Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γενικά στοιχεία λάχανου Βρυξελλών"
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Το [[Λάχανο Βρυξελλών|λαχανάκι Βρυξελλών]] όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι ένα λαχανικό που η [[Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών|καλλιέργεια]] του γινόταν για αιώνες στο Βέλγιο (δεν είναι σίγουρο ότι και η προέλευση του είναι αυτή) και από εκεί εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα φυτό που να το επιλέξουμε θα δεσμεύσει για αρκετό χρόνο το σημείο του λαχανόκηπου που θα το βάλουμε (αρκετά περισσότερο από το κοινό λάχανο) και θα μας αποδώσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιποιήσεις 1-2 τόνους «λαχανάκια» ανά στρέμμα. Το λάχανο Βρυξελλών (Brassica oleracea L var. gemmifera) είναι ένα φυτό που όπως το [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδι]], το [[Μπρόκολο φυτό|μπρόκολο]], το [[Λάχανο φυτό|κοινό λάχανο]] κ.λ.π. ανήκει στα σταυρανθή λαχανικά. Στοιχεία για το συγκεκριμένο λαχανικό φυτό όπως είναι στην τωρινή του μορφή, αναφέρονται για πρώτη φορά από τα μέσα του 18<sup>ου</sup> αιώνα στο Βέλγιο. Σημειώνεται επίσης ότι παρόμοιοι τύποι αυτού του λαχανικού είχαν χρησιμοποιηθεί ήδη για καλλιεργητικούς σκοπούς από το Μεσαίωνα. Το λάχανο Βρυξελλών σε αντίθεση με το κοινό λάχανο, αντί να σχηματίζει μια μεγάλη [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου Βρυξελλών|κεφαλή]], παράγει μεγάλο αριθμό μικρών κεφαλών στις μασχάλες των φύλλων, κατά μήκος ενός βλαστού που φτάνει σε ύψος 0,60-1,00 μ. και που δεν διακλαδίζεται. Τα κεφαλάκια σχηματίζονται σταδιακά από τα κατώτερα φύλλα και προοδευτικά με την ανάπτυξη του φυτού και την παραγωγή νέων φύλλων στα νεότερα φύλλα. Στο εμπόριο υπάρχουν [[Ποικιλίες λάχανου Βρυξελλών|ποικιλίες]] αλλά και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών που διαφέρουν στο ύψος του στελέχους, την συνεκτικότητα των κεφαλιών, το μέγεθος, το σχήμα, την ένταση του χρώματος την περίοδο [Συγκομιδή λάχανου Βρυξελλών|συγκομιδής]] αλλά κα και το ύψος της παραγωγής. H κεφαλή καταναλώνεται νωπή (μορφή σαλάτας) ή μαγειρεμένη (βραστή). | + | Το [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|λαχανάκι Βρυξελλών]] όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι ένα λαχανικό που η [[Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών|καλλιέργεια]] του γινόταν για αιώνες στο Βέλγιο (δεν είναι σίγουρο ότι και η προέλευση του είναι αυτή) και από εκεί εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα φυτό που να το επιλέξουμε θα δεσμεύσει για αρκετό χρόνο το σημείο του λαχανόκηπου που θα το βάλουμε (αρκετά περισσότερο από το κοινό λάχανο) και θα μας αποδώσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιποιήσεις 1-2 τόνους «λαχανάκια» ανά στρέμμα. Το λάχανο Βρυξελλών (Brassica oleracea L var. gemmifera) είναι ένα φυτό που όπως το [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδι]], το [[Μπρόκολο φυτό|μπρόκολο]], το [[Λάχανο φυτό|κοινό λάχανο]] κ.λ.π. ανήκει στα σταυρανθή λαχανικά. Στοιχεία για το συγκεκριμένο λαχανικό φυτό όπως είναι στην τωρινή του μορφή, αναφέρονται για πρώτη φορά από τα μέσα του 18<sup>ου</sup> αιώνα στο Βέλγιο. Σημειώνεται επίσης ότι παρόμοιοι τύποι αυτού του λαχανικού είχαν χρησιμοποιηθεί ήδη για καλλιεργητικούς σκοπούς από το Μεσαίωνα. Το λάχανο Βρυξελλών σε αντίθεση με το κοινό λάχανο, αντί να σχηματίζει μια μεγάλη [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου Βρυξελλών|κεφαλή]], παράγει μεγάλο αριθμό μικρών κεφαλών στις μασχάλες των φύλλων, κατά μήκος ενός βλαστού που φτάνει σε ύψος 0,60-1,00 μ. και που δεν διακλαδίζεται. Τα κεφαλάκια σχηματίζονται σταδιακά από τα κατώτερα φύλλα και προοδευτικά με την ανάπτυξη του φυτού και την παραγωγή νέων φύλλων στα νεότερα φύλλα. Στο εμπόριο υπάρχουν [[Ποικιλίες λάχανου Βρυξελλών|ποικιλίες]] αλλά και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών που διαφέρουν στο ύψος του στελέχους, την συνεκτικότητα των κεφαλιών, το μέγεθος, το σχήμα, την ένταση του χρώματος την περίοδο [Συγκομιδή λάχανου Βρυξελλών|συγκομιδής]] αλλά κα και το ύψος της παραγωγής. H κεφαλή καταναλώνεται νωπή (μορφή σαλάτας) ή μαγειρεμένη (βραστή).<ref name="Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών2"/> |
+ | |||
+ | ==Βιβλιογραφία== | ||
+ | <references> | ||
+ | <ref name="Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών2"> [{{#show:Ιστοσελίδα Πράσινο Δημιουργείν/Λαχανάκι Βρυξελλών-Χρήσιμες συμβουλές για την καλλιέργεια του| ?has link}} Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών].</ref> | ||
+ | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]] | ||
− | [[σχετίζεται με::Λάχανο Βρυξελλών| ]] | + | [[σχετίζεται με::Λάχανο Βρυξελλών φυτό| ]] |
+ | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 13:17, 10 Ιουλίου 2015
Το λαχανάκι Βρυξελλών όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι ένα λαχανικό που η καλλιέργεια του γινόταν για αιώνες στο Βέλγιο (δεν είναι σίγουρο ότι και η προέλευση του είναι αυτή) και από εκεί εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα φυτό που να το επιλέξουμε θα δεσμεύσει για αρκετό χρόνο το σημείο του λαχανόκηπου που θα το βάλουμε (αρκετά περισσότερο από το κοινό λάχανο) και θα μας αποδώσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιποιήσεις 1-2 τόνους «λαχανάκια» ανά στρέμμα. Το λάχανο Βρυξελλών (Brassica oleracea L var. gemmifera) είναι ένα φυτό που όπως το κουνουπίδι, το μπρόκολο, το κοινό λάχανο κ.λ.π. ανήκει στα σταυρανθή λαχανικά. Στοιχεία για το συγκεκριμένο λαχανικό φυτό όπως είναι στην τωρινή του μορφή, αναφέρονται για πρώτη φορά από τα μέσα του 18ου αιώνα στο Βέλγιο. Σημειώνεται επίσης ότι παρόμοιοι τύποι αυτού του λαχανικού είχαν χρησιμοποιηθεί ήδη για καλλιεργητικούς σκοπούς από το Μεσαίωνα. Το λάχανο Βρυξελλών σε αντίθεση με το κοινό λάχανο, αντί να σχηματίζει μια μεγάλη κεφαλή, παράγει μεγάλο αριθμό μικρών κεφαλών στις μασχάλες των φύλλων, κατά μήκος ενός βλαστού που φτάνει σε ύψος 0,60-1,00 μ. και που δεν διακλαδίζεται. Τα κεφαλάκια σχηματίζονται σταδιακά από τα κατώτερα φύλλα και προοδευτικά με την ανάπτυξη του φυτού και την παραγωγή νέων φύλλων στα νεότερα φύλλα. Στο εμπόριο υπάρχουν ποικιλίες αλλά και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών που διαφέρουν στο ύψος του στελέχους, την συνεκτικότητα των κεφαλιών, το μέγεθος, το σχήμα, την ένταση του χρώματος την περίοδο [Συγκομιδή λάχανου Βρυξελλών|συγκομιδής]] αλλά κα και το ύψος της παραγωγής. H κεφαλή καταναλώνεται νωπή (μορφή σαλάτας) ή μαγειρεμένη (βραστή).[1]
Βιβλιογραφία