Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λάχανο Βρυξελλών φυτό"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{{top_heading|==}}}Γενικά στοιχεία{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Γενικά στοιχεία{{{top_heading|==}}} | ||
[[Image:Καλλιεργούμενη φυτεία λάχανου Βρυξελλών.jpeg|thumb|200px|Καλλιεργούμενη φυτεία λάχανου Βρυξελλών]] | [[Image:Καλλιεργούμενη φυτεία λάχανου Βρυξελλών.jpeg|thumb|200px|Καλλιεργούμενη φυτεία λάχανου Βρυξελλών]] | ||
| − | Το [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|λαχανάκι Βρυξελλών]] όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι ένα λαχανικό που η [[Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών|καλλιέργεια]] του γινόταν για αιώνες στο Βέλγιο (δεν είναι σίγουρο ότι και η προέλευση του είναι αυτή) και από εκεί εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα φυτό που να το επιλέξουμε θα δεσμεύσει για αρκετό χρόνο το σημείο του λαχανόκηπου που θα το βάλουμε (αρκετά περισσότερο από το κοινό λάχανο) και θα μας αποδώσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιποιήσεις 1-2 τόνους «λαχανάκια» ανά στρέμμα. Το λάχανο Βρυξελλών (Brassica oleracea L var. gemmifera) είναι ένα φυτό που όπως το [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδι]], το [[Μπρόκολο φυτό|μπρόκολο]], το [[Λάχανο φυτό|κοινό λάχανο]] κ.λ.π. ανήκει στα σταυρανθή λαχανικά. Στοιχεία για το συγκεκριμένο λαχανικό φυτό όπως είναι στην τωρινή του μορφή, αναφέρονται για πρώτη φορά από τα μέσα του 18<sup>ου</sup> αιώνα στο Βέλγιο. Σημειώνεται επίσης ότι παρόμοιοι τύποι αυτού του λαχανικού είχαν χρησιμοποιηθεί ήδη για καλλιεργητικούς σκοπούς από το Μεσαίωνα. Το λάχανο Βρυξελλών σε αντίθεση με το κοινό λάχανο, αντί να σχηματίζει μια μεγάλη [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου Βρυξελλών|κεφαλή]], παράγει μεγάλο αριθμό μικρών κεφαλών στις μασχάλες των φύλλων, κατά μήκος ενός βλαστού που φτάνει σε ύψος 0,60-1,00 μ. και που δεν διακλαδίζεται. Τα κεφαλάκια σχηματίζονται σταδιακά από τα κατώτερα φύλλα και προοδευτικά με την ανάπτυξη του φυτού και την παραγωγή νέων φύλλων στα νεότερα φύλλα. Στο εμπόριο υπάρχουν [[Ποικιλίες λάχανου Βρυξελλών|ποικιλίες]] αλλά και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών που διαφέρουν στο ύψος του στελέχους, την συνεκτικότητα των κεφαλιών, το μέγεθος, το σχήμα, την ένταση του χρώματος την περίοδο [Συγκομιδή λάχανου Βρυξελλών|συγκομιδής]] αλλά κα και το ύψος της παραγωγής. H κεφαλή καταναλώνεται νωπή (μορφή σαλάτας) ή μαγειρεμένη (βραστή).<ref name="Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών2"/> | + | Το [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|λαχανάκι Βρυξελλών]] όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι ένα λαχανικό που η [[Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών|καλλιέργεια]] του γινόταν για αιώνες στο Βέλγιο (δεν είναι σίγουρο ότι και η προέλευση του είναι αυτή) και από εκεί εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα φυτό που να το επιλέξουμε θα δεσμεύσει για αρκετό χρόνο το σημείο του λαχανόκηπου που θα το βάλουμε (αρκετά περισσότερο από το κοινό λάχανο) και θα μας αποδώσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιποιήσεις 1-2 τόνους «λαχανάκια» ανά στρέμμα. Το λάχανο Βρυξελλών (Brassica oleracea L var. gemmifera) είναι ένα φυτό που όπως το [[Κουνουπίδι φυτό|κουνουπίδι]], το [[Μπρόκολο φυτό|μπρόκολο]], το [[Λάχανο φυτό|κοινό λάχανο]] κ.λ.π. ανήκει στα σταυρανθή λαχανικά. Στοιχεία για το συγκεκριμένο λαχανικό φυτό όπως είναι στην τωρινή του μορφή, αναφέρονται για πρώτη φορά από τα μέσα του 18<sup>ου</sup> αιώνα στο Βέλγιο. Σημειώνεται επίσης ότι παρόμοιοι τύποι αυτού του λαχανικού είχαν χρησιμοποιηθεί ήδη για καλλιεργητικούς σκοπούς από το Μεσαίωνα. Το λάχανο Βρυξελλών σε αντίθεση με το κοινό λάχανο, αντί να σχηματίζει μια μεγάλη [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου Βρυξελλών|κεφαλή]], παράγει μεγάλο αριθμό μικρών κεφαλών στις μασχάλες των φύλλων, κατά μήκος ενός βλαστού που φτάνει σε ύψος 0,60-1,00 μ. και που δεν διακλαδίζεται. Τα κεφαλάκια σχηματίζονται σταδιακά από τα κατώτερα φύλλα και προοδευτικά με την ανάπτυξη του φυτού και την παραγωγή νέων φύλλων στα νεότερα φύλλα. Στο εμπόριο υπάρχουν [[Ποικιλίες λάχανου Βρυξελλών|ποικιλίες]] αλλά και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών που διαφέρουν στο ύψος του στελέχους, την συνεκτικότητα των κεφαλιών, το μέγεθος, το σχήμα, την ένταση του χρώματος την περίοδο [[Συγκομιδή λάχανου Βρυξελλών|συγκομιδής]] αλλά κα και το ύψος της παραγωγής. H κεφαλή καταναλώνεται νωπή (μορφή σαλάτας) ή μαγειρεμένη (βραστή).<ref name="Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών2"/> |
{{{top_heading|==}}}Βοτανικά χαρακτηριστικά{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Βοτανικά χαρακτηριστικά{{{top_heading|==}}} | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:15, 6 Ιουνίου 2016
Περιεχόμενα
Γενικά στοιχεία
Το λαχανάκι Βρυξελλών όπως υποδηλώνει και το όνομα του είναι ένα λαχανικό που η καλλιέργεια του γινόταν για αιώνες στο Βέλγιο (δεν είναι σίγουρο ότι και η προέλευση του είναι αυτή) και από εκεί εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι ένα φυτό που να το επιλέξουμε θα δεσμεύσει για αρκετό χρόνο το σημείο του λαχανόκηπου που θα το βάλουμε (αρκετά περισσότερο από το κοινό λάχανο) και θα μας αποδώσει ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιποιήσεις 1-2 τόνους «λαχανάκια» ανά στρέμμα. Το λάχανο Βρυξελλών (Brassica oleracea L var. gemmifera) είναι ένα φυτό που όπως το κουνουπίδι, το μπρόκολο, το κοινό λάχανο κ.λ.π. ανήκει στα σταυρανθή λαχανικά. Στοιχεία για το συγκεκριμένο λαχανικό φυτό όπως είναι στην τωρινή του μορφή, αναφέρονται για πρώτη φορά από τα μέσα του 18ου αιώνα στο Βέλγιο. Σημειώνεται επίσης ότι παρόμοιοι τύποι αυτού του λαχανικού είχαν χρησιμοποιηθεί ήδη για καλλιεργητικούς σκοπούς από το Μεσαίωνα. Το λάχανο Βρυξελλών σε αντίθεση με το κοινό λάχανο, αντί να σχηματίζει μια μεγάλη κεφαλή, παράγει μεγάλο αριθμό μικρών κεφαλών στις μασχάλες των φύλλων, κατά μήκος ενός βλαστού που φτάνει σε ύψος 0,60-1,00 μ. και που δεν διακλαδίζεται. Τα κεφαλάκια σχηματίζονται σταδιακά από τα κατώτερα φύλλα και προοδευτικά με την ανάπτυξη του φυτού και την παραγωγή νέων φύλλων στα νεότερα φύλλα. Στο εμπόριο υπάρχουν ποικιλίες αλλά και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών που διαφέρουν στο ύψος του στελέχους, την συνεκτικότητα των κεφαλιών, το μέγεθος, το σχήμα, την ένταση του χρώματος την περίοδο συγκομιδής αλλά κα και το ύψος της παραγωγής. H κεφαλή καταναλώνεται νωπή (μορφή σαλάτας) ή μαγειρεμένη (βραστή).[1]
Βοτανικά χαρακτηριστικά
Το φυτό φτιάχνει ένα μακρύ, όρθιο και διακλαδιζόμενο στέλεχος. Το ύψος του φτάνει το 1m. Τα φύλλα είναι μικρότερα από εκείνα του λάχανου και στις μασχάλες τους σχηματίζονται οι μικρές κεφαλές. Οι κεφαλές έχουν διάμετρο 10cm, χρώμα ανοικτό πράσινο ή ιώδες (ανάλογα με την ποικιλία). Η καλλιέργειά του διαρκεί περισσότερο σε σχέση με το κοινό λάχανο.[1]
Κλιματικές συνθήκες
Είναι από τα πιο ανθεκτικά σταυρανθή στις χαμηλές θερμοκρασίες. Μπορεί να αντέξει χωρίς ζημιά και μέχρι τους - 10oC, για αυτό και καλλιεργείται και σε περιοχές με σχετικά ψυχρούς χειμώνες. Δεν απαιτεί χαμηλές θερμοκρασίες για τον σχηματισμό των μικρών κεφαλών, ωστόσο χρειάζεται χαμηλές θερμοκρασίες για την παραγωγή ανθέων. Αρκετά ευνοϊκές για την ανάπτυξη του θεωρούνται θερμοκρασίες μεταξύ 15 - 20oC.[2]
Εδαφικές συνθήκες
Το έδαφος πρέπει να είναι μέσης σύστασης, γόνιμο, πλούσιο σε οργανική ουσία, να διαθέτει υγρασία και στραγγίζει καλά. Θα πρέπει όμως να αποφεύγονται εδάφη που στεγνώνουν πολύ γρήγορα. Το pH του εδάφους θα πρέπει να έχει άριστη τιμή 6 - 6,5, ενώ σε πολύ χαμηλότερη τιμή επηρεάζεται αρνητικά η διαθεσιμότητα των ιχνοστοιχείων (απαραίτητα για το λάχανο). Για τα πρώιμα λάχανα προτιμώνται αμμώδη, ζεστά εδάφη. Για τα οψιμότερα προτιμώνται βαριά εδάφη που είναι στραγγερά και πλούσια σε οργανική ουσία. Το λάχανο Βρυξελλών, μπορεί να καλλιεργηθεί και σε ασβεστώδη εδάφη.[2]
Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός του λάχανου Βρυξελλών γίνεται είτε με απευθείας σπορά είτε με τη χρήση σπορείου και στη συνέχεια φύτευση στη τελική θέση, που αποτελεί τον πιο συνηθισμένο τρόπο. Περισσότερες λεπτομέρειες στις σελίδες της σποράς και φύτευσης του φυτού.[2]
Ποικιλίες
Οι σημαντικότερες ποικιλίες του λάχανου Βρυξελλών αναγράφονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ποικιλίες λάχανου Βρυξελλών[3]
Ασθένειες
Το λάχανο προσβάλλεται από πολλές ασθένειες, που σαν αποτέλεσμα έχουν την ποιοτική και ποσοτική υποβάθμιση του προϊόντος. Κυριότερες και σοβαρότερες ασθένειες του λάχανου στη χώρα μας είναι ο μαύρος λαιμός, η αλτενάρια, η βακτηριακή κηλίδωση και ο περονόσπορος. Όλες οι ασθένειες και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναγράφονται λεπτομερώς στον παρακάτω σύνδεσμο:
Εχθροί
Το λάχανο, όπως και όλα γενικά τα σταυρανθή λαχανικά, έχουν σοβαρούς εντομολογικούς εχθρούς με σπουδαιότερο και πιο συχνό την πιέριδα. Η αντιμετώπισή τους δεν είναι πάντα εύκολη και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να γίνονται συχνοί προληπτικοί έλεγχοι και να μην αμελούνται οι καλλιεργητικές εργασίες (πότισμα, λίπανση, σκάλισμα εδάφους κ.τ.λ).
Πληροφοριακά στοιχεία
Ευδοκιμεί στις περιοχές
|
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Λάχανο Βρυξελλών, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.
- ↑ Ποικιλίες και υβρίδια λάχανου Βρυξελλών.
- ↑ Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.
