Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "T. durum Desf. (Σκληρό σιτάρι)"
(Νέα σελίδα με 'Η ποικιλία αυτή έχει μεγάλο στάχυ, συμπιεσμένο πλευρικά, με ράχη ανθε...') |
|||
| (5 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η [[Ποικιλίες σιταριού |ποικιλία]] αυτή έχει μεγάλο στάχυ, συμπιεσμένο πλευρικά, με ράχη ανθεκτική. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν άγανα μακρυά, τραχιά στην υφή, με ποικίλο χρωματισμό. Τα λέπυρα και λεπυρίδια δεν είναι στενά συνδεδεμένα και ο καρπός αποχωρίζεται εύκολα. Το στέλεχος έιναι συνήθως υψηλό, με εντεριώνη στο ανώτερο τμήμα του. Ο [[Μορφολογικά χαρακτηριστικά σιταριού |καρπός]] έχει διάφορους χρωματισμούς, τριγωνική διατομή με πολύ σκληρό και υαλώδες ενδοσπέρμιο. Οι συνηθισμένες ποικιλίες είναι ανοιξιάτικες ή ενδιάμεσες και όχι χειμωνιάτικες. Είναι ιθαγενές της Μεσογείου και καλλιεργείται στις χώρες της Μεσογείου, την Ε.Σ.Σ.Δ., τη Μέση και Εγγύς Ανατολή, Η.Π.Α., Καναδά κ.λπ. για την παραγωγή σιμιγδαλιού που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία ζυμαρικών, Οι αποδόσεις του είναι λίγο χαμηλότερες από του μαλακού σιταριού. Όπως στο μαλακό, έτσι και στο σκληρό σιτάρι έχει γίνει κατάταξη των διαφόρων τύπων σε βοτανικές ποικιλίες. Πολλοί από τους τύπους αυτούς καλλιεργήθηκαν ή καλλιεργούνται ακόμη σποραδικά στη χώρα μας, ενώ άλλοι έχουν χρησιμοποιηθεί ως γενετικό υλικό στα κατά καιρούς προγράμματα του Ινστιτούτου Σιτηρών για τη δημιουργία βελτιωμένων ποικιλιών. | + | Η [[Ποικιλίες σιταριού |ποικιλία]] <ref name="Σιτηρά εύκρατων κλιμάτων"/> αυτή έχει μεγάλο στάχυ, συμπιεσμένο πλευρικά, με ράχη ανθεκτική. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν άγανα μακρυά, τραχιά στην υφή, με ποικίλο χρωματισμό. Τα λέπυρα και λεπυρίδια δεν είναι στενά συνδεδεμένα και ο καρπός αποχωρίζεται εύκολα. Το στέλεχος έιναι συνήθως υψηλό, με εντεριώνη στο ανώτερο τμήμα του. Ο [[Μορφολογικά χαρακτηριστικά σιταριού |καρπός]] έχει διάφορους χρωματισμούς, τριγωνική διατομή με πολύ σκληρό και υαλώδες ενδοσπέρμιο. Οι συνηθισμένες ποικιλίες είναι ανοιξιάτικες ή ενδιάμεσες και όχι χειμωνιάτικες. Είναι ιθαγενές της Μεσογείου και [[Καλλιέργεια σιταριού |καλλιεργείται]] στις χώρες της Μεσογείου, την Ε.Σ.Σ.Δ., τη Μέση και Εγγύς Ανατολή, Η.Π.Α., Καναδά κ.λπ. για την παραγωγή σιμιγδαλιού που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία ζυμαρικών, Οι αποδόσεις του είναι λίγο χαμηλότερες από του μαλακού σιταριού. Όπως στο μαλακό, έτσι και στο σκληρό [[Σιτάρι φυτό |σιτάρι]] έχει γίνει κατάταξη των διαφόρων τύπων σε βοτανικές ποικιλίες. Πολλοί από τους τύπους αυτούς καλλιεργήθηκαν ή καλλιεργούνται ακόμη σποραδικά στη χώρα μας, ενώ άλλοι έχουν χρησιμοποιηθεί ως γενετικό υλικό στα κατά καιρούς προγράμματα του Ινστιτούτου Σιτηρών για τη δημιουργία βελτιωμένων ποικιλιών. |
| − | [[Category: | + | [[Category:Σιτάρι]] |
| − | + | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
[[είναι ποικιλία της::Σιτάρι φυτό| ]] | [[είναι ποικιλία της::Σιτάρι φυτό| ]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Σιτηρά εύκρατων κλιμάτων"> "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.</ref> | ||
| + | |||
| + | </references> | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:50, 21 Ιουλίου 2015
Η ποικιλία [1] αυτή έχει μεγάλο στάχυ, συμπιεσμένο πλευρικά, με ράχη ανθεκτική. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν άγανα μακρυά, τραχιά στην υφή, με ποικίλο χρωματισμό. Τα λέπυρα και λεπυρίδια δεν είναι στενά συνδεδεμένα και ο καρπός αποχωρίζεται εύκολα. Το στέλεχος έιναι συνήθως υψηλό, με εντεριώνη στο ανώτερο τμήμα του. Ο καρπός έχει διάφορους χρωματισμούς, τριγωνική διατομή με πολύ σκληρό και υαλώδες ενδοσπέρμιο. Οι συνηθισμένες ποικιλίες είναι ανοιξιάτικες ή ενδιάμεσες και όχι χειμωνιάτικες. Είναι ιθαγενές της Μεσογείου και καλλιεργείται στις χώρες της Μεσογείου, την Ε.Σ.Σ.Δ., τη Μέση και Εγγύς Ανατολή, Η.Π.Α., Καναδά κ.λπ. για την παραγωγή σιμιγδαλιού που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία ζυμαρικών, Οι αποδόσεις του είναι λίγο χαμηλότερες από του μαλακού σιταριού. Όπως στο μαλακό, έτσι και στο σκληρό σιτάρι έχει γίνει κατάταξη των διαφόρων τύπων σε βοτανικές ποικιλίες. Πολλοί από τους τύπους αυτούς καλλιεργήθηκαν ή καλλιεργούνται ακόμη σποραδικά στη χώρα μας, ενώ άλλοι έχουν χρησιμοποιηθεί ως γενετικό υλικό στα κατά καιρούς προγράμματα του Ινστιτούτου Σιτηρών για τη δημιουργία βελτιωμένων ποικιλιών.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
