Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Πριν γίνει εγκατάσταση λάχανου, το χωράφι καθαρίζεται από ζιζάνια και σκληρά υλικά όπως πέτρες και ξύλα. Το λάχανο επωφελείται από υπολείμματα παλιών καλλιεργειών. Έτσι αν στο χωράφι, υπήρχε προηγούμενη καλλιέργεια χωρίς προσβολές από ασθένειες, τα υπολείμματα μπορούν, αντί να καταστραφούν, να ενσωματωθούν στο χώμα. Αν γίνεται για πρώτη φορά εγκατάσταση, το έδαφος ισοπεδώνεται και οργώνεται ή σκαλίζεται σε αρκετό βάθος (30-40cm), ώστε να βελτιωθεί ο αερισμός και να αφρατέψει το χώμα. 1-2 μήνες πριν την εγκατάσταση της καλλιέργειας ενσωματώνονται στο έδαφος κομπόστ ή καλά χωνεμένη κοπριά, με φρεζάρισμα ή σκάλισμα. Λίγο πριν την εγκατάσταση της καλλιέργειας ακολουθεί ένα ελαφρύ τσουγκράνισμα για να μείνει το χώμα ισοπεδωμένο και χωρίς σβώλους.[1]
Σπόρα
Η σπορά μπορεί να γίνει απευθείας στις τελικές θέσεις στο χωράφι ή σε σπορείο και στη συνέχεια φύτευση στο χωράφι. Η σπορά γίνεται το Μάρτιο στο χωράφι ή σε σπορείο (και φύτευση τον Απρίλιο στο χωράφι).[2] Αξίζει να αναφερθεί, ότι το λάχανο Βρυξελλών είναι πιο ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες από το λάχανο και για αυτό και η σπορά μπορεί να γίνει κατευθείαν στις τελικές τους θέσεις στο χωράφι. Περισσότερες λεπτομέρειες στη σπορά λάχανου.[1]
Φύτευση
Η φύτευση των σπορόφυτων στο χωράφι μπορεί να συνεχιστεί μέχρι και τον Ιούλιο. Κατά την φύτευση επιλέγονται ομοιόμορφα, καλά ανεπτυγμένα και υγιή φυτά. Γίνεται κατά προτίμηση τις απογευματινές ώρες ή σε νεφοσκεπείς ημέρες ή σε ξηρό έδαφος και ακολουθεί αμέσως πότισμα ή προηγείται πότισμα και τα φυτά τοποθετούνται στο έδαφος πριν στραγγίσει το νερό. Οι αποστάσεις που χρησιμοποιούνται είναι 40 - 60cm επί των γραμμών και 60 - 90cm μεταξύ των γραμμών.[3]
Καταπολέμηση ζιζανίων
Η περίοδος που η ύπαρξη των ζιζανίων προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά στην καλλιέργεια, είναι αμέσως μετά τη φύτευση στο χωράφι ή αν έχει γίνει απευθείας σπορά, όταν έχουν φυτρώσει οι σπόροι και αρχίσουν να αναπτύσσονται. Σε αυτό το στάδιο αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό και χρειάζονται πολλά θρεπτικά συστατικά. Έτσι ο ανταγωνισμός με τα ήδη μεγάλα ζιζάνια καθυστερεί αρκετά την ανάπτυξή τους. Η καταστροφή των ζιζανίων γίνεται με σκαλίσματα. Η εδαφοκάλυψη είναι και αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης των ζιζανίων, αλλά είναι ιδιαίτερα ακριβή μέθοδος και επιπλέον δεν εξασφαλίζεται καλός αερισμός στο εσωτερικό του εδάφους. Αντίθετα με τα σκαλίσματα βελτιώνεται ο αερισμός και η υφή του εδάφους. Τα σκαλίσματα για την αντιμετώπιση των ζιζανίων θα πρέπει να είναι ελαφρά και να γίνονται με προσοχή για να μην τραυματίζονται οι ρίζες. Συχνά εφαρμόζεται η αχυροκάλυψη του εδάφους για να εμποδίζεται η βλάστηση των σπόρων των ζιζανίων.[1]
Άρδευση
Όπως και στα υπόλοιπα σταυρανθή έτσι και σε αυτό το είδος χρειάζεται να διατηρείται ομοιόμορφη η υγρασία του εδάφους για αυτό και μπορεί να χρειασθεί πότισμα ακόμη και το χειμώνα.[3] Γενικά οι ανάγκες σε νερό αυξάνουν με την αύξηση των φυτών. Τα ποτίσματα είναι αναγκαία κατά το σχηματισμό των κεφαλών, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να σκάσουν οι κεφαλές.[2] Ανεξάρτητα από τις ανάγκες σε νερό, χρειάζεται και καλή στράγγιση του εδάφους, ώστε να εξασφαλίζεται καλός αερισμός των ριζών.[1]
Λίπανση
Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών με απόδοση 3 τόνους / στρέμμα, αφαιρεί από το έδαφος 15kg αζώτου (Ν), 9kg Ρ2Ο5 και 24kg Κ2Ο (ή αλλιώς 15kg αζώτου (N), 3,9kg φωσφόρου (Ρ) και 20kg καλίου (Κ)). Το 1/2 ή 2/3 της ποσότητας του αζώτου προστίθεται πριν από την εγκατάσταση της καλλιέργειας, ενώ το υπόλοιπο δίνεται μόλις αρχίζουν να εμφανίζονται οι κεφαλές (περίπου τέλος του καλοκαιριού) σε 2 - 3 δόσεις. Επίσης είναι ευαίσθητο στην έλλειψη βορίου και μολυβδαινίου και για αυτό είναι καλό ανάλογα με την περίπτωση, να συμπεριλαμβάνονται και αυτά τα στοιχεία στη λίπανση.[2]
Συγκομιδή
Οι κεφαλές αρχίζουν να ωριμάζουν από τον Οκτώβριο προοδευτικά, από τη βάση προς τη κορυφή του φυτού και τελικά είναι έτοιμες για συγκομιδή την άνοιξη (περίπου 6 μήνες). Τα λαχανάκια συγκομίζονται πριν γίνουν μεγάλα και σκληρά, γιατί τότε χάνουν τη γεύση και το άρωμα τους και ταυτόχρονα εμποδίζουν την ανάπτυξη άλλων κεφαλών. Η διάμετρος τους θα πρέπει να είναι 3 - 5cm. Πρώτα ωριμάζουν τα λαχανάκια στη βάση του φυτού και προοδευτικά και τα υπόλοιπα προς την κορυφή του φυτού. [2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Λάχανο Βρυξελλών, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.
- ↑ 3,0 3,1 Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών.
