Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φουζαρίωση"
(Νέα σελίδα με 'Το γένος Fusarium προκαλεί αδρομυκώσεις σε λαχανικά και ανθοκομικά φυτά, σε πολυετή και ποώδη...') |
|||
| (5 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Το γένος Fusarium προκαλεί [[αδρομυκώσεις]] σε λαχανικά και ανθοκομικά φυτά, σε πολυετή και ποώδη, σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας και στο βαμβάκι. Οι περισσότεροι από τους μύκητες του γένους Fusarium που προκαλούν αδρομυκώσεις ανήκουν στο είδος Fusarium oxysporum. Οι αδρομυκώσεις που προκαλούν οι μύκητες του γένους Fusarium είναι πιο σοβαρές σε περιοχές με θερμά κλίματα και σε θερμοκήπια. | + | Το γένος Fusarium προκαλεί [[αδρομυκώσεις]] σε λαχανικά και ανθοκομικά φυτά, σε πολυετή και ποώδη, σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας και στο [[βαμβάκι]]. Οι περισσότεροι από τους [[μύκητες]] του γένους Fusarium που προκαλούν αδρομυκώσεις ανήκουν στο είδος Fusarium oxysporum. Οι αδρομυκώσεις που προκαλούν οι μύκητες του γένους Fusarium είναι πιο σοβαρές σε περιοχές με θερμά κλίματα και σε [[θερμοκήπια]]. |
| − | Η αντιμετώπιση της ασθένειας που προκαλεί ο F. Oxysporum στηρίζεται κυρίως σε ανθεκτικές ποικιλίες και σε εμβολιασμό σε ανθεκτικά υποκείμενα. Ο μύκητας είναι πολύ διαδεδομένος και πολύ επίμονος και η εναλλαγή καλλιεργειών και η απολύμανση των εδαφών έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Η χρήση υγιούς σπόρου και φυτικού υλικού είναι απαραίτητη και η θερμική επεξεργασία ύποπτων σπόρων πρέπει να προηγείται της σποράς. Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως, η [[ηλιοαπολύμανση]] μείωσε σημαντικά την εμφάνιση της ασθένειας. | + | Ως εδαφογενές παθογόνο ο μύκητας F. oxysporum μπορεί να επιβιώσει για μεγάλες περιόδους απουσία ξενιστή, κυρίως με τη μορφή χλαμυδοσπορίων. Όταν οι ρίζες προσεγγίζουν τα χλαμυδοσπόρια, αυτά βλαστάνουν και οι αναπτυσσόμενες υφές προσκολούνται στις ρίζες των φυτών. Το μυκήλιο προχωρά από τους μεσοκυττάριους χώρους μέχρι να φτάσει στα αγγεία του ξυλού μέσω των οποίων αποικίζει τον ξενιστή. |
| + | |||
| + | Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα μάρανσης εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της σημαντικής υδατικής καταπόνησης, κυρίως λόγω της απόφραξης των αγγείων. Η μάρανση προκαλείται από ένα συνδυασμό δραστηριοτήτων του μύκητα, όπως η συσσώρευση μυκηλίου ή / και παραγωγή τοξινών καθώς και από τις αντιδράσεις άμυνας του ξενιστή, όπως είναι ο σχηματισμός πηγμάτων, τυλώσεων και η κατάρρευση των αγγείων από τον πολλαπλασιασμό των γειτονικών παρεγχυματικών κυττάρων. Όσο το φυτό είναι ζωντανό ο μύκητας παραμένει αυστηρά μέσα στα αγγεία του ξύλου και μόνο μετά τη νέκρωση του ξενιστή πολλαπλασιάζεται στην επιφάνεια των φυτών. | ||
| + | |||
| + | Η αντιμετώπιση της ασθένειας που προκαλεί ο F. Oxysporum στηρίζεται κυρίως σε ανθεκτικές ποικιλίες και σε εμβολιασμό σε ανθεκτικά υποκείμενα. Ο μύκητας είναι πολύ διαδεδομένος και πολύ επίμονος και η εναλλαγή καλλιεργειών και η [[Απολύμανση εδάφους|απολύμανση των εδαφών]] έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Η χρήση υγιούς σπόρου και φυτικού υλικού είναι απαραίτητη και η θερμική επεξεργασία ύποπτων σπόρων πρέπει να προηγείται της σποράς. Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως, η [[ηλιοαπολύμανση]] μείωσε σημαντικά την εμφάνιση της ασθένειας. | ||
| + | __NOTOC__ | ||
| + | ==Σχετικές σελίδες== | ||
| + | |||
| + | *[[Αδρομυκώσεις]] | ||
| + | *[[Βαμβάκι]] | ||
| + | *[[Θερμοκήπια]] | ||
| + | *[[Απολύμανση εδάφους]] | ||
| + | *[[Ηλιοαπολύμανση]] | ||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | *"Φυτοπαθολογική και μοριακή διερεύνηση των μηχανισμών που εμπλέκονται στην άμυνα των φυτών κατά των παθογόνων των αδρομυκώσεων", διδακτορική διατριβή του Ιάκωβου Παντελίδη, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2009 | ||
| + | [[Category:Αδρομυκώσεις]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:05, 5 Αυγούστου 2013
Το γένος Fusarium προκαλεί αδρομυκώσεις σε λαχανικά και ανθοκομικά φυτά, σε πολυετή και ποώδη, σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας και στο βαμβάκι. Οι περισσότεροι από τους μύκητες του γένους Fusarium που προκαλούν αδρομυκώσεις ανήκουν στο είδος Fusarium oxysporum. Οι αδρομυκώσεις που προκαλούν οι μύκητες του γένους Fusarium είναι πιο σοβαρές σε περιοχές με θερμά κλίματα και σε θερμοκήπια.
Ως εδαφογενές παθογόνο ο μύκητας F. oxysporum μπορεί να επιβιώσει για μεγάλες περιόδους απουσία ξενιστή, κυρίως με τη μορφή χλαμυδοσπορίων. Όταν οι ρίζες προσεγγίζουν τα χλαμυδοσπόρια, αυτά βλαστάνουν και οι αναπτυσσόμενες υφές προσκολούνται στις ρίζες των φυτών. Το μυκήλιο προχωρά από τους μεσοκυττάριους χώρους μέχρι να φτάσει στα αγγεία του ξυλού μέσω των οποίων αποικίζει τον ξενιστή.
Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα μάρανσης εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της σημαντικής υδατικής καταπόνησης, κυρίως λόγω της απόφραξης των αγγείων. Η μάρανση προκαλείται από ένα συνδυασμό δραστηριοτήτων του μύκητα, όπως η συσσώρευση μυκηλίου ή / και παραγωγή τοξινών καθώς και από τις αντιδράσεις άμυνας του ξενιστή, όπως είναι ο σχηματισμός πηγμάτων, τυλώσεων και η κατάρρευση των αγγείων από τον πολλαπλασιασμό των γειτονικών παρεγχυματικών κυττάρων. Όσο το φυτό είναι ζωντανό ο μύκητας παραμένει αυστηρά μέσα στα αγγεία του ξύλου και μόνο μετά τη νέκρωση του ξενιστή πολλαπλασιάζεται στην επιφάνεια των φυτών.
Η αντιμετώπιση της ασθένειας που προκαλεί ο F. Oxysporum στηρίζεται κυρίως σε ανθεκτικές ποικιλίες και σε εμβολιασμό σε ανθεκτικά υποκείμενα. Ο μύκητας είναι πολύ διαδεδομένος και πολύ επίμονος και η εναλλαγή καλλιεργειών και η απολύμανση των εδαφών έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Η χρήση υγιούς σπόρου και φυτικού υλικού είναι απαραίτητη και η θερμική επεξεργασία ύποπτων σπόρων πρέπει να προηγείται της σποράς. Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως, η ηλιοαπολύμανση μείωσε σημαντικά την εμφάνιση της ασθένειας.
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- "Φυτοπαθολογική και μοριακή διερεύνηση των μηχανισμών που εμπλέκονται στην άμυνα των φυτών κατά των παθογόνων των αδρομυκώσεων", διδακτορική διατριβή του Ιάκωβου Παντελίδη, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2009
