]
Αραίωμα με το χέρι
Το αραίωμα των καρπών με το χέρι είναι μια χρονοβόρα και ακριβή καλλιεργητική εργασία, ιδιαίτερα, αν η καρπόδεση είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε μια σύντομη περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας πρέπει να συγκεντρωθεί και να καθοδηγηθεί ένας μεγάλος αριθμός εργατών. Ένας πεπειραμένος εργάτης χρειάζεται 15 - 20 min για να αραιώσει μια ροδακινιά που φέρει 10.000 καρπούς. Επομένως, τα εναπομείναντα 1200 ροδάκινα, θα αποκτήσουν εμπορεύσιμο μέγεθος.
Όταν οι ροδακινιές είναι μεγάλες και απαιτούν σκάλες, είναι αναγκαία ή ύπαρξη ενός άλλου ατόμου μ' ένα μεγάλο κοντάρι, που ν' ακολουθεί τους εργάτες, για να αραιώνει τους καρπούς, που δεν έφθασαν αυτοί. Συνήθως χρησιμοποιούνται κοντάρια μήκους 1,3 - 2m των οποίων τα άκρα είναι περιτυλιγμένα με καουτσούκ , για το αραίωμα των συμπύρηνων ποικιλιών ροδακινιάς, όταν υπάρχει έλλειψη εργατών. Η τεχνική αυτή δε συνιστάται για είδη που καρποφορούν σε λογχοειδή βλάστηση ή για επιτραπέζιες ποικιλίες, των οποίων οι καρποί καταναλίσκονται ως επιτραπέζιοι (νωποί), γιατί ενδέχεται τα λογχοειδή να σπάσουν και οι απομείναντες καρποί να τραυματιστούν.[1]
Μηχανικό αραίωμα
Οι δονητές, που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή των καρπών, συνήθως, χρησιμοποιούνται και για το αραίωμα των ροδακίνων και των δαμάσκηνων. Η δόνηση του δονητή μεταδίδεται στο βραχίονα στο σημείο επαφής. Αυτή θέτει τον κλάδο σε κίνηση (ταλάντευση), ενώ οι καρποί παραμένουν ακίνητοι, λόγω της αδράνειάς τους. Η δόνηση εξαναγκάζει τους βαρείς καρπούς και εκείνους που βρίσκονται πλησίον του σημείου της δόνησης να αποχωρίζονται από το λογχοειδές. Η υπερβολική δόνηση μπορεί να προκαλέσει αποκόλληση φλοιού από το ξύλο και να δημιουργήσει μεγάλους τραυματισμούς, που αποτελούν εισόδους προσβολών από διάφορους μικροοργανισμούς.[1]
Περίοδος αραιώματος
Όσο πιο γρήγορα αραιώνονται οι καρποί και μεταβάλλεται η σχέση φύλλων: καρπού, τόσο μεγαλύτεροι θα είναι οι καρποί κατά τη συγκομιδή. Στο αραίωμα των ανθέων, ένα μέρος αυτών απομακρύνεται πριν ή κατά την πλήρη ανθοφορία, ενώ κατά το αραίωμα των καρπών, οι νεαροί, σε ηλικία, καρποί κατανέμονται ομοιόμορφα κατά μήκος των βραχιόνων-κλάδων. Και οι δυο τεχνικές αυξάνουν τη σχέση φύλλων:καρπού, κι έτσι αυξάνουν τη δυναμικότητα των παραμενόντων καρπών να αυξηθούν.
Καλύτερο μέγεθος καρπών λαμβάνεται με το αραίωμα των ανθέων, γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναπτυσσόμενων καρπών και των επιμηκυνόμενων βλαστών και ριζών εξαλείφεται ή περιορίζεται νωρίτερα. Μολαταύτα, η πρακτική αυτή εγκυμονεί κινδύνους, γιατί οι δριμείς καιρικές συνθήκες μπορεί κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και μετά απ' αυτή να επιφέρουν επιπρόσθετη μείωση στην καρπόδεση.[1]
Βαθμός αραιώματος
Στις ζωηρές ποικιλίες μηλιάς και ροδακινιάς απαιτείται η σχέση φύλλων: καρπού να κυμαίνεται μεταξύ 40:1 και 75:1, για να επιτευχθεί εμπορεύσιμο μέγεθος καρπών. Οι καρποί των ποικιλιών των πυρηνόκαρπων που ωριμάζουν 75 - 90 ημέρες μετά την πλήρη ανθοφορία, πρέπει να έχουν την κατάλληλη σχέση φύλλων:καρπού 7 εβδομάδες μετά την πλήρη ανθοφορία για την επίτευξη καρπών εμπορεύσιμου μεγέθους.
Στις νέες ποικιλίες μηλιάς τύπου spur (με λογχοειδή βλάστηση), όταν εμβολιαστούν σε νάνα υποκείμενα μπορεί να ρυθμιστεί το φορτίο τους στη σχέση φύλλων:καρπού 25:1, διότι:
- Τα φύλλα έχουν μεγαλύτερη φωτοσυνθετική ικανότητα.
- Λιγότερα φωτοσυνθετικά υλικά κατανέμονται για την αύξηση της βλάστησης και περισσότερα για την αύξηση των καρπών.
Η επίτευξη υπερβολικά μεγάλων καρπών με το αραίωμα δεν είναι πάντοτε επιθυμητό, γιατί με την αύξηση του μέσου μεγέθους αυτών μειώνεται ο αριθμός κατά δένδρο. Έτσι δεν μειώνεται μόνον η παραγωγή, αλλά μειώνεται συνήθως και το εισόδημα των παραγωγών.[1]
